Salamana Pamācības 5
1 Mans bērns, ņem vērā manu gudrību, griez savu ausi pie manas mācības,
Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
2 Ka tu sargi apdomību, un tavas lūpas glabā atzīšanu.
Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
3 Jo svešas sievas lūpas pil kā tīrs medus, un viņas mute ir glumāka nekā eļļa;
Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
4 Bet gals tai ir rūgts kā vērmeles, un ass kā abējās pusēs griezīgs zobens.
Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol h7585)
6 Lai neapdomā dzīvības ceļus, viņas pēdas grozās, ka nezin kur.
Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
7 Nu tad, bērni, klausiet man un neatkāpjaties no manas mutes vārdiem.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
8 Lai tavs ceļš paliek tālu no viņas, un nenāc tuvu pie viņas nama durvīm,
Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
9 Ka tu nedod svešām savu jaunības spēku un savus gadus tam briesmīgam,
Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
10 Ka sveši nepieēdās no tava spēka, un tavs grūtais pūliņš nenāk svešā namā,
By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
11 Un tev pēcgalā nav jānopūšas, kad tava āda un miesa diltin nodilusi,
I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
12 Un tev nav jāsaka: „Ak, kā es esmu nīdējis pamācīšanu, un mana sirds smējusies par rāšanu,
I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
13 Un neesmu klausījis sava pamācītāja balsi, un savu ausi neesmu griezis uz tiem, kas mani mācīja!
Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
14 Tikko nelaimē vēl neesmu visai(dziļi) iestidzis, pašā draudzes un ļaužu vidū!“
Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
15 Dzer ūdeni no savas akas, un tekošu ūdeni no sava avota.
Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
16 Vai tavi avoti lai iztek laukā, un ūdens upes uz ielām?
Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
17 Lai tās tev vien pieder, un nevienam svešam līdz ar tevi.
Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
18 Tavs avots lai ir svētīts, un tu priecājies par savas jaunības sievu.
Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
19 Ak kāda tā mīlīga, kā stirna, un daiļa, kā kalnu kaza! Pie viņas krūtīm pieglaudies allažiņ un ar viņas mīlestību ielīksmojies vienmēr!
Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
20 Un kādēļ tu, mans bērns, ar citu gribi jaukties un svešas sievietes krūtis apkampt!
Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
21 Jo cilvēka ceļi stāv priekš Tā Kunga acīm, un Tas sver visus viņa soļus.
Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
22 Bezdievīgo gūstīs viņa paša noziegumi, un ar savu grēku saitēm viņš taps saistīts.
Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
23 Bez pamācīšanas palicis, viņš nomirs, un savā lielā ģeķībā viņš gāzīsies.
Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
