Salamana Pamācības 4
1 Klausāties, mani bērni, tēva pamācīšanu un meklējiet atzīšanu mācīties;
Ey oğullar, atanızın verdiyi tərbiyə qulağınızda qalsın, İdrakı dərk etmək üçün diqqətli olun.
2 Jo es jums dodu labu mācību, neatmetiet manu bauslību!
Çünki sizə yaxşı dərs verirəm, Təlimimi atmayın.
3 Jo es biju sava tēva dēls, savai mātei luteklītis un vienīgais;
Mən ata ocağında uşaq olanda, Anamın yeganə balası olanda
4 Un viņš mani mācīja un sacīja: Lai tava sirds pieņem manus vārdus, turi manus baušļus, tad tu dzīvosi;
Atam mənə təlim verərək dedi: «Qoy qəlbin sözümə möhkəm bağlansın, Əmrlərimə əməl et ki, ömrün uzun olsun.
5 Manto gudrību, manto atzīšanu; neaizmirsti un negriezies nost no manas mutes vārdiem;
Hikmət qazan, idrak qazan, Sözlərimi unutma, sözümdən çıxma.
6 Neatstāj to, tad viņa tevi paglābs; mīļo viņu, tad viņa tevi pasargās.
Hikmətdən ayrılmasan, o səni qoruyar, Əgər onu sevsən, səni saxlayar.
7 Gudrības iesākums ir: Manto gudrību un ar visu savu padomu samanto atzīšanu.
Hikmət hər şeydən üstündür, gərək onu qazanasan, İdraka sahib olmaq üçün var-yoxunu verəsən.
8 Turi viņu augsti, tad viņa tevi paaugstinās, viņa tevi cels godā, ja tu viņu apkampsi.
Onu üstün tutsan, səni ucaldar, Əgər ona bağlansan, səni şərəfə çatdırar.
9 Viņa dos jauku glītumu tavai galvai; krāšņu kroni viņa tev dāvinās.
O sənin başının gözəl çələngi olar, Başına şərəf tacı qoyar».
10 Klausies, mans bērns, un pieņem manus vārdus, tad vairosies tavas dzīvības gadi.
Oğlum, məni dinlə, Sözlərimi qəbul etsən, ömrünü uzadarsan.
11 Es tev mācīšu gudrības ceļu, es tevi vadīšu uz taisna ceļa,
Sənə hikmət yolunun təlimini verirəm, Düz yolda gəzdirirəm.
12 Ka staigājot tavi soļi nemetās, un tekot tu nepiedauzies.
Gedəndə addımların büdrəməz, Qaçanda ayaqların sürüşməz.
13 Turies cieti pie pamācības, neatstājies no tās, sargi to; jo tā ir tava dzīvība.
Aldığın tərbiyəyə bağlan, ayrılma, Onu saxla, o sənin həyatındır.
14 Uz bezdievīgo tekas nenāc un uz ļauno ceļa neej!
Pislərin yoluna ayaq basma, Şər insanın yolu ilə getmə.
15 Stājies no tā, nestaigā uz viņa; raujies no tā un ej garām!
Çəkil, bu yolun yaxınından belə, keçmə, Uzaq dur, başqa bir səmtdən yolu keç.
16 Jo tie neaiziet gulēt, pirms nav ļauna darījuši, un tiem nenāk miegs, pirms nav kādu zemē gāzuši.
Çünki şər adamlar pislik etməsələr, Yata bilməzlər. Kimisə yıxmasalar, yuxuları qaçar.
17 Jo tie ēd bezdievības maizi un dzer negantības vīnu.
Şərin çörəyini yeyərlər, Zorakılığın şərabını içərlər.
18 Bet taisno celiņš ir kā spožs gaišums, kas spīd un spīd, līdz diena aust.
Salehlərin yolu isə dan yeri tək şəfəq saçar, Nurunu artıraraq gündüzə qovuşar.
19 Bezdievīgo ceļš ir kā akla tumsība; tie nezin, pār ko tie kritīs.
Pislərinsə yolu zülmətdir, Onlar nəyə görə büdrədiklərini bilməzlər.
20 Ņem vērā, mans dēls, manus vārdus, griez savu ausi uz manu valodu,
Oğlum, sözlərimə fikir ver, Dediklərimə qulaq as.
21 Lai tie nezūd no tavām acīm; paglabā tos savā sirds dziļumā;
Onları gözlərinin önündən ayırma, Onları ürəyində qoru.
22 Jo tie ir dzīvība tiem, kas tos atrod, un visai viņu miesai zāles, kas dziedina.
Çünki onları tapanlar Həyat və cansağlığı tapar.
23 Pār visu, kas jāsargā, sargi savu sirdi; jo no tās iziet dzīvība.
Hər şeydən əvvəl öz ürəyini qoru, Çünki həyat çeşməsi odur.
24 Atstādini no sevis netiklu muti, un netaisnas lūpas lai ir tālu no tevis.
Əyri danışığı ağzından götür, Azğın dodaqları özündən uzaqlaşdır.
25 Lai tavas acis taisni skatās, un tavi acu raugi taisni tavā priekšā.
Gözlərin irəliyə baxsın, Düppədüz qarşına nəzər sal.
26 Nosver savu kāju soļus, tad visi tavi ceļi labi izdosies.
Getdiyin yolu düzəlt, Yollarını sahmana sal.
27 Negriezies ne uz labo ne kreiso pusi; sargi savu kāju no ļauna.
Nə sağa, nə də sola dön, Ayağını pislikdən çək.
