Salamana Pamācības 31
1 Ķēniņa Lemuēļa vārdi, tā mācība, ko viņa māte tam mācīja.
Massa Kralı Lemuel'in sözleri, Annesinin ona öğrettikleri:
2 Ak, mans dēls! ak manas miesas dēls! tu manu solījumu dēls.
“Oğlum, rahmimin ürünü, ne diyeyim? Adaklarımın yanıtı oğlum, ne diyeyim?
3 Nedod sievām savu spēku, nedz savu ceļu tām, kas ķēniņus samaitā.
Gücünü kadınlara, Gençliğini kralları mahvedenlere kaptırma!
4 Ķēniņiem nebūs, ak Lemuēl, ķēniņiem nebūs vīna dzert, nedz valdniekiem stipra dzēriena iekārot,
“Şarap içmek krallara yakışmaz, ey Lemuel, Krallara yakışmaz! İçkiyi özlemek hükümdarlara yaraşmaz.
5 Ka dzerdami neaizmirst likumus, un nepārgroza tiesu visiem sērdieņiem.
Çünkü içince kuralları unutur, Mazlumun hakkını yerler.
6 Dodiet stipru dzērienu tam, kas iet bojā, un vīnu, kam noskumusi sirds:
İçkiyi çaresize, Şarabı kaygı çekene verin.
7 Tāds lai dzer, ka aizmirst savu nabadzību, un vairs nepiemin savas bēdas.
İçsin ki yoksulluğunu unutsun, Artık sefaletini anmasın.
8 Atdari savu muti par mēmo un par visiem, kas ir atstāti.
Ağzını hakkını savunamayan için, Kimsesizin davasını gütmek için aç.
9 Atdari savu muti, tiesā taisni un nes tiesu nabagam un sērdienim.
Ağzını aç ve adaletle yargıla, Mazlumun, yoksulun hakkını savun.”
10 Tikušu (tikumīgu) sievu, kas tādu atrod, pāri par pērlēm ir viņas dārgums.
Erdemli kadını kim bulabilir? Onun değeri mücevherden çok üstündür.
11 Uz viņu uzticas vīra sirds un labuma tam netrūkst nekāda.
Kocası ona yürekten güvenir Ve kazancı eksilmez.
12 Tā dara tam labu, ne ļaunu visās sava mūža dienās.
Kadın ona kötülükle değil, Yaşamı boyunca iyilikle karşılık verir.
13 Viņa gādā par vilnu un liniem un strādā priecīgām rokām.
Yün, keten bulur, Zevkle elleriyle işler.
14 Tā ir kā laivinieka laiva, sagādā maizi no tālienes.
Ticaret gemileri gibidir, Yiyeceğini uzaktan getirir.
15 Jau pašā naktī tā ceļas un dod barību savai saimei un kalponēm iespriesto tiesu.
Gün ağarmadan kalkar, Ev halkına yiyecek, hizmetçilerine paylarını verir.
16 To zemes stūri, ko cerē, tā dabū, no savu roku augļiem tā dēsta vīna dārzu.
Bir tarlayı gözüne kestirip satın alır, El emeğiyle kazandığı parayla bağ diker.
17 Ar spēku tā jož savus gurnus un savas rokas ar stiprumu.
Giyinip kollarını sıvar, Canla başla çalışır.
18 Tā mana, ka viņas pūliņš labi sokas, un gaisma tai neapdziest naktī.
Ticaretinin kârlı olduğunu bilir, Çırası gece boyunca yanar.
19 Tā stiepj savu roku pie kodeļa un tver ar pirkstiem ratiņu.
Eliyle örekeyi tutar, Avucunda iği tutar.
20 Tā sērdieņus mīlīgi apkampj un pasniedz nabagiem roku.
Mazluma kollarını açar, Yoksula elini uzatır.
21 Savam namam tā nebīstas sniega, jo saime divkārtīgi ģērbta.
Kar yağınca ev halkı için kaygılanmaz, Çünkü hepsinin iki kat giysisi vardır.
22 Tā sev taisa apsegus, dārgs audeklis un purpurs tai ir apģērbs.
Yatak örtüleri dokur, Kendi giysileri ince mor ketendendir.
23 Tai vīrs ir pazīstams vārtos, kad tas sēž ar zemes vecajiem.
Kocası ülkenin ileri gelenleriyle oturup kalkar, Kent kurulunda iyi tanınır.
24 Viņa auž linu svārkus un pārdod, un izdod pircējiem jostas.
Kadın diktiği keten giysilerle Ördüğü kuşakları tüccara satar.
25 Stiprums un gods tai apģērbs; tā smejas par nākamo laiku.
Güç ve onurla kuşanmıştır, Geleceğe güvenle bakar.
26 Savu muti tā atdara ar gudrību, un uz viņas mēles ir jauka mācība.
Ağzından bilgelik akar, Dili iyilik öğütler.
27 Viņa skatās pēc visām sava nama gaitām un neēd savu maizi ar slinkumu.
Ev halkının işlerini yönetir, Tembellik nedir bilmez.
28 Viņas bērni pieceļas un teic viņu laimīgu; viņas vīrs, tas to slavē:
Çocukları önünde ayağa kalkıp onu kutlar, Kocası onu över.
29 Daudz mātes meitām ir goda tikums, bet tu esi pāri par visām!
“Soylu işler yapan çok kadın var, Ama sen hepsinden üstünsün” der.
30 Daiļums viļ un skaistums paiet; dievbijīga sieva, tā ir teicama!
Çekicilik aldatıcı, güzellik boştur; Ama RAB'be saygılı kadın övülmeye layıktır.
31 Teiciet viņu par viņas roku augļiem, un viņas pašas darbi lai viņu ļaudīs teic!
Ellerinin hak ettiğini verin kendisine, Yaptıkları için kent kurulunda övülsün.
