Salamana Pamācības 31
1 Ķēniņa Lemuēļa vārdi, tā mācība, ko viņa māte tam mācīja.
Wenken voor Lemoeël, den koning van Massa, die zijn moeder hem gaf.
2 Ak, mans dēls! ak manas miesas dēls! tu manu solījumu dēls.
Mijn zoon, wat zal ik u zeggen; Wat, kind van mijn schoot; Wat, kind van mijn geloften!
3 Nedod sievām savu spēku, nedz savu ceļu tām, kas ķēniņus samaitā.
Verkwist uw geld niet aan vrouwen, Schenk uw hart niet aan haar, die koningen verderven;
4 Ķēniņiem nebūs, ak Lemuēl, ķēniņiem nebūs vīna dzert, nedz valdniekiem stipra dzēriena iekārot,
Dat past geen koningen, Lemoeël! Het past geen koningen, wijn te drinken; Vorsten mogen niet verzot zijn op drank.
5 Ka dzerdami neaizmirst likumus, un nepārgroza tiesu visiem sērdieņiem.
Anders vergeten zij al drinkend de wet, En verdraaien het recht van alle verdrukten.
6 Dodiet stipru dzērienu tam, kas iet bojā, un vīnu, kam noskumusi sirds:
Geef de drank maar aan hen, die ontredderd zijn, Schenk wijn aan bedroefden:
7 Tāds lai dzer, ka aizmirst savu nabadzību, un vairs nepiemin savas bēdas.
Al drinkend vergeten ze hun armoe, En denken niet meer aan hun zorgen.
8 Atdari savu muti par mēmo un par visiem, kas ir atstāti.
Kom op voor hen, die niets weten te zeggen, Voor het recht van allen, die verkwijnen;
9 Atdari savu muti, tiesā taisni un nes tiesu nabagam un sērdienim.
Open uw mond, geef een billijk vonnis, Verschaf recht aan armen en tobbers.
10 Tikušu (tikumīgu) sievu, kas tādu atrod, pāri par pērlēm ir viņas dārgums.
Een flinke vrouw! Men vindt haar niet licht; Haar waarde is hoger dan die van juwelen!
11 Uz viņu uzticas vīra sirds un labuma tam netrūkst nekāda.
Haar man kan vast op haar bouwen, Hem ontgaat geen winst.
12 Tā dara tam labu, ne ļaunu visās sava mūža dienās.
Ze brengt hem voordeel, zolang hij leeft, Nimmer zal ze hem schaden;
13 Viņa gādā par vilnu un liniem un strādā priecīgām rokām.
Ze haalt wol en linnen in huis, En verwerkt die met willige handen.
14 Tā ir kā laivinieka laiva, sagādā maizi no tālienes.
Als een handelsschip haalt ze van verre haar spijs,
15 Jau pašā naktī tā ceļas un dod barību savai saimei un kalponēm iespriesto tiesu.
En als het nog nacht is, staat ze al op, Bereidt ze het eten voor haar gezin, En wijst haar dienstboden de dagtaak aan.
16 To zemes stūri, ko cerē, tā dabū, no savu roku augļiem tā dēsta vīna dārzu.
Na rijp beraad koopt ze een akker, Van wat ze verdiende plant ze een wijngaard;
17 Ar spēku tā jož savus gurnus un savas rokas ar stiprumu.
Ze gordelt haar lenden met kracht, De handen steekt ze uit de mouwen.
18 Tā mana, ka viņas pūliņš labi sokas, un gaisma tai neapdziest naktī.
Ze onderzoekt, of haar huishouden loopt, Zelfs in de nacht gaat haar lamp niet uit;
19 Tā stiepj savu roku pie kodeļa un tver ar pirkstiem ratiņu.
Ze slaat de hand aan het spinnewiel, Haar vingers grijpen de klos.
20 Tā sērdieņus mīlīgi apkampj un pasniedz nabagiem roku.
Ze is vrijgevig voor den arme, Den behoeftige stopt ze iets toe;
21 Savam namam tā nebīstas sniega, jo saime divkārtīgi ģērbta.
Voor haar gezin hoeft ze de kou niet te vrezen, Want heel haar gezin heeft een dubbel stel kleren.
22 Tā sev taisa apsegus, dārgs audeklis un purpurs tai ir apģērbs.
Zelf maakt ze haar mantels, Ze gaat in lijnwaad en purper gekleed;
23 Tai vīrs ir pazīstams vārtos, kad tas sēž ar zemes vecajiem.
Ook haar man valt op in de poorten, Waar hij zetelt met de oudsten van het land.
24 Viņa auž linu svārkus un pārdod, un izdod pircējiem jostas.
Ze verkoopt de eigengemaakte gewaden, En levert den handelaar gordels;
25 Stiprums un gods tai apģērbs; tā smejas par nākamo laiku.
Ze is met kracht en voornaamheid bekleed, En kent geen angst voor de komende dag.
26 Savu muti tā atdara ar gudrību, un uz viņas mēles ir jauka mācība.
Haar mond is vol wijsheid, Een vriendelijke wenk ligt op haar tong:
27 Viņa skatās pēc visām sava nama gaitām un neēd savu maizi ar slinkumu.
Zo gaat ze de gangen na van haar gezin, Niet in ledigheid eet ze haar brood!
28 Viņas bērni pieceļas un teic viņu laimīgu; viņas vīrs, tas to slavē:
Haar zonen staan op, en prijzen haar gelukkig, Haar man ook geeft haar deze lof:
29 Daudz mātes meitām ir goda tikums, bet tu esi pāri par visām!
"Menige vrouw weert zich dapper, Maar gij hebt ze allen overtroffen!"
30 Daiļums viļ un skaistums paiet; dievbijīga sieva, tā ir teicama!
Bedriegelijk is de bevalligheid, en broos is de schoonheid; Maar een vrouw, die Jahweh vreest, blijft geëerd.
31 Teiciet viņu par viņas roku augļiem, un viņas pašas darbi lai viņu ļaudīs teic!
Laat haar genieten van wat haar handen wrochtten, In de poorten zullen haar daden haar prijzen!
