< Salamana Pamācības 26 >

1 Kā sniegs vasarai un lietus pļaujamam laikam, tā ģeķim nepieder gods.
כשלג בקיץ--וכמטר בקציר כן לא-נאוה לכסיל כבוד
2 Kā putns nolidinājās, kā bezdelīga aizskrien, tā nenopelnīti lāsti neaizņem.
כצפור לנוד כדרור לעוף-- כן קללת חנם לא (לו) תבא
3 Zirgam pātaga, ēzelim iemaukti un ģeķa mugurai rīkste.
שוט לסוס מתג לחמור ושבט לגו כסילים
4 Neatbildi ģeķim pēc viņa ģeķības, ka tu viņam līdzi netopi.
אל-תען כסיל כאולתו פן-תשוה-לו גם-אתה
5 Atbildi ģeķim pēc viņa ģeķības, ka viņš pats neturās par gudru.
ענה כסיל כאולתו פן-יהיה חכם בעיניו
6 Darbu uzticēt nelgam rokā, ir nocirst kājas un izbaudīt briesmas.
מקצה רגלים חמס שתה-- שלח דברים ביד-כסיל
7 Kā klibam karājās kājas, tā ģeķa mutē gudrības vārdi.
דליו שקים מפסח ומשל בפי כסילים
8 Kas ģeķim dod godu, ir kā kas akmeni piesien pie lingas.
כצרור אבן במרגמה-- כן-נותן לכסיל כבוד
9 Kā ērkšķi, kas tikuši piedzēruša rokā, tāds ir sakāms vārds ģeķu mutē.
חוח עלה ביד-שכור ומשל בפי כסילים
10 Manīgs visu izdara; bet kas nelgu der, sader tekuli.
רב מחולל-כל ושכר כסיל ושכר עברים
11 Kā suns atiet pie saviem vēmekļiem, tā pat ģeķis atgriežas atpakaļ pie savas ģeķības.
ככלב שב על-קאו-- כסיל שונה באולתו
12 Kad tu redzi vīru, kas savās acīs gudrs, tad no muļķa vairāk cerības, nekā no tāda.
ראית--איש חכם בעיניו תקוה לכסיל ממנו
13 Sliņķis saka: „Jauns lauva uz ceļa, lauva uz ielām!“
אמר עצל שחל בדרך ארי בין הרחבות
14 Durvis grozās eņģēs, un sliņķis savā gultā.
הדלת תסוב על-צירה ועצל על-מטתו
15 Sliņķis slēpj savu roku azotē, un tam grūti to atkal pie mutes likt.
טמן עצל ידו בצלחת נלאה להשיבה אל-פיו
16 Sliņķis savā prātā gudrāks nekā septiņi, kas runā prātīgi.
חכם עצל בעיניו-- משבעה משיבי טעם
17 Kas garām ejot iejaucās citu ķildā, ir kā kas suni ņem aiz ausīm.
מחזיק באזני-כלב-- עבר מתעבר על-ריב לא-לו
18 Tā kā, kad (ārprātīgs) par smieklu šautu ar šķēpiem un nāvīgām bultām,
כמתלהלה הירה זקים-- חצים ומות
19 Tā pat ir, kas savu tuvāko pievīlis saka: Vai to par smieklu vien nedarīju?
כן-איש רמה את-רעהו ואמר הלא-משחק אני
20 Kad malkas nav, tad uguns izdziest, un kad lišķa nav, tad ķilda rimst.
באפס עצים תכבה-אש ובאין נרגן ישתק מדון
21 Kā ogles liesmu un malka uguni, tā rējējs cilvēks saceļ ķildu.
פחם לגחלים ועצים לאש ואיש מדונים (מדינים) לחרחר-ריב
22 Lišķa vārdi ir kā saldi kumosi un iet visai pie sirds.
דברי נרגן כמתלהמים והם ירדו חדרי-בטן
23 Dedzīgi vārdi, bet neganta sirds ir poda gabals pārvilkts ar netīru sudrabu.
כסף סיגים מצפה על-חרש-- שפתים דלקים ולב-רע
24 Kas tevi ienīst, ir ar muti draugs, bet savā sirdī viņš domā uz viltu.
בשפתו ינכר שונא ובקרבו ישית מרמה
25 Kad tas mīlīgi runā, tad netici viņam, jo septiņas negantības viņa sirdī.
כי-יחנן קולו אל-תאמן-בו כי שבע תועבות בלבו
26 Lai gan ienaidu aizsedz ar viltu, tomēr viņa niknums ļaužu priekšā nāks gaismā.
תכסה שנאה במשאון תגלה רעתו בקהל
27 Kas bedri rok, tas tanī iekritīs, un kas akmeni veļ uz to tas atvelsies.
כרה-שחת בה יפול וגולל אבן אליו תשוב
28 Viltus mēle ienīst to, kam pati dzēlusi, un mīksta mute padara nelaimi.
לשון-שקר ישנא דכיו ופה חלק יעשה מדחה

< Salamana Pamācības 26 >