< Salamana Pamācības 23 >
1 Kad tu sēdies, maizi ēst ar valdnieku, tad ņem labi vērā, kas tavā priekšā.
Quando ti siedi a mensa con un principe, rifletti bene a chi ti sta dinanzi;
2 Tu nazi lieci pie savas rīkles, ja esi negausis cilvēks.
e mettiti un coltello alla gola, se tu sei ingordo.
3 Neiegribies viņa gardumu; jo tā ir viltus maize.
Non bramare i suoi bocconi delicati; sono un cibo ingannatore.
4 Nedzenies bagāts tapt, atmet tādu savu padomu.
Non t’affannare per diventar ricco, smetti dall’applicarvi la tua intelligenza.
5 Vai tu savām acīm ļausi laisties, kur nav nekā? Jo tas tiešām ņemsies spārnus, kā ērglis, kas pret debesi skrien.
Vuoi tu fissar lo sguardo su ciò che scompare? Giacché la ricchezza si fa dell’ali, come l’aquila che vola verso il cielo.
6 Neēd tā maizi, kam skaudīga acs, un nekāro viņa gardumus;
Non mangiare il pane di chi ha l’occhio maligno e non bramare i suoi cibi delicati;
7 Jo kādas viņa sirds domas, tāds viņš ir. „Ēd un dzer!“tā viņš tev saka, bet viņa sirds nav ar tevi.
poiché, nell’intimo suo, egli è calcolatore: “Mangia e bevi!” ti dirà; ma il cuor suo non è con te.
8 Tavi kumosi, ko tu ieēdis, tev būs jāaizvemj, un tavi mīlīgie vārdi būs bijuši veltīgi.
Vomiterai il boccone che avrai mangiato, e avrai perduto le tue belle parole.
9 Nerunā priekš ģeķa ausīm; jo viņš tik nievās tavus prātīgos vārdus.
Non rivolger la parola allo stolto, perché sprezzerà il senno de’ tuoi discorsi.
10 Neatcel vecās robežas un nenāc uz bāreņu tīrumiem;
Non spostare il termine antico, e non entrare nei campi degli orfani;
11 Jo viņu atriebējs ir varens; tas iztiesās viņu tiesu pret tevi.
ché il Vindice loro è potente; egli difenderà la causa loro contro di te.
12 Loki savu sirdi pie pamācīšanas un savas ausis pie prātīgas valodas.
Applica il tuo cuore all’istruzione, e gli orecchi alle parole della scienza.
13 Neatrauj bērnam pārmācību; ja tu viņu ar rīkstēm šaustīsi, tad tādēļ jau nemirs.
Non risparmiare la correzione al fanciullo; se lo batti con la verga, non ne morrà;
14 Tu viņu šaustīsi ar rīkstēm un izglābsi viņa dvēseli no elles. (Sheol )
lo batterai con la verga, ma libererai l’anima sua dal soggiorno de’ morti. (Sheol )
15 Mans dēls, ja tava sirds gudra, tad mana sirds priecāsies, tiešām tā priecāsies;
Figliuol mio, se il tuo cuore e savio, anche il mio cuore si rallegrerà;
16 Un manas īkstis no prieka lēks, ja tavas lūpas runās skaidrību.
le viscere mie esulteranno quando le tue labbra diranno cose rette.
17 Lai tava sirds nedeg uz grēciniekiem; bet turies vienmēr Tā Kunga bijāšanā.
Il tuo cuore non porti invidia ai peccatori, ma perseveri sempre nel timor dell’Eterno;
18 Jo tiešām nāks pastara diena, un tava gaidīšana nebūs veltīga.
poiché c’è un avvenire, e la tua speranza non sarà frustrata.
19 Klausies tu, mans bērns, un esi gudrs un turi savu sirdi taisnā ceļā.
Ascolta, figliuol mio, sii savio, e dirigi il cuore per la diritta via.
20 Neesi ar vīna dzērājiem, kas rijot savu pašu miesu rij;
Non esser di quelli che son bevitori di vino, che son ghiotti mangiatori di carne;
21 Jo dzērājs un rijējs panīks, un paģiras vilks skrandas mugurā.
ché il beone ed il ghiotto impoveriranno e i dormiglioni n’andran vestiti di cenci.
22 Klausi savam tēvam, kas tevi dzemdinājis, un nenicini savu māti, kad tā būs veca.
Da’ retta a tuo padre che t’ha generato, e non disprezzar tua madre quando sarà vecchia.
23 Pērc patiesību, un nepārdod gudrību, pamācīšanu un atzīšanu.
Acquista verità e non la vendere, acquista sapienza, istruzione e intelligenza.
24 Ar lielu prieku priecāsies taisnā tēvs, un kas gudru dzemdina, tas līksmosies par viņu.
Il padre del giusto esulta grandemente; chi ha generato un savio, ne avrà gioia.
25 Lai tavs tēvs un tava māte priecājās, un lai līksmojās, kas tevi dzemdējusi.
Possan tuo padre e tua madre rallegrarsi, e possa gioire colei che t’ha partorito!
26 Dod man savu sirdi, mans dēls, un lai mans ceļš tavām acīm labi patīk.
Figliuol mio, dammi il tuo cuore, e gli occhi tuoi prendano piacere nelle mie vie;
27 Jo mauka ir dziļa bedre, un sveša sieva šaura aka.
perché la meretrice è una fossa profonda, e la straniera, un pozzo stretto.
28 Tiešām tā glūn kā laupītājs, un vairo atkāpējus pasaulē.
Anch’essa sta in agguato come un ladro, e accresce fra gli uomini il numero de’ traditori.
29 Kam gaudas? Kam vaidi? Kam bāršanās? Kam žēlabas? Kam skrambas par velti? Kam neskaidras acis?
Per chi sono gli “ahi”? per chi gli “ahimè”? per chi le liti? per chi i lamenti? per chi le ferite senza ragione? per chi gli occhi rossi?
30 Tiem, kas pie vīna kavējās, tiem, kas nāk salda dzēriena meklēt.
Per chi s’indugia a lungo presso il vino, per quei che vanno a gustare il vin drogato.
31 Neskaties pēc vīna, ka viņš tāds sarkans, ka biķerī tas zvīļo, ka tik vēlīgi nostaigā lejā.
Non guardare il vino quando rosseggia, quando scintilla nel calice e va giù così facilmente!
32 Pēc viņš dzeļ kā čūska un dur kā odze.
Alla fine, esso morde come un serpente e punge come un basilisco.
33 Tavas acis skatās pēc svešām sievām, un tava sirds runā netiklību,
I tuoi occhi vedranno cose strane, il tuo cuore farà dei discorsi pazzi.
34 Un tu esi, kā kas jūras vidū guļ, un kā kas masta virsgalā guļ.
Sarai come chi giace in mezzo al mare, come chi giace in cima a un albero di nave.
35 „Mani sit, bet man nesāp; mani grūsta, bet es nejūtu. Kad jel uzmodīšos? Tad sākšu atkal no gala!“
Dirai: “M’hanno picchiato… e non m’han fatto male; m’hanno percosso… e non me ne sono accorto; quando mi sveglierò?… tornerò a cercarne ancora!”