< Salamana Pamācības 22 >
1 Laba slava der vairāk, nekā liela bagātība; mīlestība pie ļaudīm labāka, nekā sudrabs un zelts.
Nomo bona estas pli preferinda, ol granda riĉeco; Kaj bona estimo, ol arĝento kaj oro.
2 Bagāts sastopas ar nabagu; Tas Kungs viņus visus radījis.
Riĉulo kaj malriĉulo renkontiĝas: Ilin ambaŭ kreis la Eternulo.
3 Gudrais paredz nelaimi un paglābjas; bet neprāta ļaudis skrien vien un dabū ciest.
Prudentulo antaŭvidas malbonon, kaj kaŝiĝas; Sed naivuloj antaŭenpaŝas, kaj difektiĝas.
4 Pazemības, proti Dieva bijības alga ir bagātība un gods un dzīvība.
Por humileco kaj timo antaŭ la Eternulo Oni ricevas riĉecon kaj honoron kaj vivon.
5 Ērkšķi un valgi ir netiklam ceļā; kas savu dvēseli sargā, paliks tālu no tiem.
Dornoj kaj retoj estas sur la vojo de malbonagulo; Kiu gardas sian animon, tiu malproksimiĝas de ili.
6 Māci bērnam viņa ceļu, tad viņš, arī vecs palicis, no tā neatkāpsies.
Instruu knabon konforme al lia vojo, Kaj eĉ maljuniĝinte li ne dekliniĝos de ĝi.
7 Bagātais valda pār nabagiem, un kas aizņēmās, ir aizdevēja kalps.
Riĉulo regas super malriĉuloj, Kaj kiu prunteprenas, tiu estas sklavo de la pruntedoninto.
8 Kas netaisnību sēj, tas bēdas pļaus un ies bojā caur savas blēdības rīksti.
Kiu semas maljustaĵon, tiu rikoltos suferon, Kaj la kano de lia krueleco rompiĝos.
9 Žēlīga acs taps svētīta; jo viņa no savas maizes dod nabagam.
Bonokululo estos benata; Ĉar li donas el sia pano al malriĉulo.
10 Izdzen garzobi, tad aizies ķilda, un riešana mitēsies un kauns.
Forpelu blasfemulon, kaj foriros malpaco, Kaj ĉesiĝos malkonsento kaj ofendo.
11 Kam šķīsta sirds un mute mīlīga, tam ķēniņš ir par draugu.
Kiu amas purecon de koro kaj agrable parolas, Al tiu la reĝo estas amiko.
12 Tā Kunga acis pasargā, kam atzīšana; bet nelieša vārdus viņš izdeldē.
La okuloj de la Eternulo gardas la prudenton; Sed la vortojn de maliculo Li renversas.
13 Slinkais saka: „Lauva ir ārā; ielas vidū mani saplosīs!“
Mallaborulo diras: Leono estas ekstere, Mi povus esti mortigita meze de la strato.
14 Maukas mute ir dziļa bedre; ko Tas Kungs ienīst, tas krīt tur iekšā.
La buŝo de malĉastulino estas profunda foso; Kiun la Eternulo koleras, tiu tien enfalas.
15 Blēņas līp bērna sirdī; bet pārmācības rīkste tās izdzen tālu.
Malsaĝeco forte sidas en la koro de knabo; Sed vergo punanta ĝin elpelas el ĝi.
16 Kas no nabaga plēš, savu mantu vairot, tas to atkal dos bagātam līdz pat trūcībai.
Kiu premas malriĉulon, por pligrandigi sian riĉecon, Tiu donas al riĉulo, por ke li malriĉiĝu.
17 Griez savu ausi un klausies gudro vārdu un loki savu sirdi pie manas atzīšanas.
Klinu vian orelon kaj aŭskultu vortojn de saĝuloj, Kaj direktu vian koron al mia instruo;
18 Jo tas būs jaukums, ja tu tos sirdī pasargāsi un tos visnotaļ stādīsi uz savām lūpām.
Ĉar ili estos agrablaj, se vi gardos ilin en via interno; Ili estos ĉiuj pretaj sur viaj lipoj.
19 Lai tava cerība stāv uz To Kungu. Šodien es tevi mācu, tiešām tevi!
Ke al la Eternulo estu via fido, Tion mi instruis al vi hodiaŭ.
20 Vai tev jau sen to neesmu rakstījis ar padomiem un mācībām,
Ĉu mi ne skribis al vi tion trifoje Kun konsiloj kaj scio,
21 Ka tev rādītu taisnus un patiesīgus vārdus, atbildēt patiesības vārdus tiem, kas tevi sūta.
Por sciigi al vi la ĝustecon de la paroloj de vero, Por ke vi transdonu la parolojn de vero al tiuj, kiuj vin sendis?
22 Neaplaupi nabagu, tādēļ ka tas nabags, un nenospaidi sērdieni tiesas priekšā;
Ne prirabu malriĉulon, pro tio, ke li estas malriĉa; Kaj ne premu senhavulon ĉe la pordego;
23 Jo Tas Kungs iztiesās viņu tiesu un laupīs dvēseli tiem, kas tos laupa.
Ĉar la Eternulo defendos ilian aferon Kaj dispremos iliajn premantojn.
24 Netinies ar bargu, un nesameties ar to, kam ātras dusmas,
Ne amikiĝu kun homo kolerema, Kaj ne komunikiĝu kun homo flamiĝema;
25 Ka tu nemācies viņa tekas un nesavaldzini savu dvēseli.
Ke vi ne lernu lian vojon Kaj ne ricevu reton por via animo.
26 Neturies pie tiem, kas ar roku apsolās un par parādu galvo;
Ne estu inter tiuj, kiuj firmigas per mano, Kiuj garantias por ŝuldoj.
27 Kad tev nebūs ko maksāt, tad noņems tavu gultu apakš tevis.
Se vi ne havos per kio pagi, Oni ja prenos vian litaĵon de sub vi.
28 Neatcel vecās robežas, ko tavi tēvi likuši.
Ne forŝovu la antikvajn limojn, Kiujn faris viaj patroj.
29 Ja tu vīru redzi, kas tikuši(prasmīgi) savu darbu dara, tas stāvēs ķēniņu priekšā, un nestāvēs šādu tādu ļaužu priekšā.
Se vi vidas homon lertan en sia profesio, li staros antaŭ reĝoj; Li ne staros antaŭ maleminentuloj.