Salamana Pamācības 2
1 Mans bērns, ja tu pieņemsi manus vārdus, un sirdī glabāsi manu mācību,
Synu mój! jeźli przyjmiesz słowa moje, a przykazanie moje zachowasz u siebie;
2 Savu ausi griezt uz gudrību un savu sirdi uz atzīšanu,
Nadstawiszli mądrości ucha twego, i nakłoniszli serca twego do roztropności;
3 Tiešām, ja tu atzīšanas lūgsies un savu balsi pacelsi pēc saprašanas,
Owszem, jeźli na rozum zawołasz, a roztropności wezwieszli głosem swoim;
4 Ja tu viņu meklēsi kā sudrabu un tai pakaļ dzīsies kā mantai;
Jeźli jej szukać będziesz jako srebra, a jako skarbów skrytych pilnie szukać będziesz:
5 Tad tu sapratīsi Tā Kunga bijāšanu un atradīsi Dieva atzīšanu;
Tedy zrozumiesz bojaźń Pańską, a znajomość Bożą znajdziesz.
6 (Jo Tas Kungs dod gudrību, no viņa mutes nāk atzīšana un saprašana:
Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność.
7 Viņš taisniem paglabā labklāšanos un ir par bruņām tiem, kas bezvainībā staigā,
On zachowuje uprzejmym prawdziwą mądrość; on jest tarczą chodzącym w szczerości,
8 Sargādams taisnības ceļus un pasargādams savu taisno tekas; )
Aby strzegli ścieżek sądu; on drogi świętych swoich strzeże.
9 Tad tu atzīsi, kas taisnība un tiesa, un kas skaidrība un ceļš uz visu labu,
Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą.
10 Ja gudrība nāks tavā sirdī, un atzīšana tavai dvēselei būs mīļa,
Gdy wnijdzie mądrośu w serce twoje, a umiejętność duszy twojej wdzięczna będzie:
11 Tad labs padoms tevi pasargās un saprašana tevi paglabās,
Tedy cię ostrożność strzedz będzie, a opatrzność zachowa cię.
12 Ka tā tevi izglābj no ļauna ceļa, no vīra, kas netiklību runā,
Wyrywając cię od drogi złej, i od człowieka mówiącego przewrotności;
13 Kas atstājuši skaidrības ceļus, staigā pa tumsības ceļiem,
Od tych, którzy opuszczają ścieszki proste, udawając się drogami ciemnemi;
14 Kas priecājās ļaunu darīt un prieku atrod netiklībā un viltībā,
Którzy się radują, gdy czynią złe, a weselą się w złośliwych przewrotnościach;
15 Kuru ceļi ir greizi, un kas savās tekās netikli;
Których ścieszki są krzywe, a sami są przewrotnymi na drogach swoich;
16 Ka tā tevi izglābj no svešas sievas, no svešnieces ar mīkstiem vārdiem,
Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy;
17 Kas atstāj savas jaunības vīru, un aizmirst sava Dieva derību;
Która opuszcza wodza młodości swojej, a przymierza Boga swojego zapomina.
18 (Jo viņas nams pašķiebjās uz nāvi, un viņas ceļi pie miroņiem;
Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej.
19 Visi, kas pie tās ieiet, negriežas atpakaļ, nedz atrod dzīvības ceļus; )
Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota.
20 Ka, lai tu staigā pa labo ceļiem un sargi taisno tekas;
A przetoż będziesz chodził drogą dobrych, a ścieżek sprawiedliwych będziesz przestrzegał.
21 Jo taisnie dzīvos zemē, un sirdsskaidrie tur paliks;
Albowiem cnotliwi będą mieszkali na ziemi, a szczerzy trwać będą na niej;
22 Bet bezdievīgie no zemes taps izdeldēti, un kas ticību netur, no tās taps izsakņoti.
Ale niepobożni z ziemi wykorzenieni będą, a przewrotni będą z niej wygładzeni.
