Salamana Pamācības 2
1 Mans bērns, ja tu pieņemsi manus vārdus, un sirdī glabāsi manu mācību,
Mijn zoon! zo gij mijn redenen aanneemt, en mijn geboden bij u weglegt;
2 Savu ausi griezt uz gudrību un savu sirdi uz atzīšanu,
Om uw oren naar wijsheid te doen opmerken; zo gij uw hart tot verstandigheid neigt;
3 Tiešām, ja tu atzīšanas lūgsies un savu balsi pacelsi pēc saprašanas,
Ja, zo gij tot het verstand roept, uw stem verheft tot de verstandigheid;
4 Ja tu viņu meklēsi kā sudrabu un tai pakaļ dzīsies kā mantai;
Zo gij haar zoekt als zilver, en naspeurt als verborgen schatten;
5 Tad tu sapratīsi Tā Kunga bijāšanu un atradīsi Dieva atzīšanu;
Dan zult gij de vreze des HEEREN verstaan, en zult de kennis van God vinden.
6 (Jo Tas Kungs dod gudrību, no viņa mutes nāk atzīšana un saprašana:
Want de HEERE geeft wijsheid; uit Zijn mond komt kennis en verstand.
7 Viņš taisniem paglabā labklāšanos un ir par bruņām tiem, kas bezvainībā staigā,
Hij legt weg voor de oprechten een bestendig wezen; Hij is een Schild dengenen, die oprechtelijk wandelen;
8 Sargādams taisnības ceļus un pasargādams savu taisno tekas; )
Opdat zij de paden des rechts houden; en Hij zal den weg Zijner gunstgenoten bewaren.
9 Tad tu atzīsi, kas taisnība un tiesa, un kas skaidrība un ceļš uz visu labu,
Dan zult gij verstaan gerechtigheid, en recht, en billijkheden, en alle goed pad.
10 Ja gudrība nāks tavā sirdī, un atzīšana tavai dvēselei būs mīļa,
Als de wijsheid in uw hart zal gekomen zijn, en de wetenschap voor uw ziel zal liefelijk zijn;
11 Tad labs padoms tevi pasargās un saprašana tevi paglabās,
Zo zal de bedachtzaamheid over u de wacht houden, de verstandigheid zal u behoeden;
12 Ka tā tevi izglābj no ļauna ceļa, no vīra, kas netiklību runā,
Om u te redden van den kwaden weg, van den man, die verkeerdheden spreekt;
13 Kas atstājuši skaidrības ceļus, staigā pa tumsības ceļiem,
Van degenen, die de paden der oprechtheid verlaten, om te gaan in de wegen der duisternis;
14 Kas priecājās ļaunu darīt un prieku atrod netiklībā un viltībā,
Die blijde zijn in het kwaad doen, zich verheugen in de verkeerdheden des kwaden;
15 Kuru ceļi ir greizi, un kas savās tekās netikli;
Welker paden verkeerd zijn, en afwijkende in hun sporen;
16 Ka tā tevi izglābj no svešas sievas, no svešnieces ar mīkstiem vārdiem,
Om u te redden van de vreemde vrouw, van de onbekende, die met haar redenen vleit;
17 Kas atstāj savas jaunības vīru, un aizmirst sava Dieva derību;
Die den leidsman harer jonkheid verlaat, en het verbond haars Gods vergeet;
18 (Jo viņas nams pašķiebjās uz nāvi, un viņas ceļi pie miroņiem;
Want haar huis helt naar den dood, en haar paden naar de overledenen.
19 Visi, kas pie tās ieiet, negriežas atpakaļ, nedz atrod dzīvības ceļus; )
Allen die tot haar ingaan, zullen niet wederkomen, en zullen de paden des levens niet aantreffen;
20 Ka, lai tu staigā pa labo ceļiem un sargi taisno tekas;
Opdat gij wandelt op den weg der goeden, en houdt de paden der rechtvaardigen.
21 Jo taisnie dzīvos zemē, un sirdsskaidrie tur paliks;
Want de vromen zullen de aarde bewonen, en de oprechten zullen daarin overblijven;
22 Bet bezdievīgie no zemes taps izdeldēti, un kas ticību netur, no tās taps izsakņoti.
Maar de goddelozen zullen van de aarde uitgeroeid worden, en de trouwelozen zullen er van uitgerukt worden.
