< Salamana Pamācības 2 >
1 Mans bērns, ja tu pieņemsi manus vārdus, un sirdī glabāsi manu mācību,
Anak ko, kong dawaton mo ang akong mga pulong, Ug tigumon mo ang akong mga sugo diha kanimo;
2 Savu ausi griezt uz gudrību un savu sirdi uz atzīšanu,
Aron nga ikiling mo ang imong igdulungog ngadto sa kaalam, Ug bansayon mo ang imong kasingkasing sa pagsabut;
3 Tiešām, ja tu atzīšanas lūgsies un savu balsi pacelsi pēc saprašanas,
Oo, kong ikaw magasangpit sa salabutan, Ug magapatugbaw sa imong tingog alang sa pagpakasabut;
4 Ja tu viņu meklēsi kā sudrabu un tai pakaļ dzīsies kā mantai;
Kong ikaw mangita kaniya ingon nga salapi, Ug magapangita kaniya ingon sa tinipigan nga mga bahandi:
5 Tad tu sapratīsi Tā Kunga bijāšanu un atradīsi Dieva atzīšanu;
Unya ikaw makasabut sa pagkahadlok kang Jehova, Ug hikaplagan mo ang kahibalo sa Dios.
6 (Jo Tas Kungs dod gudrību, no viņa mutes nāk atzīšana un saprašana:
Kay si Jehova mohatag ug kaalam; Gikan sa iyang baba magagula ang kahibalo ug pagpakasabut:
7 Viņš taisniem paglabā labklāšanos un ir par bruņām tiem, kas bezvainībā staigā,
Siya magatigum ug halalum nga kaalam alang sa matul-id; Siya mao ang taming kanila nga nagalakat sa pagkahingpit sa kasingkasing;
8 Sargādams taisnības ceļus un pasargādams savu taisno tekas; )
Aron iyang mabantayan ang mga alagianan sa justicia, Ug ampingan ang dalan sa iyang mga balaan.
9 Tad tu atzīsi, kas taisnība un tiesa, un kas skaidrība un ceļš uz visu labu,
Unya masabut mo ang pagkamatarung ug ang justicia, Ug sa pagkatul-id, oo, ang tagsatagsa ka maayong alagianan.
10 Ja gudrība nāks tavā sirdī, un atzīšana tavai dvēselei būs mīļa,
Kay ang kaalam mosulod ngadto sa imong kasingkasing, Ug ang kahibalo makapahimuot sa imong kalag;
11 Tad labs padoms tevi pasargās un saprašana tevi paglabās,
Ang pagkabuotan magabantay sa ibabaw nimo; Ang pagpakasabut magahupot kanimo:
12 Ka tā tevi izglābj no ļauna ceļa, no vīra, kas netiklību runā,
Aron sa pagluwas kanimo gikan sa dalan sa dautan, Gikan sa mga tawong nagsulti sa mga binalit-ad nga butang;
13 Kas atstājuši skaidrības ceļus, staigā pa tumsības ceļiem,
Nga nagabiya sa mga alagianan nga matul-id, Aron sa paglakat sa mga dalan sa kangitngit;
14 Kas priecājās ļaunu darīt un prieku atrod netiklībā un viltībā,
Nga nagamaya sa pagbuhat ug dautan, Ug nagakalipay sa pagkabinalitad sa tawong dautan;
15 Kuru ceļi ir greizi, un kas savās tekās netikli;
Nga mga baliko sa ilang mga dalan, Ug mga sukwahi sa ilang mga alagianan:
16 Ka tā tevi izglābj no svešas sievas, no svešnieces ar mīkstiem vārdiem,
Aron sa pagluwas kanimo gikan sa babaye nga dumuloong, Bisan gikan sa dumuloong nga nagaulog-ulog pinaagi sa iyang mga pulong;
17 Kas atstāj savas jaunības vīru, un aizmirst sava Dieva derību;
Nga nagabiya sa higala sa iyang pagkabatan-on, Ug nahikalimot sa tugon sa iyang Dios:
18 (Jo viņas nams pašķiebjās uz nāvi, un viņas ceļi pie miroņiem;
Kay ang iyang balay nagaharag ngadto sa kamatayon, Ug ang iyang mga alagianan ngadto sa mga minatay;
19 Visi, kas pie tās ieiet, negriežas atpakaļ, nedz atrod dzīvības ceļus; )
Walay mahiadto kaniya nga mahibalik pag-usab, Ni makadangat sila ngadto sa mga alagianan sa kinabuhi:
20 Ka, lai tu staigā pa labo ceļiem un sargi taisno tekas;
Aron ikaw magalakaw sa dalan sa mga maayong tawo, Ug magabantay sa mga alagianan sa mga matarung.
21 Jo taisnie dzīvos zemē, un sirdsskaidrie tur paliks;
Kay ang mga matul-id magapuyo sa yuta, Ug ang hingpit magapabilin diha niana.
22 Bet bezdievīgie no zemes taps izdeldēti, un kas ticību netur, no tās taps izsakņoti.
Apan ang mga dautan pagaputlon gikan sa yuta, Ug ang mabudhion pagalukahon gikan niini.