Salamana Pamācības 19
1 Nabags savā vientiesībā staigādams ir labāks, nekā ģeķis ar netiklu muti.
Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.
2 Arī pārsteigšanās bez ziņas nav laba, un ātri skrejot klūp.
Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.
3 Ģeķība cilvēkam sajauc ceļus, ka viņa sirds kurn pret To Kungu.
Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.
4 Manta pieved daudz draugu, bet nabagu draugs atstāj.
Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.
5 Nepatiess liecinieks nesodīts nepaliks, un kas melus runā, neizglābsies.
Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.
6 Augstam kungam daudz pieglaužas, un ikkatrs ir devīgam vīram draugs.
Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.
7 Nabagu ienīst visi viņa brāļi, cik vairāk viņa draugi no viņa atraujas; meklē tos pirmos vārdus, to nav.
Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.
8 Kas gudrību panāk, mīl savu dvēseli; kas ar prātu dzīvo, atrod labumu.
Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.
9 Nepatiess liecinieks nesodīts nepaliks, un kas droši melus runā, aizies postā.
Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.
10 Ģeķim nepieder kārumā dzīvot, ne vēl kalpam pār kungiem valdīt.
Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.
11 Prātīgs cilvēks ir lēns uz dusmām, un viņa rota ir, kaitināšanu aizmirst.
Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.
12 Ķēniņa dusmība ir kā jauna lauvas rūkšana; bet Viņa žēlastība kā rasa uz zāles.
Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.
13 Ģeķīgs dēls ir tēvam par sirdēstiem, un sievas riešana ir pilēšana bez gala.
Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.
14 Namu un mantu manto no vecākiem, bet prātīgu sievu no Tā Kunga.
Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.
15 Slinkums iemidzina miegā, un kūtra dvēsele cietīs badu.
Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.
16 Kas mācību sargā, tas sargā savu dvēseli; kas savu ceļu neņem vērā, tas mirs.
Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.
17 Kas par nabagu apžēlojās, tas aizdod Tam Kungam, un tas tam atmaksās viņa labdarīšanu.
Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.
18 Pārmāci savu dēlu, kamēr vēl cerība, bet nedod savai dvēselei vaļas, viņu nokaut.
Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.
19 Kam liela sirds, tam jācieš sods; jo gribi novērst, jo iet vairumā.
Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.
20 Klausi padomam un pieņem mācību, ka tu pēcgalā palieci gudrs.
Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.
21 Cilvēka sirdī ir daudz nodomu, bet Tā Kunga padoms, tas pastāv.
Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi.
22 Cilvēka gods ir labu darīt, un nabags ir labāks, nekā melkulis.
Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.
23 Tā Kunga bijāšana ir uz dzīvību; jo tāds būs paēdis un dzīvos, ļauna neaizskarts.
Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.
24 Sliņķis slēpj roku azotē, pat pie mutes viņš to neliek.
Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.
25 Per garzobi, tad tas nejēga atjēgs, un pamāci prātīgo, tad viņš atzīs, kas der.
Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.
26 Kas tēvu posta un māti izdzen, tas ir bezkaunīgs un negants bērns.
Syn wstyd i hańbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.
27 Neklausi, mans bērns, mācībai, kas nomaldina no gudrības vārdiem.
Synu mój! przestań słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.
28 Nelieša liecinieks apsmej tiesu, un bezdievīgo mute ierij netaisnību.
Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.
29 Garzobiem sodība gatava un pēriens ģeķu mugurai.
Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.
