< Salamana Pamācības 19 >

1 Nabags savā vientiesībā staigādams ir labāks, nekā ģeķis ar netiklu muti.
Il povero, che cammina nella sua integrità, Val meglio che il perverso di labbra, il quale [è] stolto.
2 Arī pārsteigšanās bez ziņas nav laba, un ātri skrejot klūp.
Come chi è frettoloso di piedi incappa; Così non [vi è] alcun bene, quando l'anima è senza conoscimento.
3 Ģeķība cilvēkam sajauc ceļus, ka viņa sirds kurn pret To Kungu.
La stoltizia dell'uomo perverte la via di esso; E pure il suo cuore dispetta contro al Signore.
4 Manta pieved daudz draugu, bet nabagu draugs atstāj.
Le ricchezze aggiungono amici in gran numero; Ma il misero è separato dal suo intimo amico.
5 Nepatiess liecinieks nesodīts nepaliks, un kas melus runā, neizglābsies.
Il falso testimonio non resterà impunito, E chi sbocca menzogne non iscamperà.
6 Augstam kungam daudz pieglaužas, un ikkatrs ir devīgam vīram draugs.
Molti riveriscono il principe; Ma ognuno [è] amico del donatore.
7 Nabagu ienīst visi viņa brāļi, cik vairāk viņa draugi no viņa atraujas; meklē tos pirmos vārdus, to nav.
Tutti i fratelli del povero l'odiano; Quanto più si dilungheranno i suoi amici da lui! Egli [con] parole [li] supplica, ma essi se ne vanno.
8 Kas gudrību panāk, mīl savu dvēseli; kas ar prātu dzīvo, atrod labumu.
Chi acquista senno ama l'anima sua; Chi osserva l'intendimento troverà del bene.
9 Nepatiess liecinieks nesodīts nepaliks, un kas droši melus runā, aizies postā.
Il falso testimonio non resterà impunito, E chi sbocca menzogne perirà.
10 Ģeķim nepieder kārumā dzīvot, ne vēl kalpam pār kungiem valdīt.
I diletti non si convengono allo stolto; Quanto meno [conviensi] al servo signoreggiar sopra i principi!
11 Prātīgs cilvēks ir lēns uz dusmām, un viņa rota ir, kaitināšanu aizmirst.
Il senno dell'uomo rallenta l'ira di esso; E la sua gloria [è] di passar sopra le offese.
12 Ķēniņa dusmība ir kā jauna lauvas rūkšana; bet Viņa žēlastība kā rasa uz zāles.
L'indegnazione del re [è] come il ruggito del leoncello; Ma il suo favore [è] come la rugiada sopra l'erba.
13 Ģeķīgs dēls ir tēvam par sirdēstiem, un sievas riešana ir pilēšana bez gala.
Il figliuolo stolto [è] una grande sciagura a suo padre; E le risse della moglie [sono] un gocciolar continuo.
14 Namu un mantu manto no vecākiem, bet prātīgu sievu no Tā Kunga.
Casa e sostanza [sono] l'eredità de' padri; Ma dal Signore [viene] la moglie prudente.
15 Slinkums iemidzina miegā, un kūtra dvēsele cietīs badu.
La pigrizia fa cadere in profondo sonno; E la persona negligente avrà fame.
16 Kas mācību sargā, tas sargā savu dvēseli; kas savu ceļu neņem vērā, tas mirs.
Chi osserva il comandamento guarda l'anima sua; [Ma] chi trascura le sue vie morrà.
17 Kas par nabagu apžēlojās, tas aizdod Tam Kungam, un tas tam atmaksās viņa labdarīšanu.
Chi dona al povero presta al Signore; Ed [egli] gli farà la sua retribuzione.
18 Pārmāci savu dēlu, kamēr vēl cerība, bet nedod savai dvēselei vaļas, viņu nokaut.
Gastiga il tuo figliuolo, mentre vi è ancora della speranza; Ma non imprender già di ucciderlo.
19 Kam liela sirds, tam jācieš sods; jo gribi novērst, jo iet vairumā.
Chi [è] grandemente iracondo [ne] porterà la pena; Che se tu [lo] scampi, tu lo renderai vie più [iracondo].
20 Klausi padomam un pieņem mācību, ka tu pēcgalā palieci gudrs.
Ascolta consiglio, e ricevi correzione, Acciocchè tu diventi savio alla fine.
21 Cilvēka sirdī ir daudz nodomu, bet Tā Kunga padoms, tas pastāv.
[Vi sono] molti pensieri nel cuor dell'uomo; Ma il consiglio del Signore [è] quello che sarà stabile.
22 Cilvēka gods ir labu darīt, un nabags ir labāks, nekā melkulis.
La benignità dell'uomo [è] il suo ornamento; E meglio vale il povero, che l'uomo bugiardo.
23 Tā Kunga bijāšana ir uz dzīvību; jo tāds būs paēdis un dzīvos, ļauna neaizskarts.
Il timor del Signore [è] a vita; [E chi lo teme] passerà la notte sazio, [e] non sarà visitato da alcun male.
24 Sliņķis slēpj roku azotē, pat pie mutes viņš to neliek.
Il pigro nasconde la mano nel seno, E non la ritrae fuori, non pure [per recarsela] alla bocca.
25 Per garzobi, tad tas nejēga atjēgs, un pamāci prātīgo, tad viņš atzīs, kas der.
Percuoti lo schernitore, e il semplice ne diventerà avveduto; E se tu correggi l'[uomo] intendente, egli intenderà la scienza.
26 Kas tēvu posta un māti izdzen, tas ir bezkaunīgs un negants bērns.
Il figliuolo che fa vergogna e vituperio, Ruina il padre, [e] scaccia la madre.
27 Neklausi, mans bērns, mācībai, kas nomaldina no gudrības vārdiem.
Figliuol mio, ascoltando l'ammaestramento, Rimanti di deviare da' detti di scienza.
28 Nelieša liecinieks apsmej tiesu, un bezdievīgo mute ierij netaisnību.
Il testimonio scellerato schernisce la dirittura; E la bocca degli empi trangugia l'iniquità.
29 Garzobiem sodība gatava un pēriens ģeķu mugurai.
I giudicii sono apparecchiati agli schernitori, E le percosse al dosso degli stolti.

< Salamana Pamācības 19 >