Salamana Pamācības 19
1 Nabags savā vientiesībā staigādams ir labāks, nekā ģeķis ar netiklu muti.
De arme, in zijn oprechtheid wandelende, is beter dan de verkeerde van lippen, en die een zot is.
2 Arī pārsteigšanās bez ziņas nav laba, un ātri skrejot klūp.
Ook is de ziel zonder wetenschap niet goed; en die met de voeten haastig is, zondigt.
3 Ģeķība cilvēkam sajauc ceļus, ka viņa sirds kurn pret To Kungu.
De dwaasheid des mensen zal zijn weg verkeren; en zijn hart zal zich tegen den HEERE vergrammen.
4 Manta pieved daudz draugu, bet nabagu draugs atstāj.
Het goed brengt veel vrienden toe; maar de arme wordt van zijn vriend gescheiden.
5 Nepatiess liecinieks nesodīts nepaliks, un kas melus runā, neizglābsies.
Een vals getuige zal niet onschuldig zijn; en die leugen blaast, zal niet ontkomen.
6 Augstam kungam daudz pieglaužas, un ikkatrs ir devīgam vīram draugs.
Velen smeken het aangezicht des prinsen; en een ieder is een vriend desgenen, die giften geeft.
7 Nabagu ienīst visi viņa brāļi, cik vairāk viņa draugi no viņa atraujas; meklē tos pirmos vārdus, to nav.
Al de broeders des armen haten hem; hoeveel te meer gaan zijn vrienden verre van hem! Hij loopt hen na met woorden die niets zijn.
8 Kas gudrību panāk, mīl savu dvēseli; kas ar prātu dzīvo, atrod labumu.
Die verstand bekomt, heeft zijn ziel lief; hij neemt de verstandigheid waar, om het goede te vinden.
9 Nepatiess liecinieks nesodīts nepaliks, un kas droši melus runā, aizies postā.
Een vals getuige zal niet onschuldig zijn; en die leugen blaast, zal vergaan.
10 Ģeķim nepieder kārumā dzīvot, ne vēl kalpam pār kungiem valdīt.
De weelde staat een zot niet wel; hoeveel te min een knecht te heersen over vorsten!
11 Prātīgs cilvēks ir lēns uz dusmām, un viņa rota ir, kaitināšanu aizmirst.
Het verstand des mensen vertrekt zijn toorn; en zijn sieraad is de overtreding voorbij te gaan.
12 Ķēniņa dusmība ir kā jauna lauvas rūkšana; bet Viņa žēlastība kā rasa uz zāles.
Des konings gramschap is als het brullen eens jongen leeuws; maar zijn welgevallen is als dauw op het kruid.
13 Ģeķīgs dēls ir tēvam par sirdēstiem, un sievas riešana ir pilēšana bez gala.
Een zotte zoon is zijn vader grote ellende; en de kijvingen ener vrouw als een gestadig druipen.
14 Namu un mantu manto no vecākiem, bet prātīgu sievu no Tā Kunga.
Huis en goed is een erve van de vaderen; maar een verstandige vrouw is van den HEERE.
15 Slinkums iemidzina miegā, un kūtra dvēsele cietīs badu.
Luiheid doet in diepen slaap vallen; en een bedriegelijke ziel zal hongeren.
16 Kas mācību sargā, tas sargā savu dvēseli; kas savu ceļu neņem vērā, tas mirs.
Die het gebod bewaart, bewaart zijn ziel; die zijn wegen veracht, zal sterven.
17 Kas par nabagu apžēlojās, tas aizdod Tam Kungam, un tas tam atmaksās viņa labdarīšanu.
Die zich des armen ontfermt, leent den HEERE, en Hij zal hem zijn weldaad vergelden.
18 Pārmāci savu dēlu, kamēr vēl cerība, bet nedod savai dvēselei vaļas, viņu nokaut.
Tuchtig uw zoon, als er nog hoop is; maar verhef uw ziel niet, om hem te doden.
19 Kam liela sirds, tam jācieš sods; jo gribi novērst, jo iet vairumā.
Die groot is van grimmigheid, zal straf dragen; want zo gij hem uitredt, zo zult gij nog moeten voortvaren.
20 Klausi padomam un pieņem mācību, ka tu pēcgalā palieci gudrs.
Hoor raad, en ontvang tucht, opdat gij in uw laatste wijs zijt.
21 Cilvēka sirdī ir daudz nodomu, bet Tā Kunga padoms, tas pastāv.
In het hart des mans zijn veel gedachten; maar de raad des HEEREN, die zal bestaan.
22 Cilvēka gods ir labu darīt, un nabags ir labāks, nekā melkulis.
De wens des mensen is zijn weldadigheid; maar de arme is beter dan een leugenachtig man.
23 Tā Kunga bijāšana ir uz dzīvību; jo tāds būs paēdis un dzīvos, ļauna neaizskarts.
De vreze des HEEREN is ten leven; want men zal verzadigd zijnde vernachten; met het kwaad zal men niet bezocht worden.
24 Sliņķis slēpj roku azotē, pat pie mutes viņš to neliek.
Een luiaard verbergt de hand in den boezem, en hij zal ze niet weder aan zijn mond brengen.
25 Per garzobi, tad tas nejēga atjēgs, un pamāci prātīgo, tad viņš atzīs, kas der.
Sla de spotter, zo zal de slechte kloekzinnig worden; en bestraf den verstandige, hij zal wetenschap begrijpen.
26 Kas tēvu posta un māti izdzen, tas ir bezkaunīgs un negants bērns.
Wie de vader verwoest, of de moeder verjaagt, is een zoon, die beschaamd maakt, en schande aandoet.
27 Neklausi, mans bērns, mācībai, kas nomaldina no gudrības vārdiem.
Laat af, mijn zoon, horende de tucht, af te dwalen van de redenen der wetenschap.
28 Nelieša liecinieks apsmej tiesu, un bezdievīgo mute ierij netaisnību.
Een Belialsgetuige bespot het recht; en de mond der goddelozen slokt de ongerechtigheid in.
29 Garzobiem sodība gatava un pēriens ģeķu mugurai.
Gerichten zijn voor de spotters bereid, en slagen voor den rug der zotten.
