Salamana Pamācības 19
1 Nabags savā vientiesībā staigādams ir labāks, nekā ģeķis ar netiklu muti.
Beter een arme, die onberispelijk wandelt, Dan een rijke, die verkeerde wegen gaat.
2 Arī pārsteigšanās bez ziņas nav laba, un ātri skrejot klūp.
Zonder verstand deugt zelfs de ijver niet; Wie te haastig loopt, doet een misstap.
3 Ģeķība cilvēkam sajauc ceļus, ka viņa sirds kurn pret To Kungu.
Door zijn dwaasheid komt de mens op het verkeerde pad, Maar hij zelf wijt het aan Jahweh!
4 Manta pieved daudz draugu, bet nabagu draugs atstāj.
Rijkdom maakt vele vrienden, Een arme raakt zijn vrienden kwijt.
5 Nepatiess liecinieks nesodīts nepaliks, un kas melus runā, neizglābsies.
Een onbetrouwbaar getuige blijft niet ongestraft; Wie leugens verspreidt, zal niet ontkomen.
6 Augstam kungam daudz pieglaužas, un ikkatrs ir devīgam vīram draugs.
Velen dingen naar de gunst van een voorname; Wie geschenken geeft, heeft allen tot vriend.
7 Nabagu ienīst visi viņa brāļi, cik vairāk viņa draugi no viņa atraujas; meklē tos pirmos vārdus, to nav.
Als een arme al door zijn broers wordt gehaat, Hoever zullen zijn vrienden zich dan van hem terugtrekken! Wie te veel spreekt, wordt een meester in de boosheid; Wie woorden najaagt, ontkomt niet.
8 Kas gudrību panāk, mīl savu dvēseli; kas ar prātu dzīvo, atrod labumu.
Wie verstand verwerft, heeft zichzelven lief; Wie inzicht bewaart, zal het goede ondervinden.
9 Nepatiess liecinieks nesodīts nepaliks, un kas droši melus runā, aizies postā.
Een onbetrouwbaar getuige blijft niet ongestraft; Wie leugens verspreidt, zal omkomen.
10 Ģeķim nepieder kārumā dzīvot, ne vēl kalpam pār kungiem valdīt.
Weelde staat een dwaas evenmin, Als een knecht het heersen over vorsten.
11 Prātīgs cilvēks ir lēns uz dusmām, un viņa rota ir, kaitināšanu aizmirst.
Wijsheid maakt den mens lankmoedig; Hij gaat er groot op, een misstap te vergeven.
12 Ķēniņa dusmība ir kā jauna lauvas rūkšana; bet Viņa žēlastība kā rasa uz zāles.
Een toornig koning brult als een leeuw, Maar als dauw op het groen is zijn gunst.
13 Ģeķīgs dēls ir tēvam par sirdēstiem, un sievas riešana ir pilēšana bez gala.
Een dwaas kind is een ramp voor zijn vader, Het getwist van een vrouw een gestadig druppelend lek.
14 Namu un mantu manto no vecākiem, bet prātīgu sievu no Tā Kunga.
Huis en have worden van vader geërfd, Maar een verstandige vrouw komt van Jahweh.
15 Slinkums iemidzina miegā, un kūtra dvēsele cietīs badu.
Luiheid verwekt een diepe slaap, Een trage geest moet honger lijden.
16 Kas mācību sargā, tas sargā savu dvēseli; kas savu ceļu neņem vērā, tas mirs.
Wie de geboden in acht neemt, behoedt zichzelf; Wie niet past op zijn wandel, zal sterven.
17 Kas par nabagu apžēlojās, tas aizdod Tam Kungam, un tas tam atmaksās viņa labdarīšanu.
Wie goed is voor een arme, leent aan Jahweh; Hij zal hem zijn weldaad vergelden.
18 Pārmāci savu dēlu, kamēr vēl cerība, bet nedod savai dvēselei vaļas, viņu nokaut.
Tuchtig uw kind, zo lang er nog hoop is; Maar laat u niet vervoeren tot toorn.
19 Kam liela sirds, tam jācieš sods; jo gribi novērst, jo iet vairumā.
Een driftig mens zal moeten boeten; Wilt ge hem helpen, ge maakt het nog erger.
20 Klausi padomam un pieņem mācību, ka tu pēcgalā palieci gudrs.
Luister naar raad, en neem vermaning aan, Opdat ge tenslotte wijs moogt zijn.
21 Cilvēka sirdī ir daudz nodomu, bet Tā Kunga padoms, tas pastāv.
Vele plannen gaan er om in den mens, Maar het besluit van Jahweh, dàt komt tot stand.
22 Cilvēka gods ir labu darīt, un nabags ir labāks, nekā melkulis.
Goedheid strekt den mens tot gewin, Beter arm te zijn dan wreed
23 Tā Kunga bijāšana ir uz dzīvību; jo tāds būs paēdis un dzīvos, ļauna neaizskarts.
Het ontzag voor Jahweh leidt ten leven; Men rust dan tevreden, niet door rampen bezocht.
24 Sliņķis slēpj roku azotē, pat pie mutes viņš to neliek.
Als een luiaard zijn hand in de schotel heeft gestoken, Brengt hij haar nog niet eens naar de mond.
25 Per garzobi, tad tas nejēga atjēgs, un pamāci prātīgo, tad viņš atzīs, kas der.
Slaat ge een spotter, dan wordt de onervarene wijs; Vermaant ge een verstandig mens, hij leert er nog uit.
26 Kas tēvu posta un māti izdzen, tas ir bezkaunīgs un negants bērns.
Wie zijn vader mishandelt, zijn moeder verjaagt, Is een kind, dat beschaamt en te schande maakt.
27 Neklausi, mans bērns, mācībai, kas nomaldina no gudrības vārdiem.
Mijn zoon, houdt ge op, naar vermaning te luisteren, Dan dwaalt ge af van verstandige taal.
28 Nelieša liecinieks apsmej tiesu, un bezdievīgo mute ierij netaisnību.
Een kwaadwillige getuige spot met het recht, De mond der bozen stort onrecht uit.
29 Garzobiem sodība gatava un pēriens ģeķu mugurai.
Voor de spotters liggen roeden gereed, En slagen voor de rug van de dwazen.
