< Salamana Pamācības 18 >
1 Kas ar citiem kopā neturas, tas savu gribu tik meklē, un ir kavēklis visās lietās.
Kiu apartiĝas, tiu serĉas sian volupton Kaj iras kontraŭ ĉiu saĝa konsilo.
2 Ģeķim netīk gudra valoda, bet tik vien atklāt savu paša sirdi.
Malsaĝulo ne deziras prudenton, Sed nur malkovri sian koron.
3 Bezdievīgam staigā līdz negods un ar apsmieklu kauns.
Kiam venas malvirtulo, Venas ankaŭ malestimo kun honto kaj moko.
4 Vārdi cilvēka mutē ir dziļš ūdens, un gudrības avots ir tekoša ūdens upīte.
La vortoj de homa buŝo estas profunda akvo; La fonto de saĝo estas fluanta rivero.
5 Nav labi bezdievīga vaigu cienīt un nospiest taisno tiesā.
Ne estas bone favori malvirtulon, Por faligi virtulon ĉe la juĝo.
6 Ģeķa lūpas ieved ķildā, un viņa mute brēc pēc sitieniem.
La lipoj de malsaĝulo kondukas al malpaco, Kaj lia buŝo venigas batojn.
7 Ģeķa mute sev pašai par postu, un viņa lūpas paša dvēselei par slazda valgu.
La buŝo de malsaĝulo estas pereo por li, Kaj liaj lipoj enretigas lian animon.
8 Lišķa vārdi ir kā saldi kumosi un iet visai pie sirds.
La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaĵoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.
9 Kas laisks pie darba, tas palaidņa brālis.
Kiu estas senzorga en sia laborado, Tiu estas frato de pereiganto.
10 Tā Kunga vārds ir stipra pils; tur taisnais glābjas un top izglābts.
La nomo de la Eternulo estas fortika turo: Tien kuras virtulo, kaj estas ŝirmata.
11 Bagātam manta ir viņa stiprā pils un viņam šķiet augsts mūris.
La havo de riĉulo estas lia fortika urbo, Kaj kiel alta muro en lia imago.
12 Priekš bojāiešanas cilvēka sirds top lepna, bet pazemība ved godā.
Antaŭ la pereo la koro de homo fieriĝas, Kaj antaŭ honoro estas humileco.
13 Kas atbild, pirms dzirdējis, tas tam par ģeķību un kaunu.
Kiu respondas, antaŭ ol li aŭdis, Tiu havas malsaĝon kaj honton.
14 Vīra gars panes savas bēdas, bet kad gars izmisis, kas to var panest?
La spirito de homo nutras lin en lia malsano; Sed spiriton premitan kiu povas elporti?
15 Prātīga sirds iemanto atzīšanu, un gudra auss meklē atzīšanu.
La koro de saĝulo akiras prudenton, Kaj la orelo de saĝuloj serĉas scion.
16 Dāvanas cilvēkam līdzina ceļu un viņu ved kungu priekšā.
Donaco de homo donas al li vastecon Kaj kondukas lin al la grandsinjoroj.
17 Kas pirmais sūdz, tam taisnība; kad nu nāk viņa pretinieks, tad to tirda.
La unua estas prava en sia proceso; Sed venas lia proksimulo kaj ĝin klarigas.
18 Mesli nobeidz ķildas un izšķir varenos.
La loto ĉesigas disputojn Kaj decidas inter potenculoj.
19 Apkaitināts brālis ir cietāks nekā stipra pils, un ķilda nekā pils vārtu aizšaujamais.
Malpaciĝinta frato estas pli obstina, ol fortikigita urbo; Kaj disputoj estas kiel rigliloj de turo.
20 No mutes augļiem ikkatrs savu vēderu pildīs, un viņa lūpu padoms to ēdinās.
De la fruktoj de la buŝo de homo satiĝas lia ventro; Li manĝas la produktojn de siaj lipoj.
21 Nāve un dzīvība stāv mēles galā; kā kurš runā, tā tam būs.
Morto kaj vivo dependas de la lango; Kaj kiu ĝin amas, tiu manĝos ĝiajn fruktojn.
22 Kas sievu atradis, tas atradis labumu un mantojis žēlastību no Tā Kunga.
Kiu trovis edzinon, tiu trovis bonon Kaj ricevis favoron de la Eternulo.
23 Nabags runā lūgdamies, bet bagāts atbild bargi.
Per petegado parolas malriĉulo; Kaj riĉulo respondas arogante.
24 Citam daudz draugu uz postu; bet ir draugi, kas labāki nekā brālis.
Havi multajn amikojn estas embarase; Sed ofte amiko estas pli sindona ol frato.