< Salamana Pamācības 14 >
1 Gudra sieva uztaisa savu namu, bet neprātniece to noposta pati savām rokām.
Sapiens mulier ædificat domum suam: insipiens extructam quoque manibus destruet.
2 Kas savā skaidrībā staigā, tas bīstas To Kungu; bet netiklais savā ceļā nebēdā par Viņu.
Ambulans recto itinere, et timens Deum, despicitur ab eo, qui infami graditur via.
3 Ģeķa mutē ir viņa lepnības rīkste, bet gudro lūpas viņus pasargā.
In ore stulti virga superbiæ: labia autem sapientium custodiunt eos.
4 Kur vēršu nav, tur sile tīra; bet caur vēršu spēku nāk liela raža.
Ubi non sunt boves, præsepe vacuum est: ubi autem plurimæ segetes, ibi manifesta est fortitudo bovis.
5 Patiess liecinieks nemelo, bet nepatiess liecinieks izverd melus.
Testis fidelis non mentitur: profert autem mendacium dolosus testis.
6 Garzobis meklē gudrību un neatrod; bet prātīgam atzīšana nāk lēti.
Quærit derisor sapientiam, et non invenit: doctrina prudentium facilis.
7 Ej nost no ģeķa acīm; jo gudru valodu tu nedzirdēsi!
Vade contra virum stultum, et nescit labia prudentiæ.
8 Prātīga vīra gudrība ir šī, savu ceļu saprast; bet nejēgu ģeķība ir aloties.
Sapientia callidi est intelligere viam suam: et imprudentia stultorum errans.
9 Ģeķiem grēku upuris nelīdz, bet pie taisniem ir labpatikšana.
Stultus illudet peccatum, et inter iustos morabitur gratia.
10 Sirds pati vien zina savas sāpes, un cits neviens nenomana viņas prieku.
Cor quod novit amaritudinem animæ suæ, in gaudio eius non miscebitur extraneus.
11 Bezdievīgo nams taps nopostīts, bet taisno būdiņa zaļos.
Domus impiorum delebitur: tabernacula vero iustorum germinabunt.
12 Dažs ceļš liekās iesākumā labs, savā galā ved nāvē.
Est via, quæ videtur homini iusta: novissima autem eius deducunt ad mortem.
13 Pat smejoties sirds brīžam sāp, un līksmība beidzās bēdās.
Risus dolore miscebitur, et extrema gaudii luctus occupat.
14 Kas atkāpjas, tā sirds baudīs savu darbu augļus, tāpat labs vīrs savus.
Viis suis replebitur stultus, et super eum erit vir bonus.
15 Nejēga tic visu, bet prātīgais ņem vērā savus soļus.
Innocens credit omni verbo: astutus considerat gressus suos. Filio doloso nihil erit boni: servo autem sapienti prosperi erunt actus, et dirigetur via eius.
16 Gudrais bīstas un izsargās no ļauna, bet ģeķis ir kā uguns un drošs.
Sapiens timet, et declinat a malo: stultus transilit, et confidit.
17 Ātras dusmas dara ģeķību, un niķainu cilvēku ienīst.
Impatiens operabitur stultitiam: et vir versutus odiosus est.
18 Nesaprašu mantība ir ģeķība, bet prātīgo kronis atzīšana.
Possidebunt parvuli stultitiam, et expectabunt astuti scientiam.
19 Ļauniem jāklanās priekš labiem, un bezdievīgiem taisna vārtos.
Iacebunt mali ante bonos: et impii ante portas iustorum.
20 Pat draugs nabagu ienīst, bet bagātiem mīlētāju daudz.
Etiam proximo suo pauper odiosus erit: amici vero divitum multi.
21 Kas pulgo savu tuvāko, grēko; bet svētīgs, kas par nabagu apžēlojās.
Qui despicit proximum suum, peccat: qui autem miseretur pauperis, beatus erit. Qui credit in Domino, misericordiam diligit.
22 Vai tad neceļā nekļūs, kas ļaunu perē? bet kam prāts uz labu, panāks žēlastību un uzticību.
Errant qui operantur malum: misericordia et veritas præparant bona.
23 Kur sviedriem strādā, tur kas atliek; bet kur vārdi vien, tur trūcība.
In omni opere erit abundantia: ubi autem verba sunt plurima, ibi frequenter egestas.
24 Bagātība ir gudriem par kroni, bet nejēgu ģeķība paliek ģeķība.
Corona sapientium, divitiæ eorum: fatuitas stultorum, imprudentia.
25 Patiess liecinieks izpestī dvēseles, bet kas melus runā, ir blēdis.
Liberat animas testis fidelis: et profert mendacia versipellis.
26 Tā Kunga bijāšanā ir liela drošība, un tā būs viņa bērniem par patvērumu.
In timore Domini fiducia fortitudinis, et filiis eius erit spes.
27 Tā Kunga bijāšana ir dzīvības avots, izsargāties no nāves valgiem.
Timor Domini fons vitæ, ut declinent a ruina mortis.
28 Ķēniņa gods stāv ļaužu pulkā, bet ļaužu trūkums ir valdnieku vaidi.
In multitudine populi dignitas regis: et in paucitate plebis ignominia principis.
29 Lēnprātīgam liela gudrība, bet ātrais ir liels ģeķis.
Qui patiens est, multa gubernatur prudentia: qui autem impatiens est, exaltat stultitiam suam.
30 Lēna sirds ir miesas dzīvība, bet ātrs prāts ir puveši kaulos.
Vita carnium, sanitas cordis: putredo ossium, invidia.
31 Kas nabagu nospiež, pulgo viņa Radītāju; bet kas par sērdieni apžēlojās, tas godā Dievu.
Qui calumniatur egentem, exprobrat Factori eius: honorat autem eum, qui miseretur pauperis.
32 Bezdievīgais pazūd savā postā, bet taisnais arī savā nāvē ir drošs,
In malitia sua expelletur impius: sperat autem iustus in morte sua.
33 Prātīgo sirdī gudrība dus, bet ģeķu starpā tā parādās.
In corde prudentis requiescit sapientia, et indoctos quosque erudiet.
34 Taisnība tautu paaugstina, bet grēks ir ļaužu posts.
Iustitia elevat gentem: miseros autem facit populos peccatum.
35 Tiklam kalpam ķēniņa žēlastība, bet viņa dusmas bezkaunīgam.
Acceptus est regi minister intelligens: iracundiam eius inutilis sustinebit.