Salamana Pamācības 14
1 Gudra sieva uztaisa savu namu, bet neprātniece to noposta pati savām rokām.
Saĝa virino konstruas sian domon; Sed malsaĝa detruas ĝin per siaj manoj.
2 Kas savā skaidrībā staigā, tas bīstas To Kungu; bet netiklais savā ceļā nebēdā par Viņu.
Kiu iras la ĝustan vojon, tiu timas la Eternulon; Sed kiu iras vojon malĝustan, tiu Lin malestimas.
3 Ģeķa mutē ir viņa lepnības rīkste, bet gudro lūpas viņus pasargā.
En la buŝo de malsaĝulo estas vergo por lia malhumileco; Sed la buŝo de saĝuloj ilin gardas.
4 Kur vēršu nav, tur sile tīra; bet caur vēršu spēku nāk liela raža.
Se ne ekzistas bovoj, la grenejoj estas malplenaj; Sed multe da profito estas de la forto de bovoj.
5 Patiess liecinieks nemelo, bet nepatiess liecinieks izverd melus.
Verama atestanto ne mensogas; Sed atestanto falsama elspiras mensogojn.
6 Garzobis meklē gudrību un neatrod; bet prātīgam atzīšana nāk lēti.
Mokanto serĉas saĝecon kaj ĝin ne trovas; Sed por saĝulo la sciado estas facila.
7 Ej nost no ģeķa acīm; jo gudru valodu tu nedzirdēsi!
Foriru de homo malsaĝa; Ĉar vi ne aŭdos parolon de saĝo.
8 Prātīga vīra gudrība ir šī, savu ceļu saprast; bet nejēgu ģeķība ir aloties.
La saĝeco de saĝulo estas komprenado de sia vojo; Kaj la malsaĝeco de malsaĝuloj estas trompiĝado.
9 Ģeķiem grēku upuris nelīdz, bet pie taisniem ir labpatikšana.
Malsaĝuloj ŝercas pri siaj kulpoj; Sed inter virtuloj ekzistas reciproka favoro.
10 Sirds pati vien zina savas sāpes, un cits neviens nenomana viņas prieku.
Koro scias sian propran malĝojon; Kaj en ĝia ĝojo ne partoprenas fremdulo.
11 Bezdievīgo nams taps nopostīts, bet taisno būdiņa zaļos.
Domo de malvirtuloj estos ekstermita; Sed dometo de virtuloj floros.
12 Dažs ceļš liekās iesākumā labs, savā galā ved nāvē.
Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.
13 Pat smejoties sirds brīžam sāp, un līksmība beidzās bēdās.
Ankaŭ dum ridado povas dolori la koro; Kaj la fino de ĝojo estas malĝojo.
14 Kas atkāpjas, tā sirds baudīs savu darbu augļus, tāpat labs vīrs savus.
Laŭ siaj agoj manĝos homo malbonkora; Kaj homo bona satiĝos per siaj faroj.
15 Nejēga tic visu, bet prātīgais ņem vērā savus soļus.
Naivulo kredas ĉiun vorton; Sed saĝulo estas atenta pri sia vojo.
16 Gudrais bīstas un izsargās no ļauna, bet ģeķis ir kā uguns un drošs.
Saĝulo timas, kaj forkliniĝas de malbono; Sed malsaĝulo estas incitiĝema kaj memfidema.
17 Ātras dusmas dara ģeķību, un niķainu cilvēku ienīst.
Malpacienculo faras malsaĝaĵojn; Kaj malbonintenculo estas malamata.
18 Nesaprašu mantība ir ģeķība, bet prātīgo kronis atzīšana.
Naivuloj akiras malsaĝecon; Sed saĝuloj estas kronataj de klereco.
19 Ļauniem jāklanās priekš labiem, un bezdievīgiem taisna vārtos.
Malbonuloj humiliĝos antaŭ bonuloj; Kaj malvirtuloj estos antaŭ la pordego de virtulo.
20 Pat draugs nabagu ienīst, bet bagātiem mīlētāju daudz.
Malriĉulo estas malamata eĉ de sia proksimulo; Sed riĉulo havas multe da amikoj.
21 Kas pulgo savu tuvāko, grēko; bet svētīgs, kas par nabagu apžēlojās.
Kiu malŝatas sian proksimulon, tiu estas pekulo; Sed kiu kompatas malriĉulojn, tiu estas feliĉa.
22 Vai tad neceļā nekļūs, kas ļaunu perē? bet kam prāts uz labu, panāks žēlastību un uzticību.
Ĉu ne eraras malbonintenculoj? Sed favorkoreco kaj vero estas ĉe tiuj, kiuj havas bonajn intencojn.
23 Kur sviedriem strādā, tur kas atliek; bet kur vārdi vien, tur trūcība.
De ĉiu laboro estos profito; Sed de babilado venas nur senhaveco.
24 Bagātība ir gudriem par kroni, bet nejēgu ģeķība paliek ģeķība.
Propra riĉeco estas krono por la saĝuloj; Sed la malsaĝeco de la malsaĝuloj restas malsaĝeco.
25 Patiess liecinieks izpestī dvēseles, bet kas melus runā, ir blēdis.
Verparola atestanto savas animojn; Sed malverparola elspiras trompon.
26 Tā Kunga bijāšanā ir liela drošība, un tā būs viņa bērniem par patvērumu.
En la timo antaŭ la Eternulo estas forta fortikaĵo; Kaj Li estos rifuĝejo por Siaj infanoj.
27 Tā Kunga bijāšana ir dzīvības avots, izsargāties no nāves valgiem.
La timo antaŭ la Eternulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.
28 Ķēniņa gods stāv ļaužu pulkā, bet ļaužu trūkums ir valdnieku vaidi.
Grandeco de popolo estas gloro por reĝo; Kaj manko de popolo pereigas la reganton.
29 Lēnprātīgam liela gudrība, bet ātrais ir liels ģeķis.
Pacienculo havas multe da saĝo; Sed malpacienculo elmontras malsaĝecon.
30 Lēna sirds ir miesas dzīvība, bet ātrs prāts ir puveši kaulos.
Trankvila koro estas vivo por la korpo; Sed envio estas puso por la ostoj.
31 Kas nabagu nospiež, pulgo viņa Radītāju; bet kas par sērdieni apžēlojās, tas godā Dievu.
Kiu premas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kaj kiu Lin honoras, tiu kompatas malriĉulon.
32 Bezdievīgais pazūd savā postā, bet taisnais arī savā nāvē ir drošs,
Pro sia malboneco malvirtulo estos forpuŝita; Sed virtulo eĉ mortante havas esperon.
33 Prātīgo sirdī gudrība dus, bet ģeķu starpā tā parādās.
En la koro de saĝulo ripozas saĝo; Kaj kio estas en malsaĝuloj, tio elmontriĝas.
34 Taisnība tautu paaugstina, bet grēks ir ļaužu posts.
Virto altigas popolon; Sed peko pereigas gentojn.
35 Tiklam kalpam ķēniņa žēlastība, bet viņa dusmas bezkaunīgam.
Favoron de la reĝo havas sklavo saĝa; Sed kontraŭ malbonkonduta li koleras.
