< Salamana Pamācības 14 >
1 Gudra sieva uztaisa savu namu, bet neprātniece to noposta pati savām rokām.
De wijsheid bouwt zich een huis, De dwaasheid breekt het eigenhandig af.
2 Kas savā skaidrībā staigā, tas bīstas To Kungu; bet netiklais savā ceļā nebēdā par Viņu.
Wie Jahweh vreest, gaat de rechte weg; Wie Hem veracht, gaat kronkelwegen.
3 Ģeķa mutē ir viņa lepnības rīkste, bet gudro lūpas viņus pasargā.
In de mond van een dwaas ligt een stok voor zijn rug, De wijzen worden door hun lippen beschermd.
4 Kur vēršu nav, tur sile tīra; bet caur vēršu spēku nāk liela raža.
Waar geen runderen zijn, blijft de kribbe schoon; Rijke inkomsten dankt men aan de kracht van den os.
5 Patiess liecinieks nemelo, bet nepatiess liecinieks izverd melus.
Een eerlijk getuige liegt niet, Een vals getuige verspreidt leugens.
6 Garzobis meklē gudrību un neatrod; bet prātīgam atzīšana nāk lēti.
De spotter zoekt wijsheid, maar tevergeefs; Voor een wijze is de kennis gemakkelijk te vinden.
7 Ej nost no ģeķa acīm; jo gudru valodu tu nedzirdēsi!
Blijf uit de buurt van een dwaas, Want verstandige taal bespeurt ge er niet.
8 Prātīga vīra gudrība ir šī, savu ceļu saprast; bet nejēgu ģeķība ir aloties.
De wijsheid der schranderen wijst hun de weg, Maar de dommen worden door hun dwaasheid op een dwaalspoor geleid.
9 Ģeķiem grēku upuris nelīdz, bet pie taisniem ir labpatikšana.
Het zoenoffer spot met de dwazen, Maar bij rechtvaardigen woont de genade.
10 Sirds pati vien zina savas sāpes, un cits neviens nenomana viņas prieku.
Het hart kent zijn eigen droefheid alleen; Ook in zijn vreugde kan een vreemde zich niet mengen.
11 Bezdievīgo nams taps nopostīts, bet taisno būdiņa zaļos.
Het huis der bozen wordt verwoest, De tent der rechtvaardigen richt zich op.
12 Dažs ceļš liekās iesākumā labs, savā galā ved nāvē.
Soms houdt iemand een weg voor de rechte, Die tenslotte uitloopt op de dood.
13 Pat smejoties sirds brīžam sāp, un līksmība beidzās bēdās.
Ook als iemand lacht, kan hij verdriet hebben; Blijdschap loopt soms op droefheid uit.
14 Kas atkāpjas, tā sirds baudīs savu darbu augļus, tāpat labs vīrs savus.
Een zondaar krijgt uit zijn wandel ruimschoots zijn deel, Maar ook een deugdzaam mens uit zijn daden.
15 Nejēga tic visu, bet prātīgais ņem vērā savus soļus.
De onnozele gelooft alles wat er gezegd wordt; De wijze let op het antwoord, dat hij ontvangt.
16 Gudrais bīstas un izsargās no ļauna, bet ģeķis ir kā uguns un drošs.
De wijze is behoedzaam en mijdt het kwaad, De dwaas is zorgeloos en gaat er op in.
17 Ātras dusmas dara ģeķību, un niķainu cilvēku ienīst.
De lichtgeraakte haalt dwaasheden uit, Een beleidvol mens is verdraagzaam.
18 Nesaprašu mantība ir ģeķība, bet prātīgo kronis atzīšana.
De onnozelen valt dwaasheid ten deel, De wijze wordt met kennis gekroond.
19 Ļauniem jāklanās priekš labiem, un bezdievīgiem taisna vārtos.
De bozen moeten zich voor de deugdzamen buigen, De snoodaards voor de poorten der rechtvaardigen staan.
20 Pat draugs nabagu ienīst, bet bagātiem mīlētāju daudz.
Zelfs bij zijn buur is een arme gehaat, Maar de vrienden van een rijkaard zijn talrijk.
21 Kas pulgo savu tuvāko, grēko; bet svētīgs, kas par nabagu apžēlojās.
Een zondaar geeft niet om zijn naaste; Zalig hij, die zich over de armen ontfermt!
22 Vai tad neceļā nekļūs, kas ļaunu perē? bet kam prāts uz labu, panāks žēlastību un uzticību.
Wie kwaad beramen, geraken op een doolweg; Die op het goede bedacht zijn, ondervinden liefde en trouw.
23 Kur sviedriem strādā, tur kas atliek; bet kur vārdi vien, tur trūcība.
Van alle inspanning komt gewin, Praten brengt alleen maar gebrek.
24 Bagātība ir gudriem par kroni, bet nejēgu ģeķība paliek ģeķība.
Bedachtzaamheid is de kroon der wijzen, Dwaasheid de krans der dommen.
25 Patiess liecinieks izpestī dvēseles, bet kas melus runā, ir blēdis.
Een betrouwbaar getuige redt mensenlevens; Maar wie leugen verspreidt, pleegt verraad.
26 Tā Kunga bijāšanā ir liela drošība, un tā būs viņa bērniem par patvērumu.
Op het ontzag voor Jahweh mag de sterke vertrouwen, Ook zijn kinderen vinden daarin een toevlucht.
27 Tā Kunga bijāšana ir dzīvības avots, izsargāties no nāves valgiem.
Het ontzag voor Jahweh is een bron van leven; Daardoor vermijdt men de strikken des doods.
28 Ķēniņa gods stāv ļaužu pulkā, bet ļaužu trūkums ir valdnieku vaidi.
Trots gaat een vorst op een talrijke bevolking, Gebrek aan volk is het eind van een heerser.
29 Lēnprātīgam liela gudrība, bet ātrais ir liels ģeķis.
De lankmoedige is rijk aan doorzicht, De ongeduldige stapelt dwaasheden op.
30 Lēna sirds ir miesas dzīvība, bet ātrs prāts ir puveši kaulos.
Een kalme natuur doet het lichaam goed, Hartstocht is een kanker voor het gebeente.
31 Kas nabagu nospiež, pulgo viņa Radītāju; bet kas par sērdieni apžēlojās, tas godā Dievu.
Die een arme verdrukt, smaadt zijn Schepper; Maar wie zich over hem ontfermt, brengt Hem eer.
32 Bezdievīgais pazūd savā postā, bet taisnais arī savā nāvē ir drošs,
Door zijn boosheid wordt de zondaar voortgejaagd, Maar de rechtvaardige vindt een toevlucht in zijn deugd.
33 Prātīgo sirdī gudrība dus, bet ģeķu starpā tā parādās.
In het hart van een verstandige vindt de wijsheid een rustplaats, In het binnenste der dwazen is zij niet bekend.
34 Taisnība tautu paaugstina, bet grēks ir ļaužu posts.
Rechtvaardigheid verheft een volk, De zonde brengt de naties tot schande.
35 Tiklam kalpam ķēniņa žēlastība, bet viņa dusmas bezkaunīgam.
De koning heeft behagen in een verstandig dienaar, Maar zijn toorn doodt hem, die zich misdraagt.