Salamana Pamācības 1
1 Salamana, Dāvida dēla, Israēla ķēniņa, sakāmie vārdi,
Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
2 Atzīt gudrību un mācību, un saprast prātīgu valodu,
Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
3 Pieņemties apdomībā, taisnībā, tiesā un skaidrībā,
Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
4 Ka tiem vēl nejēgām tiek samaņa, jauniem atzīšana un apdomīgs prāts.
Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
5 Kas gudrs, klausīs un pieaugs mācībā, un kas prātīgs, ņemsies labus padomus,
Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
6 Ka izprot sakāmus vārdus un mīklas, gudro valodas un viņu dziļos vārdus.
Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
7 Tā Kunga bijāšana ir atzīšanas iesākums; gudrību un mācību ģeķi nicina.
Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
8 Klausi, mans bērns, sava tēva pārmācībai un nepamet savas mātes mācību;
Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
9 Jo tas ir jauks krāšņums tavai galvai un zelta rota tavam kaklam.
Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
10 Mans bērns, kad grēcinieki tevi vilina, tad neklausi!
Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
11 Kad tie saka: „Nāc mums līdz, glūnēsim uz asinīm, glūnēsim uz nenoziedzīgo par nepatiesu!
Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
Pożremyż ich żywo, jako grób, a całkiem, jako zstępujących w dół; (Sheol h7585)
13 Mēs atradīsim visādas dārgas mantas, pildīsim savus namus ar laupījumu.
Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
14 Tava daļa tev būs mūsu starpā, viens pats maks būs mums visiem.“
Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
15 Mans bērns, nestaigā vienā ceļā ar tiem; sargi savu kāju no viņu pēdām;
Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
16 Jo viņu kājas skrien uz ļaunu un steidzās asinis izliet.
Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
17 Bet lai arī tīklu izplāta visiem putniem priekš acīm; tas ir par velti!
Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
18 Tā arī viņi glūn uz savām pašu asinīm un glūn uz savu pašu dzīvību.
Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
19 Tā iet visiem, kas plēš netaisnu mantu; kam šī ir, tam tā paņem dzīvību.
Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
20 Dieva gudrība skaņi sauc uz lielceļiem, uz ielām tā paceļ savu balsi;
Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
21 Tā izsaucās, kur ļaužu vislielais troksnis; kur ieiet pilsētas vārtos, tā runā savu valodu:
W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
22 Cik ilgi, nejēgas, jūs mīlēsiet nejēdzību, un smējējiem gribēsies apsmiet, un ģeķi ienīdēs atzīšanu?
Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
23 Griežaties pie manas mācības! Redzi, es jums došu savu garu un jums darīšu zināmus savus vārdus.
Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
24 Tādēļ nu, ka es aicināju, un jūs liedzaties, ka savu roku izstiepju, un nav, kas uzklausa,
Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
25 Un jūs visu manu padomu atmetiet un manas pārmācības negribiet;
Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
26 Tādēļ arī es smiešos par jūsu postu, es smiešos, kad jums izbailes uzies,
Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
27 Kad pār jums izbailes nāks kā auka, un posts jums uzbruks kā vētra, kad briesmas un bailes jums uzies.
Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
28 Tad tie mani sauks, bet es neatbildēšu, tie mani meklēs agri, bet mani neatradīs,
Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
29 Tādēļ ka tie atzīšanu ienīdējuši un Tā Kunga bijāšanu nav pieņēmuši.
Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
30 Tiem negribējās mana padoma, tie ir nicinājuši visu manu pārmācīšanu;
Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
31 Tādēļ tie ēdīs no sava ceļa augļiem, un būs paēduši no saviem padomiem.
Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
32 Jo nesaprašu nomaldīšanās tos nokauj, un ģeķu pārdrošība tos nomaitā.
Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
33 Bet kas mani klausa, tas dzīvos droši, un savā mierā tas ļauna nebīsies.
Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
