Mateja Evaņg̒elijs 8
1 Un kad Viņš no kalna nogāja, tad daudz ļaužu Viņam staigāja pakaļ.
ยทา ส ปรฺวฺวตาทฺ อวาโรหตฺ ตทา พหโว มานวาสฺตตฺปศฺจาทฺ ววฺรชุ: ฯ
2 Un redzi, viens spitālīgs vīrs nāca, un Viņa priekšā metās zemē un sacīja: “Kungs, ja Tu gribi, Tu mani gan vari šķīstīt.”
เอก: กุษฺฐวานฺ อาคตฺย ตํ ปฺรณมฺย พภาเษ, เห ปฺรโภ, ยทิ ภวานฺ สํมนฺยเต, ตรฺหิ มำ นิรามยํ กรฺตฺตุํ ศกฺโนติฯ
3 Un Jēzus roku izstiepis viņu aizskāra un sacīja: “Es to gribu, topi šķīsts!” Un tūdaļ tas tapa šķīsts no savas spitālības.
ตโต ยีศุ: กรํ ปฺรสารฺยฺย ตสฺยางฺคํ สฺปฺฤศนฺ วฺยาชหาร, สมฺมเนฺย'หํ ตฺวํ นิรามโย ภว; เตน ส ตตฺกฺษณาตฺ กุษฺเฐนาโมจิฯ
4 Un Jēzus uz to sacīja: “Pielūko un nesaki to nevienam, bet noej un rādies priesterim un upurē to dāvanu, ko Mozus pavēlējis, tiem par liecību.”
ตโต ยีศุสฺตํ ชคาท, อวเธหิ กถาเมตำ กศฺจิทปิ มา พฺรูหิ, กินฺตุ ยาชกสฺย สนฺนิธึ คตฺวา สฺวาตฺมานํ ทรฺศย มนุเชโภฺย นิชนิรามยตฺวํ ปฺรมาณยิตุํ มูสานิรูปิตํ ทฺรวฺยมฺ อุตฺสฺฤช จฯ
5 Bet kad Jēzus Kapernaūmā iegāja, tad viens virsnieks nāca pie Viņa, To lūdza
ตทนนฺตรํ ยีศุนา กผรฺนาหูมฺนามนิ นคเร ปฺรวิษฺเฏ กศฺจิตฺ ศตเสนาปติสฺตตฺสมีปมฺ อาคตฺย วินีย พภาเษ,
6 Un sacīja: “Kungs, mans kalps guļ melmeņu sērdzīgs mājās un cieš lielas mokas.”
เห ปฺรโภ, มทีย เอโก ทาส: ปกฺษาฆาตวฺยาธินา ภฺฤศํ วฺยถิต: , สตุ ศยนีย อาเสฺตฯ
7 Un Jēzus uz to sacīja: “Es gribu nākt un to veselu darīt.”
ตทานีํ ยีศุสฺตไสฺม กถิตวานฺ, อหํ คตฺวา ตํ นิรามยํ กริษฺยามิฯ
8 Un tas virsnieks atbildēja un sacīja: “Kungs, es neesmu cienīgs, ka Tu nāci apakš mana jumta, bet saki vienu vārdu, tad mans kalps kļūs vesels.
ตต: ส ศตเสนาปติ: ปฺรตฺยวทตฺ, เห ปฺรโภ, ภวานฺ ยตฺ มม เคหมธฺยํ ยาติ ตโทฺยคฺยภาชนํ นาหมสฺมิ; วางฺมาตฺรมฺ อาทิศตุ, เตไนว มม ทาโส นิรามโย ภวิษฺยติฯ
9 Jo arī es esmu cilvēks apakš valdīšanas, un apakš manis ir karavīri; un kad es vienam saku: Ej! Tad viņš iet, - un otram: Nāc šurp! Tad viņš nāk, - un savam kalpam: Dari to! Tad viņš dara.”
ยโต มยิ ปรนิทฺเหฺน'ปิ มม นิเทศวศฺยา: กติ กติ เสนา: สนฺติ, ตต เอกสฺมินฺ ยาหีตฺยุกฺเต ส ยาติ, ตทนฺยสฺมินฺ เอหีตฺยุกฺเต ส อายาติ, ตถา มม นิชทาเส กรฺมฺไมตตฺ กุรฺวฺวิตฺยุกฺเต ส ตตฺ กโรติฯ
10 Kad Jēzus to dzirdēja, tad Viņš brīnījās un sacīja uz tiem, kas Viņam staigāja pakaļ: “Patiesi, Es jums saku, ka iekš Israēla Es neesmu atradis tādu ticību.
ตทานีํ ยีศุสฺตไสฺยตตฺ วโจ นิศมฺย วิสฺมยาปนฺโน'ภูตฺ; นิชปศฺจาทฺคามิโน มานวานฺ อโวจฺจ, ยุษฺมานฺ ตถฺยํ วจฺมิ, อิสฺราเยลียโลกานำ มเธฺย'ปิ ไนตาทฺฤโศ วิศฺวาโส มยา ปฺราปฺต: ฯ
11 Bet Es jums saku, ka daudzi nāks no rīta un no vakara puses un sēdēs ar Ābrahāmu, Īzaku un Jēkabu Debesu valstībā.
อนฺยจฺจาหํ ยุษฺมานฺ วทามิ, พหว: ปูรฺวฺวสฺยา: ปศฺจิมายาศฺจ ทิศ อาคตฺย อิพฺราหีมา อิสฺหากา ยากูพา จ สากมฺ มิลิตฺวา สมุปเวกฺษฺยนฺติ;
12 Bet tie valstības bērni taps izstumti galējā tumsībā; tur būs kaukšana un zobu trīcēšana.”
กินฺตุ ยตฺร สฺถาเน โรทนทนฺตฆรฺษเณ ภวตสฺตสฺมินฺ พหิรฺภูตตมิเสฺร ราชฺยสฺย สนฺตานา นิกฺเษสฺยนฺเตฯ
13 Un Jēzus sacīja uz to virsnieku: “Ej, lai tev notiek, kā tu ticējis.” Un viņa kalps palika vesels tanī pašā stundā.
ตต: ปรํ ยีศุสฺตํ ศตเสนาปตึ ชคาท, ยาหิ, ตว ปฺรตีตฺยนุสารโต มงฺคลํ ภูยาตฺ; ตทา ตสฺมินฺเนว ทณฺเฑ ตทียทาโส นิรามโย พภูวฯ
14 Un Pētera namā nācis, Jēzus redzēja viņa sievas māti ar drudzi guļam.
อนนฺตรํ ยีศุ: ปิตรสฺย เคหมุปสฺถาย ชฺวเรณ ปีฑิตำ ศยนียสฺถิตำ ตสฺย ศฺวศฺรูํ วีกฺษาญฺจเกฺรฯ
15 Un Tas satvēra viņas roku, tad drudzis no viņas atstājās, un viņa uzcēlusies tiem kalpoja.
ตตเสฺตน ตสฺยา: กรสฺย สฺปฺฤษฺฏตวาตฺ ชฺวรสฺตำ ตตฺยาช, ตทา สา สมุตฺถาย ตานฺ สิเษเวฯ
16 Un kad vakars metās, tad tie atveda pie Viņa daudz velna apsēstus, un Viņš izdzina tos garus caur vārdu un dziedināja visus sērdzīgos;
อนนฺตรํ สนฺธฺยายำ สตฺยำ พหุโศ ภูตคฺรสฺตมนุชานฺ ตสฺย สมีปมฺ อานินฺยุ: ส จ วาเกฺยน ภูตานฺ ตฺยาชยามาส, สรฺวฺวปฺรการปีฑิตชนำศฺจ นิรามยานฺ จการ;
17 Ka piepildītos, ko pravietis Jesaja runājis sacīdams: “Viņš ņēma uz sevi mūsu vājības un nesa mūsu sērgas.”
ตสฺมาตฺ, สรฺวฺวา ทุรฺพฺพลตาสฺมากํ เตไนว ปริธาริตาฯ อสฺมากํ สกลํ วฺยาธึ เสอว สํคฺฤหีตวานฺฯ ยเทตทฺวจนํ ยิศยิยภวิษฺยทฺวาทิโนกฺตมาสีตฺ, ตตฺตทา สผลมภวตฺฯ
18 Bet lielus ļaužu pulkus pie Sevis redzēdams, Jēzus pavēlēja uz otru malu pārcelties.
อนนฺตรํ ยีศุศฺจตุรฺทิกฺษุ ชนนิวหํ วิโลกฺย ตฏินฺยา: ปารํ ยาตุํ ศิษฺยานฺ อาทิเทศฯ
19 Un viens rakstu mācītājs atnāca un uz Viņu sacīja: “Mācītāj, es Tev iešu pakaļ, kurp Tu iesi.”
ตทานีมฺ เอก อุปาธฺยาย อาคตฺย กถิตวานฺ, เห คุโร, ภวานฺ ยตฺร ยาสฺยติ ตตฺราหมปิ ภวต: ปศฺจาทฺ ยาสฺยามิฯ
20 Un Jēzus uz to sacīja: “Lapsām ir alas un putniem apakš debess ir ligzdas, bet Tam Cilvēka Dēlam nav, kur likt Savu galvu.”
ตโต ยีศุ รฺชคาท, โกฺรษฺฏุ: สฺถาตุํ สฺถานํ วิทฺยเต, วิหายโส วิหงฺคมานำ นีฑานิ จ สนฺติ; กินฺตุ มนุษฺยปุตฺรสฺย ศิร: สฺถาปยิตุํ สฺถานํ น วิทฺยเตฯ
21 Un cits no Viņa mācekļiem uz Viņu sacīja: “Kungs, vēli man papriekš noiet un aprakt savu tēvu.”
อนนฺตรมฺ อปร เอก: ศิษฺยสฺตํ พภาเษ, เห ปฺรโภ, ปฺรถมโต มม ปิตรํ ศฺมศาเน นิธาตุํ คมนารฺถํ มามฺ อนุมนฺยสฺวฯ
22 Bet Jēzus uz to sacīja: “Nāc Man pakaļ, un lai miroņi savus miroņus paši aprok.”
ตโต ยีศุรุกฺตวานฺ มฺฤตา มฺฤตานฺ ศฺมศาเน นิทธตุ, ตฺวํ มม ปศฺจาทฺ อาคจฺฉฯ
23 Un Viņš iekāpa laivā un Viņa mācekļi Viņam gāja līdz.
อนนฺตรํ ตสฺมินฺ นาวมารูเฒ ตสฺย ศิษฺยาสฺตตฺปศฺจาตฺ ชคฺมุ: ฯ
24 Un redzi, liela vētra pacēlās jūrā, ka laiva viļņiem tapa pārņemta, un Viņš gulēja.
ปศฺจาตฺ สาครสฺย มธฺยํ เตษุ คเตษุ ตาทฺฤศ: ปฺรพโล ฌญฺภฺศนิล อุทติษฺฐตฺ, เยน มหาตรงฺค อุตฺถาย ตรณึ ฉาทิตวานฺ, กินฺตุ ส นิทฺริต อาสีตฺฯ
25 Un tie mācekļi piegājuši Viņu modināja un sacīja: “Kungs, palīdzi mums, mēs grimstam!”
ตทา ศิษฺยา อาคตฺย ตสฺย นิทฺราภงฺคํ กฺฤตฺวา กถยามาสุ: , เห ปฺรโภ, วยํ มฺริยามเห, ภวานฺ อสฺมากํ ปฺราณานฺ รกฺษตุฯ
26 Un Viņš uz tiem sacīja: “Jūs mazticīgie, kam esat tik bailīgi?” Un Viņš cēlās, apsauca vēju un jūru, tad palika it klusu.
ตทา ส ตานฺ อุกฺตวานฺ, เห อลฺปวิศฺวาสิโน ยูยํ กุโต วิภีถ? ตต: ส อุตฺถาย วาตํ สาครญฺจ ตรฺชยามาส, ตโต นิรฺวฺวาตมภวตฺฯ
27 Bet tie cilvēki brīnīdamies sacīja: “Kas Tas tāds, ka vēji un jūra Tam paklausa?”
อปรํ มนุชา วิสฺมยํ วิโลกฺย กถยามาสุ: , อโห วาตสริตฺปตี อสฺย กิมาชฺญาคฺราหิเณา? กีทฺฤโศ'ยํ มานว: ฯ
28 Un otrā jūrmalā nākot Ģerģesiešu tiesā Viņu sastapa divi velna apsēsti, no kapiem nākdami, ļoti nikni, tā ka neviens nedrīkstēja pa to ceļu staigāt.
อนนฺตรํ ส ปารํ คตฺวา คิเทรียเทศมฺ อุปสฺถิตวานฺ; ตทา เทฺวา ภูตคฺรสฺตมนุเชา ศฺมศานสฺถานาทฺ พหิ รฺภูตฺวา ตํ สากฺษาตฺ กฺฤตวนฺเตา, ตาเวตาทฺฤเศา ปฺรจณฺฑาวาสฺตำ ยตฺ เตน สฺถาเนน โกปิ ยาตุํ นาศกฺโนตฺฯ
29 Un redzi, tie brēkdami sacīja: “Kas mums ar Tevi, Jēzu, Tu Dieva Dēls? Vai Tu esi nācis priekšlaikus, mūs mocīt?”
ตาวุไจ: กถยามาสตุ: , เห อีศฺวรสฺย สูโน ยีโศ, ตฺวยา สากมฺ อาวโย: ก: สมฺพนฺธ: ? นิรูปิตกาลาตฺ ปฺราเคว กิมาวาภฺยำ ยาตนำ ทาตุมฺ อตฺราคโตสิ?
30 Bet tālu no viņiem bija liels cūku pulks ganībā.
ตทานีํ ตาภฺยำ กิญฺจิทฺ ทูเร วราหาณามฺ เอโก มหาวฺรโช'จรตฺฯ
31 Un tie velni Viņam lūdza un sacīja: “Ja Tu mūs izdzen, tad atvēli mums, ieskriet tai cūku pulkā.”
ตโต ภูเตา เตา ตสฺยานฺติเก วินีย กถยามาสตุ: , ยทฺยาวำ ตฺยาชยสิ, ตรฺหิ วราหาณำ มเธฺยวฺรชมฺ อาวำ เปฺรรยฯ
32 Un Viņš uz tiem sacīja: “Ejat!” Un izbēguši tie ieskrēja tai cūku pulkā, un redzi, viss cūku pulks iegāzās no kraujas jūrā un noslīka ūdenī.
ตทา ยีศุรวทตฺ ยาตํ, อนนฺตรํ เตา ยทา มนุเชา วิหาย วราหานฺ อาศฺริตวนฺเตา, ตทา เต สรฺเวฺว วราหา อุจฺจสฺถานาตฺ มหาชเวน ธาวนฺต: สาครียโตเย มชฺชนฺโต มมฺรุ: ฯ
33 Un tie gani bēga un nākuši pilsētā pasludināja visu to un, kas ar tiem apsēstiem bija noticis.
ตโต วราหรกฺษกา: ปลายมานา มเธฺยนครํ เตา ภูตคฺรเสฺตา ปฺรติ ยทฺยทฺ อฆฏต, ตา: สรฺวฺววารฺตฺตา อวทนฺฯ
34 Un redzi, visa pilsēta izgāja Jēzum pretī. Un kad tie Viņu redzēja, tad tie lūdza, ka Viņš aizietu no viņu robežām.
ตโต นาคริกา: สรฺเวฺว มนุชา ยีศุํ สากฺษาตฺ กรฺตฺตุํ พหิรายาตา: ตญฺจ วิโลกฺย ปฺรารฺถยาญฺจกฺริเร ภวานฺ อสฺมากํ สีมาโต ยาตุฯ
