Lūkas Evaņg̒elijs 20
1 Un notikās tanīs dienās, kad Viņš Dieva namā tos ļaudis mācīja un evaņģēliju sludināja, tad tie augstie priesteri un rakstu mācītāji ar tiem vecajiem piestājās
അഥൈകദാ യീശു ർമനിദരേ സുസംവാദം പ്രചാരയൻ ലോകാനുപദിശതി, ഏതർഹി പ്രധാനയാജകാ അധ്യാപകാഃ പ്രാഞ്ചശ്ച തന്നികടമാഗത്യ പപ്രച്ഛുഃ
2 Un runāja uz Viņu sacīdami: “Saki mums, kādā varā Tu to dari, un kas tas ir, kas Tev šo varu devis?
കയാജ്ഞയാ ത്വം കർമ്മാണ്യേതാനി കരോഷി? കോ വാ ത്വാമാജ്ഞാപയത്? തദസ്മാൻ വദ|
3 Un Viņš atbildēja un uz tiem sacīja: “Es arī jums vienu vārdu vaicāšu, sakāt Man arīdzan:
സ പ്രത്യുവാച, തർഹി യുഷ്മാനപി കഥാമേകാം പൃച്ഛാമി തസ്യോത്തരം വദത|
4 Jāņa kristība, vai tā bija no debesīm, vai no cilvēkiem?”
യോഹനോ മജ്ജനമ് ഈശ്വരസ്യ മാനുഷാണാം വാജ്ഞാതോ ജാതം?
5 Bet tie apdomājās savā starpā sacīdami: “Ja mēs sakām, no debesīm, tad Viņš sacīs: kādēļ tad jūs viņam neesat ticējuši?
തതസ്തേ മിഥോ വിവിച്യ ജഗദുഃ, യദീശ്വരസ്യ വദാമസ്തർഹി തം കുതോ ന പ്രത്യൈത സ ഇതി വക്ഷ്യതി|
6 Un ja mēs sakām: no cilvēkiem, tad visi ļaudis mūs akmeņiem nomētās, jo tie tic, ka Jānis esot pravietis.”
യദി മനുഷ്യസ്യേതി വദാമസ്തർഹി സർവ്വേ ലോകാ അസ്മാൻ പാഷാണൈ ർഹനിഷ്യന്തി യതോ യോഹൻ ഭവിഷ്യദ്വാദീതി സർവ്വേ ദൃഢം ജാനന്തി|
7 Un tie atbildēja, ka nezinot, no kurienes.
അതഏവ തേ പ്രത്യൂചുഃ കസ്യാജ്ഞയാ ജാതമ് ഇതി വക്തും ന ശക്നുമഃ|
8 Un Jēzus uz tiem sacīja: “Tad Es arīdzan jums nesaku, kādā varā Es šās lietas daru.”
തദാ യീശുരവദത് തർഹി കയാജ്ഞയാ കർമ്മാണ്യേതാതി കരോമീതി ച യുഷ്മാൻ ന വക്ഷ്യാമി|
9 Bet Viņš iesāka šo līdzību sacīt uz tiem ļaudīm: “Viens cilvēks dēstīja vīna kalnu un to izdeva dārzniekiem un nebija labu laiku mājās.
അഥ ലോകാനാം സാക്ഷാത് സ ഇമാം ദൃഷ്ടാന്തകഥാം വക്തുമാരേഭേ, കശ്ചിദ് ദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രം കൃത്വാ തത് ക്ഷേത്രം കൃഷീവലാനാം ഹസ്തേഷു സമർപ്യ ബഹുകാലാർഥം ദൂരദേശം ജഗാമ|
10 Un kad bija laiks, tad viņš sūtīja kalpu pie tiem dārzniekiem, ka tie viņam dotu no vīna kalna augļiem, bet tie dārznieki to sita un to aizsūtīja tukšā.
അഥ ഫലകാലേ ഫലാനി ഗ്രഹീതു കൃഷീവലാനാം സമീപേ ദാസം പ്രാഹിണോത് കിന്തു കൃഷീവലാസ്തം പ്രഹൃത്യ രിക്തഹസ്തം വിസസർജുഃ|
11 Un viņš vēl otru kalpu sūtīja; un tie arī šo sita un apsmēja un aizsūtīja tukšā.
തതഃ സോധിപതിഃ പുനരന്യം ദാസം പ്രേഷയാമാസ, തേ തമപി പ്രഹൃത്യ കുവ്യവഹൃത്യ രിക്തഹസ്തം വിസസൃജുഃ|
12 Un viņš vēl trešo sūtīja; bet tie arī šo sakāva un izmeta ārā.
തതഃ സ തൃതീയവാരമ് അന്യം പ്രാഹിണോത് തേ തമപി ക്ഷതാങ്ഗം കൃത്വാ ബഹി ർനിചിക്ഷിപുഃ|
13 Un tā vīna kalna kungs sacīja: ko es darīšu? Es sūtīšu savu mīļo dēlu, varbūt tie šo redzēdami bīsies.
തദാ ക്ഷേത്രപതി ർവിചാരയാമാസ, മമേദാനീം കിം കർത്തവ്യം? മമ പ്രിയേ പുത്രേ പ്രഹിതേ തേ തമവശ്യം ദൃഷ്ട്വാ സമാദരിഷ്യന്തേ|
14 Bet viņu redzēdami, tie dārznieki sarunājās savā starpā un sacīja: šis tas mantinieks; nāciet, nokausim to, ka tā mantība mums tiek.
കിന്തു കൃഷീവലാസ്തം നിരീക്ഷ്യ പരസ്പരം വിവിച്യ പ്രോചുഃ, അയമുത്തരാധികാരീ ആഗച്ഛതൈനം ഹന്മസ്തതോധികാരോസ്മാകം ഭവിഷ്യതി|
15 Un tie viņu izmeta ārā no tā vīna kalna un nokāva. Ko tad nu tā vīna kalna kungs tiem darīs?
തതസ്തേ തം ക്ഷേത്രാദ് ബഹി ർനിപാത്യ ജഘ്നുസ്തസ്മാത് സ ക്ഷേത്രപതിസ്താൻ പ്രതി കിം കരിഷ്യതി?
16 Viņš nāks un nomaitās šos dārzniekus un to vīna kalnu dos citiem.” Tie to dzirdējuši sacīja: “Lai tas nenotiek.”
സ ആഗത്യ താൻ കൃഷീവലാൻ ഹത്വാ പരേഷാം ഹസ്തേഷു തത്ക്ഷേത്രം സമർപയിഷ്യതി; ഇതി കഥാം ശ്രുത്വാ തേ ഽവദൻ ഏതാദൃശീ ഘടനാ ന ഭവതു|
17 Bet Viņš tos uzlūkoja un sacīja: “Kas tad tas, kas ir rakstīts: tas akmens, ko tie nama taisītāji atmetuši, tas ir tapis par stūra akmeni?
കിന്തു യീശുസ്താനവലോക്യ ജഗാദ, തർഹി, സ്ഥപതയഃ കരിഷ്യന്തി ഗ്രാവാണം യന്തു തുച്ഛകം| പ്രധാനപ്രസ്തരഃ കോണേ സ ഏവ ഹി ഭവിഷ്യതി| ഏതസ്യ ശാസ്ത്രീയവചനസ്യ കിം താത്പര്യ്യം?
18 Ikkatrs, kas uz šo akmeni kritīs, sadauzīsies; bet uz ko tas kritīs, to tas satrieks.”
അപരം തത്പാഷാണോപരി യഃ പതിഷ്യതി സ ഭംക്ഷ്യതേ കിന്തു യസ്യോപരി സ പാഷാണഃ പതിഷ്യതി സ തേന ധൂലിവച് ചൂർണീഭവിഷ്യതി|
19 Un tie augstie priesteri un rakstu mācītāji meklēja rokas pielikt pie Viņa tanī pašā stundā un bijās no tiem ļaudīm; jo tie noprata, ka Tas šo līdzību par viņiem bija sacījis.
സോസ്മാകം വിരുദ്ധം ദൃഷ്ടാന്തമിമം കഥിതവാൻ ഇതി ജ്ഞാത്വാ പ്രധാനയാജകാ അധ്യാപകാശ്ച തദൈവ തം ധർതും വവാഞ്ഛുഃ കിന്തു ലോകേഭ്യോ ബിഭ്യുഃ|
20 Un tie uz Viņu glūnēja un izsūtīja, kurus bija izmācījuši, lai izliktos taisni, ka Viņu varētu savaldzināt kādā vārdā un nodot valdībai un zemes soģa varai.
അതഏവ തം പ്രതി സതർകാഃ സന്തഃ കഥം തദ്വാക്യദോഷം ധൃത്വാ തം ദേശാധിപസ്യ സാധുവേശധാരിണശ്ചരാൻ തസ്യ സമീപേ പ്രേഷയാമാസുഃ|
21 Un tie Viņam vaicāja sacīdami: “Mācītāj, mēs zinām, ka Tu pareizi runā un māci un neuzlūko cilvēka vaigu, bet māci Dieva ceļu pēc patiesības.
തദാ തേ തം പപ്രച്ഛുഃ, ഹേ ഉപദേശക ഭവാൻ യഥാർഥം കഥയൻ ഉപദിശതി, കമപ്യനപേക്ഷ്യ സത്യത്വേനൈശ്വരം മാർഗമുപദിശതി, വയമേതജ്ജാനീമഃ|
22 Vai ir brīv, ķeizaram meslus dot, vai ne?”
കൈസരരാജായ കരോസ്മാഭി ർദേയോ ന വാ?
23 Bet Tas viņu viltību nomanīja un uz tiem sacīja: “Kam jūs Mani kārdinājāt?
സ തേഷാം വഞ്ചനം ജ്ഞാത്വാവദത് കുതോ മാം പരീക്ഷധ്വേ? മാം മുദ്രാമേകം ദർശയത|
24 Rādiet Man šurp to nomas naudu; kā ir šī zīme un tas virsraksts?” Un tie atbildēdami sacīja: “Ķeizara.”
ഇഹ ലിഖിതാ മൂർതിരിയം നാമ ച കസ്യ? തേഽവദൻ കൈസരസ്യ|
25 Un Viņš uz tiem sacīja: “Tad dodiet ķeizaram, kas ķeizaram pieder, un Dievam, kas Dievam pieder.”
തദാ സ ഉവാച, തർഹി കൈസരസ്യ ദ്രവ്യം കൈസരായ ദത്ത; ഈശ്വരസ്യ തു ദ്രവ്യമീശ്വരായ ദത്ത|
26 Un tie Viņu nevienā vārdā nevarēja ķert ļaužu priekšā, un brīnījās par Viņa atbildi un palika klusu.
തസ്മാല്ലോകാനാം സാക്ഷാത് തത്കഥായാഃ കമപി ദോഷം ധർതുമപ്രാപ്യ തേ തസ്യോത്തരാദ് ആശ്ചര്യ്യം മന്യമാനാ മൗനിനസ്തസ്ഥുഃ|
27 Bet tad kādi no tiem saducejiem (kas pretī runādami saka, augšāmcelšanos neesam) nāca un Viņu vaicāja
അപരഞ്ച ശ്മശാനാദുത്ഥാനാനങ്ഗീകാരിണാം സിദൂകിനാം കിയന്തോ ജനാ ആഗത്യ തം പപ്രച്ഛുഃ,
28 Sacīdami: “Mācītāj, Mozus mums ir rakstījis, kad kādam brālis mirst, kam sieva ir, un tas bez bērniem miris, ka viņa brālim to sievu būs apņemt un savam brālim celt dzimumu.
ഹേ ഉപദേശക ശാസ്ത്രേ മൂസാ അസ്മാൻ പ്രതീതി ലിലേഖ യസ്യ ഭ്രാതാ ഭാര്യ്യായാം സത്യാം നിഃസന്താനോ മ്രിയതേ സ തജ്ജായാം വിവഹ്യ തദ്വംശമ് ഉത്പാദയിഷ്യതി|
29 Tad nu septiņi brāļi bija, un tas pirmais sievu apņēmis nomira bez bērniem.
തഥാച കേചിത് സപ്ത ഭ്രാതര ആസൻ തേഷാം ജ്യേഷ്ഠോ ഭ്രാതാ വിവഹ്യ നിരപത്യഃ പ്രാണാൻ ജഹൗ|
30 Un tas otrais apņēma to sievu; šis arīdzan nomira bez bērniem.
അഥ ദ്വിതീയസ്തസ്യ ജായാം വിവഹ്യ നിരപത്യഃ സൻ മമാര| തൃതീയശ്ച താമേവ വ്യുവാഹ;
31 Un tas trešais viņu apņēma. Un tāpat arī visi septiņi; un tiem nepalika bērnu pakaļ un tie nomira.
ഇത്ഥം സപ്ത ഭ്രാതരസ്താമേവ വിവഹ്യ നിരപത്യാഃ സന്തോ മമ്രുഃ|
32 Pēdīgi pēc visiem arī tā sieva nomira.
ശേഷേ സാ സ്ത്രീ ച മമാര|
33 Kuram no šiem tā sieva būs augšāmcelšanās laikā? Jo visiem septiņiem tā bijusi par sievu.”
അതഏവ ശ്മശാനാദുത്ഥാനകാലേ തേഷാം സപ്തജനാനാം കസ്യ സാ ഭാര്യ്യാ ഭവിഷ്യതി? യതഃ സാ തേഷാം സപ്താനാമേവ ഭാര്യ്യാസീത്|
തദാ യീശുഃ പ്രത്യുവാച, ഏതസ്യ ജഗതോ ലോകാ വിവഹന്തി വാഗ്ദത്താശ്ച ഭവന്തി (aiōn g165)
35 Bet tie, kas būs cienīgi tikt pie mūžīgas dzīvošanas un pie tās augšāmcelšanās no miroņiem, tie nedz precē, nedz top precēti. (aiōn g165)
കിന്തു യേ തജ്ജഗത്പ്രാപ്തിയോഗ്യത്വേന ഗണിതാം ഭവിഷ്യന്തി ശ്മശാനാച്ചോത്ഥാസ്യന്തി തേ ന വിവഹന്തി വാഗ്ദത്താശ്ച ന ഭവന്തി, (aiōn g165)
36 Jo tie vairs nevar mirt, un ir eņģeļiem līdzīgi un Dieva bērni, būdami augšāmcelšanās bērni.
തേ പുന ർന മ്രിയന്തേ കിന്തു ശ്മശാനാദുത്ഥാപിതാഃ സന്ത ഈശ്വരസ്യ സന്താനാഃ സ്വർഗീയദൂതാനാം സദൃശാശ്ച ഭവന്തി|
37 Bet, ka miroņi top uzmodināti, to arī Mozus ir parādījis pie tā ērkšķu krūma, kad viņš To Kungu sauc par Ābrahāma Dievu un Īzaka Dievu un Jēkaba Dievu.
അധികന്തു മൂസാഃ സ്തമ്ബോപാഖ്യാനേ പരമേശ്വര ഈബ്രാഹീമ ഈശ്വര ഇസ്ഹാക ഈശ്വരോ യാകൂബശ്ചേശ്വര ഇത്യുക്ത്വാ മൃതാനാം ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥാനസ്യ പ്രമാണം ലിലേഖ|
38 Bet Dievs nav mirušu, bet dzīvu Dievs, jo visi Viņam dzīvo.”
അതഏവ യ ഈശ്വരഃ സ മൃതാനാം പ്രഭു ർന കിന്തു ജീവതാമേവ പ്രഭുഃ, തന്നികടേ സർവ്വേ ജീവന്തഃ സന്തി|
39 Bet kādi no tiem rakstu mācītājiem atbildēja un sacīja: “Mācītāj, Tu pareizi esi sacījis.”
ഇതി ശ്രുത്വാ കിയന്തോധ്യാപകാ ഊചുഃ, ഹേ ഉപദേശക ഭവാൻ ഭദ്രം പ്രത്യുക്തവാൻ|
40 Un viņi vairs neuzdrīkstējās Viņam nekā vaicāt.
ഇതഃ പരം തം കിമപി പ്രഷ്ടം തേഷാം പ്രഗൽഭതാ നാഭൂത്|
41 Un Viņš uz tiem sacīja: “Kā tad saka, Kristu esam Dāvida dēlu?
പശ്ചാത് സ താൻ ഉവാച, യഃ ഖ്രീഷ്ടഃ സ ദായൂദഃ സന്താന ഏതാം കഥാം ലോകാഃ കഥം കഥയന്തി?
42 Un tas pats Dāvids saka dziesmu grāmatā: Tas Kungs sacīja uz manu Kungu: sēdies pa Manu labo roku,
യതഃ മമ പ്രഭുമിദം വാക്യമവദത് പരമേശ്വരഃ| തവ ശത്രൂനഹം യാവത് പാദപീഠം കരോമി ന| താവത് കാലം മദീയേ ത്വം ദക്ഷപാർശ്വ ഉപാവിശ|
43 Tiekams es Tavus ienaidniekus lieku par pameslu Tavām kājām.
ഇതി കഥാം ദായൂദ് സ്വയം ഗീതഗ്രന്ഥേഽവദത്|
44 Tad nu Dāvids Viņu sauc par Kungu, - kā tad Tas ir viņa dēls?”
അതഏവ യദി ദായൂദ് തം പ്രഭും വദതി, തർഹി സ കഥം തസ്യ സന്താനോ ഭവതി?
45 Un visiem ļaudīm dzirdot Viņš sacīja uz Saviem mācekļiem:
പശ്ചാദ് യീശുഃ സർവ്വജനാനാം കർണഗോചരേ ശിഷ്യാനുവാച,
46 “Sargājaties no tiem rakstu mācītājiem, kam tīk staigāt garos svārkos un mīl sveicinātiem tapt tirgos un sēdēt jo augstos krēslos baznīcās un jo augstās vietās viesībās,
യേഽധ്യാപകാ ദീർഘപരിച്ഛദം പരിധായ ഭ്രമന്തി, ഹട്ടാപണയോ ർനമസ്കാരേ ഭജനഗേഹസ്യ പ്രോച്ചാസനേ ഭോജനഗൃഹസ്യ പ്രധാനസ്ഥാനേ ച പ്രീയന്തേ
47 Kas atraitņu namus aprij un taisnojās ar savām garām lūgšanām; tie dabūs jo grūtu sodību.”
വിധവാനാം സർവ്വസ്വം ഗ്രസിത്വാ ഛലേന ദീർഘകാലം പ്രാർഥയന്തേ ച തേഷു സാവധാനാ ഭവത, തേഷാമുഗ്രദണ്ഡോ ഭവിഷ്യതി|
