Raudu Dziesmas 5
1 Piemini, Kungs, kas mums noticis, skaties un uzlūko mūsu kaunu.
Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.
2 Mūsu mantas tiesa svešiniekiem kļuvusi, mūsu nami ārzemniekiem.
İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.
3 Mēs esam bāriņi bez tēva, mūsu mātes ir kā atraitnes.
Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.
4 Savu ūdeni mēs dzeram par naudu, savu malku pērkam par maksu.
Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.
5 Mēs topam vajāti pār kaklu pār galvu, mēs esam noguruši, dusas mums nav.
Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.
6 Mēs esam devušies rokā ēģiptiešiem un Asiriešiem, lai dabūtu maizes paēst.
Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.
7 Mūsu tēvi apgrēkojušies, un to vairs nav, bet mēs nesam viņu noziegumus.
Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.
8 Kalpi valda pār mums, un neviena nav, kas mūs izglābj no viņu rokām.
Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.
9 Mums sava maize jāatved ar nāves bailēm, tuksneša zobena priekšā.
Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.
10 Mūsu āda ir nomelnējusi kā ceplī no tāda briesmīga bada.
Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.
11 Sievas Ciānā apsmietas, jaunavas Jūda pilsētās.
Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.
12 Lielkungi caur viņu roku ir pakārti, un vecaju vaigs nav turēts godā.
Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.
13 Jaunekļus dzen pie malšanas, un puiši klūp malku nesdami.
Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.
14 Vecaji atstājās no vārtiem un jaunekļi no savām dziesmām.
Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.
15 Mūsu sirds līksmība ir pagalam, mūsu diešana palikusi par vaimanām.
Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.
16 Mūsu galvas kronis nokritis, - ak vai mums, ka esam grēkojuši!
Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.
17 Tādēļ mūsu sirds gurdena, tādēļ mūsu acis palikušas tumšas;
Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,
18 Ciānas kalna dēļ, kas izpostīts, ka lapsas pār to tekā.
Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.
19 Tu, Kungs, paliec mūžīgi, Tavs godības krēsls līdz radu radiem.
Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.
20 Kādēļ Tu mūs mūžam gribi aizmirst, kāpēc Tu mūs tik ilgi gribi atstāt?
Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?
21 Kungs, atgriezi mūs pie Tevis, tad atgriezīsimies, atjauno mūsu dienas, tā kā vecos laikos.
Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!
22 Jeb vai Tu mūs pavisam esi atmetis un tik ļoti par mums apskaities?
Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?
