Raudu Dziesmas 3
1 Es esmu tas vīrs, kas redzējis bēdas caur viņa dusmības rīksti.
Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
2 Viņš mani vedis un licis iet tumsībā un ne gaismā.
Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
3 Tiešām, pret mani Viņš turējis Savu roku arvien atkal cauru dienu.
Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
4 Manu miesu un manu ādu Viņš darījis vecu, manus kaulus Viņš satriecis.
Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
5 Viņš pret mani cēlis un ap mani stādījis žulti un rūgtumu.
Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
6 Tumsā Viņš mani nolicis, tā kā tos, kas sen miruši.
Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
7 Viņš mani aizmūrējis, ka es nevaru iziet, Viņš mani licis grūtos pinekļos.
Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
8 Un jebšu es saucu un brēcu, tomēr Viņš aizslēdz Savas ausis priekš manas lūgšanas.
Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
9 Viņš manu ceļu aizmūrējis ar izcirstiem akmeņiem, Viņš manas tekas aizķīlājis.
Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
10 Viņš ir glūnējis uz mani kā lācis, kā lauva slepenās vietās.
Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
11 Viņš man no ceļa licis noklīst, Viņš mani saplosījis, Viņš mani postījis.
Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
12 Viņš savu stopu uzvilcis un mani bultai licis par mērķi.
Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
13 Viņš savas bultas iešāvis manās īkstīs.
Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
14 Es visiem saviem ļaudīm esmu par apsmieklu, viņiem par dziesmiņu cauru dienu.
Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
15 Viņš mani ēdinājis ar rūgtumiem, Viņš mani dzirdinājis ar vērmelēm.
Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
16 Viņš manus zobus ar zvirgzdiem(grants akmeņiem) sagrūdis, Viņš mani aprausis ar pelniem.
Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
17 Tu manai dvēselei esi atņēmis mieru, man labums jāaizmirst.
At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
18 Tad es sacīju: mana drošība un mana cerība uz To Kungu ir pagalam.
At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
19 Piemini manas bēdas un manu grūtumu, tās vērmeles un to žulti.
Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
20 Pieminēdama to piemin mana dvēsele un zemojās iekš manis.
Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
21 To es likšu pie savas sirds, tāpēc es gribu cerēt.
Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
22 Tā Kunga žēlastība to dara, ka mēs vēl neesam pagalam, jo Viņa apžēlošanās ir bez gala.
Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
23 Tā ir ik rītu jauna, Tava uzticība ir ļoti liela.
Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
24 Tas Kungs ir mana daļa, saka mana dvēsele, tādēļ es gribu cerēt uz Viņu.
Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
25 Tas Kungs ir labs tiem, kas uz Viņu gaida, tai dvēselei, kas Viņu meklē.
Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
26 Tā ir laba lieta, klusā garā gaidīt uz Tā Kunga palīdzību.
Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
27 Tas ir labi cilvēkam, ka viņš jūgu nes savā jaunībā.
Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
28 Viņš sēž vientulis un cieš klusu, kad tam nasta uzlikta,
Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
29 Lai krīt uz savu muti pīšļos, - varbūt vēl cerība, -
Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
30 Lai padod savu vaigu tam, kas viņu sit, un saņem nievāšanas papilnam.
Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
31 Jo Tas Kungs neatmet mūžīgi.
Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
32 Bet Viņš gan apbēdina, un tad Viņš apžēlojās pēc Savas lielās žēlastības.
Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
33 Jo ne no Savas sirds Viņš moka un apbēdina cilvēka bērnus.
Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
34 Kad apakš kājām min visus cietumniekus virs zemes,
Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
35 Kad loka vīra tiesu tā Visuaugstākā priekšā,
Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
36 Kad pārgroza cilvēka tiesu, vai Tas Kungs to neredz?
Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
37 Kas ko sacījis un tas noticis, ko Tas Kungs nav pavēlējis?
Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
38 Vai no tā Visuaugstākā mutes nenāk labums un ļaunums?
Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
39 Ko tad cilvēks kurn visu savu mūžu? Ikviens lai kurn pret saviem grēkiem.
Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
40 Izmeklēsim un pārbaudīsim savus ceļus un atgriezīsimies pie Tā Kunga.
Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
41 Pacelsim savu sirdi un savas rokas uz Dievu debesīs (sacīdami):
Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
42 Mēs esam grēkojuši un esam bijuši neklausīgi, tāpēc Tu neesi žēlojis.
Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
43 Tu esi ģērbies dusmībā un mūs vajājis, nokāvis un neesi žēlojis.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
44 Tu ar padebesi esi apsedzies, ka lūgšana nevarēja tikt cauri.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
45 Tu mūs esi licis par mēsliem un īgnumu tautu vidū.
Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
46 Visi mūsu ienaidnieki atpleš savu muti pret mums.
Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
47 Bailes un bedre nāk pār mums, nelaime un posts.
Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
48 Manas acis plūst kā ūdens upes manas tautas meitas posta dēļ.
Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
49 Manas acis plūst un nevar stāties, mitēšanās nav,
Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
50 Tiekams Tas Kungs no debesīm skatīsies un ņems vērā.
Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
51 Mana acs dara grūti manai dvēselei visu manas pilsētas meitu dēļ.
Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
52 Mani ienaidnieki vajāt mani vajājuši kā putnu bez vainas.
Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
53 Tie manu dzīvību nomaitājuši bedrē un akmeņus metuši uz mani.
Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
54 Ūdeņi plūda pār manu galvu; tad es sacīju: nu esmu pagalam.
Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
55 Es piesaucu, ak Kungs, Tavu vārdu no dziļās bedres,
Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
56 Un Tu paklausīji manu balsi. Tu neapslēpi Savu ausi no manām vaimanām, no manas kliegšanas.
Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
57 Tu nāci tuvu klāt tai dienā, kad es Tevi piesaucu, un sacīji: “Nebīsties!”
Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
58 Tu, Kungs, iztiesā manas dvēseles tiesu, Tu izpestī manu dzīvību.
Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
59 Tu, Kungs, redzi to netaisnību, kas man notiek, - tiesā tu manu tiesu!
Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
60 Tu redzi visu viņu atriebšanos, visas viņu domas pret mani.
Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
61 Tu, Kungs, dzirdi viņu nievāšanu, visas viņu domas pret mani,
Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
62 Manu pretinieku lūpas un viņu domas pret mani cauru dienu.
Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
63 Lūko jel: Vai tie sēž vai ceļas, es esmu viņu dziesmiņa.
Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
64 Tu tiem atmaksāsi, Kungs, maksu pēc viņu roku darbiem.
Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
65 Tu tiem dosi apstulbotu sirdi, - Tavi lāsti lai ir pār viņiem!
Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
66 Tu tos vajāsi ar dusmību un tos izdeldēsi apakš Tā Kunga debesīm.
Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
