Raudu Dziesmas 3
1 Es esmu tas vīrs, kas redzējis bēdas caur viņa dusmības rīksti.
Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
2 Viņš mani vedis un licis iet tumsībā un ne gaismā.
Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
3 Tiešām, pret mani Viņš turējis Savu roku arvien atkal cauru dienu.
Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
4 Manu miesu un manu ādu Viņš darījis vecu, manus kaulus Viņš satriecis.
Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
5 Viņš pret mani cēlis un ap mani stādījis žulti un rūgtumu.
Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
6 Tumsā Viņš mani nolicis, tā kā tos, kas sen miruši.
Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
7 Viņš mani aizmūrējis, ka es nevaru iziet, Viņš mani licis grūtos pinekļos.
Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
8 Un jebšu es saucu un brēcu, tomēr Viņš aizslēdz Savas ausis priekš manas lūgšanas.
A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
9 Viņš manu ceļu aizmūrējis ar izcirstiem akmeņiem, Viņš manas tekas aizķīlājis.
Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
10 Viņš ir glūnējis uz mani kā lācis, kā lauva slepenās vietās.
Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
11 Viņš man no ceļa licis noklīst, Viņš mani saplosījis, Viņš mani postījis.
Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
12 Viņš savu stopu uzvilcis un mani bultai licis par mērķi.
Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
13 Viņš savas bultas iešāvis manās īkstīs.
Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
14 Es visiem saviem ļaudīm esmu par apsmieklu, viņiem par dziesmiņu cauru dienu.
Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
15 Viņš mani ēdinājis ar rūgtumiem, Viņš mani dzirdinājis ar vērmelēm.
Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
16 Viņš manus zobus ar zvirgzdiem(grants akmeņiem) sagrūdis, Viņš mani aprausis ar pelniem.
Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
17 Tu manai dvēselei esi atņēmis mieru, man labums jāaizmirst.
Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
18 Tad es sacīju: mana drošība un mana cerība uz To Kungu ir pagalam.
I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
19 Piemini manas bēdas un manu grūtumu, tās vērmeles un to žulti.
Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
20 Pieminēdama to piemin mana dvēsele un zemojās iekš manis.
Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
21 To es likšu pie savas sirds, tāpēc es gribu cerēt.
Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
22 Tā Kunga žēlastība to dara, ka mēs vēl neesam pagalam, jo Viņa apžēlošanās ir bez gala.
To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
23 Tā ir ik rītu jauna, Tava uzticība ir ļoti liela.
Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
24 Tas Kungs ir mana daļa, saka mana dvēsele, tādēļ es gribu cerēt uz Viņu.
PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
25 Tas Kungs ir labs tiem, kas uz Viņu gaida, tai dvēselei, kas Viņu meklē.
Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
26 Tā ir laba lieta, klusā garā gaidīt uz Tā Kunga palīdzību.
Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
27 Tas ir labi cilvēkam, ka viņš jūgu nes savā jaunībā.
Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
28 Viņš sēž vientulis un cieš klusu, kad tam nasta uzlikta,
Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
29 Lai krīt uz savu muti pīšļos, - varbūt vēl cerība, -
Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
30 Lai padod savu vaigu tam, kas viņu sit, un saņem nievāšanas papilnam.
Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
31 Jo Tas Kungs neatmet mūžīgi.
Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
32 Bet Viņš gan apbēdina, un tad Viņš apžēlojās pēc Savas lielās žēlastības.
A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
33 Jo ne no Savas sirds Viņš moka un apbēdina cilvēka bērnus.
Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
34 Kad apakš kājām min visus cietumniekus virs zemes,
Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
35 Kad loka vīra tiesu tā Visuaugstākā priekšā,
Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
36 Kad pārgroza cilvēka tiesu, vai Tas Kungs to neredz?
Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
37 Kas ko sacījis un tas noticis, ko Tas Kungs nav pavēlējis?
Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
38 Vai no tā Visuaugstākā mutes nenāk labums un ļaunums?
Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
39 Ko tad cilvēks kurn visu savu mūžu? Ikviens lai kurn pret saviem grēkiem.
Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
40 Izmeklēsim un pārbaudīsim savus ceļus un atgriezīsimies pie Tā Kunga.
Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
41 Pacelsim savu sirdi un savas rokas uz Dievu debesīs (sacīdami):
Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
42 Mēs esam grēkojuši un esam bijuši neklausīgi, tāpēc Tu neesi žēlojis.
Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
43 Tu esi ģērbies dusmībā un mūs vajājis, nokāvis un neesi žēlojis.
Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
44 Tu ar padebesi esi apsedzies, ka lūgšana nevarēja tikt cauri.
Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
45 Tu mūs esi licis par mēsliem un īgnumu tautu vidū.
Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
46 Visi mūsu ienaidnieki atpleš savu muti pret mums.
Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
47 Bailes un bedre nāk pār mums, nelaime un posts.
Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
48 Manas acis plūst kā ūdens upes manas tautas meitas posta dēļ.
Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
49 Manas acis plūst un nevar stāties, mitēšanās nav,
Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
50 Tiekams Tas Kungs no debesīm skatīsies un ņems vērā.
Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
51 Mana acs dara grūti manai dvēselei visu manas pilsētas meitu dēļ.
Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
52 Mani ienaidnieki vajāt mani vajājuši kā putnu bez vainas.
Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
53 Tie manu dzīvību nomaitājuši bedrē un akmeņus metuši uz mani.
Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
54 Ūdeņi plūda pār manu galvu; tad es sacīju: nu esmu pagalam.
Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
55 Es piesaucu, ak Kungs, Tavu vārdu no dziļās bedres,
Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
56 Un Tu paklausīji manu balsi. Tu neapslēpi Savu ausi no manām vaimanām, no manas kliegšanas.
Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
57 Tu nāci tuvu klāt tai dienā, kad es Tevi piesaucu, un sacīji: “Nebīsties!”
Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
58 Tu, Kungs, iztiesā manas dvēseles tiesu, Tu izpestī manu dzīvību.
Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
59 Tu, Kungs, redzi to netaisnību, kas man notiek, - tiesā tu manu tiesu!
PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
60 Tu redzi visu viņu atriebšanos, visas viņu domas pret mani.
Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
61 Tu, Kungs, dzirdi viņu nievāšanu, visas viņu domas pret mani,
Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
62 Manu pretinieku lūpas un viņu domas pret mani cauru dienu.
[Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Lūko jel: Vai tie sēž vai ceļas, es esmu viņu dziesmiņa.
Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
64 Tu tiem atmaksāsi, Kungs, maksu pēc viņu roku darbiem.
Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
65 Tu tiem dosi apstulbotu sirdi, - Tavi lāsti lai ir pār viņiem!
Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
66 Tu tos vajāsi ar dusmību un tos izdeldēsi apakš Tā Kunga debesīm.
Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
