Ījaba 8
1 Tad Bildads no Šuhas atbildēja un sacīja:
Darauf erwidert Bildad von Schuach:
2 Cik ilgi tu tā gribi runāt? tavas mutes vārdi ir kā stiprs vējš, kas greznojās.
"Wie lange willst du solches reden und wüten mit der Worte Sturm?
3 Vai Dievs pārgrozītu tiesu, un tas Visuvarenais pārgrozītu taisnību?
Ist Gott etwa ein Rechtsverdreher? Und beugt gerechte Sache der Allmächtige?
4 Kad tavi bērni pret Viņu grēkojuši, tad Viņš tos arī nodevis viņu grēku varā.
Wenn deine Kinder gegen ihn gesündigt und er sie um der Sünde willen in den Tod geschickt,
5 Bet ja tu pie laika to stipro Dievu meklēsi un no tā Visuvarenā žēlastības lūgsies,
so solltest du an Gott dich wenden und zum Allmächtigen um Gnade flehen.
6 Ja tu šķīsts būsi un taisns, tad Viņš tevi gan uzlūkos un atkal uztaisīs tavas taisnības dzīvokli.
Dann würde er dir Schutz gewähren, falls du nur rein und lauter bist, und stellte auch die Wohnung wieder her, die dir gebührt.
7 Un ja tu iesākumā biji sīks, pēcgalā tu būsi ļoti liels.
Dann würde auch dein früheres Los gering erscheinen, die Zukunft aber herrlich für dich sein.
8 Jo vaicā jel tiem senajiem, un liec vērā, ko viņu tēvi piedzīvojuši.
Befrage dich bei den vergangenen Zeiten; gib auf der Väter Weisheit acht!
9 Jo mēs esam vakarēji un nezinām nenieka; jo mūsu dienas ir kā ēna virs zemes.
Wir sind von gestern, unerfahren; denn wie ein Schatten sind auf Erden unsere Tage.
10 Viņi tevi gan mācīs un tev sacīs un no savas sirds runās.
Doch jene, können sie dich nicht belehren? Sie geben tiefgeschöpftes Wissen.
11 Vai ašķi aug bez dūņām, vai niedres izaug bez ūdens?
Wird etwa Schilfkraut ohne Sumpf sehr hoch? Wird Gras, wo Wasser fehlt, recht groß?
12 Vēl zaļo, netiek plūktas, bet nokalst ātrāki nekā visa cita zāle.
Noch ist's im Trieb, nicht reif zum Schnitt, und schon ist's dürr, grünt alles andere noch.
13 Tā iet visiem, kas Dievu aizmirst, un blēža cerība iet bojā,
So geht's mit allen Gottvergessenen. So wird des Frevlers Stolz vernichtet,
14 Viņa drošums iznīkst, un viņa patvērums ir kā zirnekļa tīkls.
er, dessen Zuversicht nur Sommerfäden und dessen Hoffnung Spinngewebe sind.
15 Viņš atslienas pie sava nama, bet tas nestāv, viņš gan pie tā turas, bet tas nepastāv.
Er stützt sich auf sein Haus; doch hält's nicht stand. Er hält sich fest daran; doch bleibt's nicht stehen.
16 Gan viņš ir zaļš, saulei spīdot, un viņa zari izplešas viņa dārzā,
Wenn er auch in der Sonne grünt und seine Ranken weit in seinen Garten gehen,
17 Viņa saknes vijās ap akmeņiem un ķērās pie mūra ēkas.
Verflechten seine Wurzeln sich zuhauf, wie ein Gemäuer anzusehen,
18 Kad viņš to izdeldē no viņa vietas, tad šī viņu aizliedz: Es tevi neesmu redzējusi.
wenn er von seinem Ort ihn tilgt, verleugnet dieser ihn: 'Ich habe niemals dich gesehen!'
19 Redzi, tāds ir viņa ceļa prieks, un no pīšļiem izaug atkal citi.
Das ist da seines Schicksals 'Wonne', und andere steigen aus dem Staub empor.
20 Redzi, Dievs neatmet sirdsskaidro, un neņem bezdievīgo pie rokas.
Den Frommen kann Gott nicht verachten; der Übeltäter Hand hält er nicht fest. -
21 Kamēr Viņš tavu muti piepildīs ar smiešanos un tavas lūpas ar gavilēšanu,
Dein Mund wird noch des Lachens voll und voll von Jubel deine Lippen.
22 Tavi ienaidnieki taps apģērbti ar kaunu, un bezdievīgo dzīvokļa vairs nebūs.
Und deine Hasser kleiden sich in Schande, und nicht mehr ist der Bösen Zelt."
