Ījaba 8
1 Tad Bildads no Šuhas atbildēja un sacīja:
Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:
2 Cik ilgi tu tā gribi runāt? tavas mutes vārdi ir kā stiprs vējš, kas greznojās.
Hoe lang zult gij deze dingen spreken, en de redenen uws monds een geweldige wind zijn?
3 Vai Dievs pārgrozītu tiesu, un tas Visuvarenais pārgrozītu taisnību?
Zou dan God het recht verkeren, en zou de Almachtige de gerechtigheid verkeren?
4 Kad tavi bērni pret Viņu grēkojuši, tad Viņš tos arī nodevis viņu grēku varā.
Indien uw kinderen gezondigd hebben tegen Hem, Hij heeft hen ook in de hand hunner overtreding geworpen.
5 Bet ja tu pie laika to stipro Dievu meklēsi un no tā Visuvarenā žēlastības lūgsies,
Maar indien gij naar God vroeg zoekt, en tot den Almachtige om genade bidt;
6 Ja tu šķīsts būsi un taisns, tad Viņš tevi gan uzlūkos un atkal uztaisīs tavas taisnības dzīvokli.
Zo gij zuiver en recht zijt, gewisselijk zal Hij nu opwaken, om uwentwil, en Hij zal de woning uwer gerechtigheid volmaken.
7 Un ja tu iesākumā biji sīks, pēcgalā tu būsi ļoti liels.
Uw beginsel zal wel gering zijn; maar uw laatste zal zeer vermeerderd worden.
8 Jo vaicā jel tiem senajiem, un liec vērā, ko viņu tēvi piedzīvojuši.
Want vraag toch naar het vorige geslacht, en bereid u tot de onderzoeking hunner vaderen.
9 Jo mēs esam vakarēji un nezinām nenieka; jo mūsu dienas ir kā ēna virs zemes.
Want wij zijn van gisteren en weten niet; dewijl onze dagen op de aarde een schaduw zijn.
10 Viņi tevi gan mācīs un tev sacīs un no savas sirds runās.
Zullen die u niet leren, tot u spreken, en uit hun hart redenen voortbrengen?
11 Vai ašķi aug bez dūņām, vai niedres izaug bez ūdens?
Verheft zich de bieze zonder slijk? Groeit het rietgras zonder water?
12 Vēl zaļo, netiek plūktas, bet nokalst ātrāki nekā visa cita zāle.
Als het nog in zijn groenigheid is, hoewel het niet afgesneden wordt, nochtans verdort het voor alle gras.
13 Tā iet visiem, kas Dievu aizmirst, un blēža cerība iet bojā,
Alzo zijn de paden van allen, die God vergeten; en de verwachting des huichelaars zal vergaan.
14 Viņa drošums iznīkst, un viņa patvērums ir kā zirnekļa tīkls.
Van denwelke zijn hoop walgen zal; en zijn vertrouwen zal zijn een huis der spinnekop.
15 Viņš atslienas pie sava nama, bet tas nestāv, viņš gan pie tā turas, bet tas nepastāv.
Hij zal op zijn huis leunen, maar het zal niet bestaan; hij zal zich daaraan vasthouden, maar het zal niet staande blijven.
16 Gan viņš ir zaļš, saulei spīdot, un viņa zari izplešas viņa dārzā,
Hij is sappig voor de zon, en zijn scheuten gaan over zijn hof uit.
17 Viņa saknes vijās ap akmeņiem un ķērās pie mūra ēkas.
Zijn wortelen worden bij de springader ingevlochten; hij ziet een stenige plaats.
18 Kad viņš to izdeldē no viņa vietas, tad šī viņu aizliedz: Es tevi neesmu redzējusi.
Maar als God hem verslindt uit zijn plaats, zo zal zij hem loochenen, zeggende: Ik heb u niet gezien.
19 Redzi, tāds ir viņa ceļa prieks, un no pīšļiem izaug atkal citi.
Zie, dat is vreugde zijns wegs; en uit het stof zullen anderen voortspruiten.
20 Redzi, Dievs neatmet sirdsskaidro, un neņem bezdievīgo pie rokas.
Zie, God zal den oprechte niet verwerpen; Hij vat ook de boosdoeners niet bij de hand;
21 Kamēr Viņš tavu muti piepildīs ar smiešanos un tavas lūpas ar gavilēšanu,
Totdat Hij uw mond met gelach vervulle, en uw lippen met gejuich.
22 Tavi ienaidnieki taps apģērbti ar kaunu, un bezdievīgo dzīvokļa vairs nebūs.
Uw haters zullen met schaamte bekleed worden; en de tent der goddelozen zal niet meer zijn.
