< Ījaba 5 >
1 Sauc jel, vai būs kāds, kas tev atbild? Un pie kura no svētiem tu gribi griezties?
Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?
2 Jo sirdēsti nokauj ģeķi, un pārsteigšanās nonāvē nejēgu.
Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.
3 Es redzēju ģeķi iesakņotu, bet piepeši nolādēju viņa namu.
Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.
4 Viņa bērni palika tālu no pestīšanas un tapa satriekti vārtos, un nebija glābēja.
Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.
5 Viņa pļāvumu ēda izsalkuši, un pat no ērkšķu vidus to lasīja, un laupītāji aprija viņa padomu.
Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.
6 Jo no pīšļiem neizaug nelaime, un no zemes neizplaukst grūtums.
Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.
7 Bet cilvēks uz grūtumu piedzimst, kā dzirksteles no oglēm paceļas skraidīt.
Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.
8 Bet es meklētu to stipro Dievu un Dievam pavēlētu savas lietas.
Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;
9 Viņš dara lielas lietas, kas nav izprotamas, un brīnumus, ko nevar skaitīt.
Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
10 Viņš dod lietu virs zemes un ūdenim liek nākt pār druvām.
Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;
11 Zemos Viņš liek augstā vietā, un bēdīgie tiek celti laimē.
Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
12 Viņš iznīcina viltniekiem padomu, ka viņu rokas nekā derīga nevar padarīt.
Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;
13 Viņš satver gudros viņu viltībā, un netikliem padoms ātri krīt.
Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.
14 Pa dienu tie skraida tumsā, un dienas vidū tie grābstās kā naktī.
We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.
15 Bet Viņš izglābj no zobena, no viņu mutes, un to bēdīgo no varenā rokas.
Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.
16 Tā nabagam nāk cerība, bet blēdībai būs turēt muti.
Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.
17 Redzi, svētīgs tas cilvēks, ko Dievs pārmāca, tāpēc neņem par ļaunu tā Visuvarenā pārmācību.
Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,
18 Jo Viņš ievaino un atkal sasien, Viņš sadauza, un Viņa roka dziedina.
Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
19 Sešās bēdās Viņš tevi izglābs, un septītā tevi ļaunums neaizskars.
Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.
20 Bada laikā Viņš tevi izpestīs no nāves, un kara laikā no zobena cirtieniem.
W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.
21 No ļaunām mēlēm tu tapsi paglābts, un nebīsies no posta, kad tas nāks.
Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.
22 Postīšanā un badā tu smiesies, un no zemes zvēriem tu nebīsies.
W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.
23 Jo tev būs derība ar akmeņiem tīrumā, un zvēri laukā turēs ar tevi mieru.
Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.
24 Un tu samanīsi, ka tavs dzīvoklis mierā, un apraudzīsi savu namu un trūkuma nebūs.
I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.
25 Un tu samanīsi, ka tava dzimuma būs daudz, un tavi pēcnākamie kā zāle virs zemes.
Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.
26 Vecumā tu iesi kapā, tā kā kūlīšus ieved savā laikā.
Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.
27 Redzi, to mēs esam izmeklējuši, tā tas ir; klausi tu un ņem to labi vērā.
Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.