Ījaba 5
1 Sauc jel, vai būs kāds, kas tev atbild? Un pie kura no svētiem tu gribi griezties?
| «الان استغاثه کن و آیا کسی هست که تو راجواب دهد؟ و به کدامیک از مقدسان توجه خواهی نمود؟ | ۱ |
2 Jo sirdēsti nokauj ģeķi, un pārsteigšanās nonāvē nejēgu.
| زیرا غصه، احمق رامی کشد و حسد، ابله را می‌میراند. | ۲ |
3 Es redzēju ģeķi iesakņotu, bet piepeši nolādēju viņa namu.
| من احمق رادیدم که ریشه می‌گرفت و ناگهان مسکن او رانفرین کردم. | ۳ |
4 Viņa bērni palika tālu no pestīšanas un tapa satriekti vārtos, un nebija glābēja.
| فرزندان او از امنیت دور هستند ودر دروازه پایمال می‌شوند و رهاننده‌ای نیست. | ۴ |
5 Viņa pļāvumu ēda izsalkuši, un pat no ērkšķu vidus to lasīja, un laupītāji aprija viņa padomu.
| که گرسنگان محصول او را می‌خورند، و آن رانیز از میان خارها می‌چینند، و دهان تله برای دولت ایشان باز است. | ۵ |
6 Jo no pīšļiem neizaug nelaime, un no zemes neizplaukst grūtums.
| زیرا که بلا از غبار درنمی آید، و مشقت از زمین نمی روید. | ۶ |
7 Bet cilvēks uz grūtumu piedzimst, kā dzirksteles no oglēm paceļas skraidīt.
| بلکه انسان برای مشقت مولود می‌شود، چنانکه شراره‌ها بالامی پرد. | ۷ |
8 Bet es meklētu to stipro Dievu un Dievam pavēlētu savas lietas.
| و لکن من نزد خدا طلب می‌کردم، ودعوی خود را بر خدا می‌سپردم، | ۸ |
9 Viņš dara lielas lietas, kas nav izprotamas, un brīnumus, ko nevar skaitīt.
| که اعمال عظیم و بی‌قیاس می‌کند و عجایب بی‌شمار؛ | ۹ |
10 Viņš dod lietu virs zemes un ūdenim liek nākt pār druvām.
| که بر روی زمین باران می‌باراند، و آب بر روی صخره‌ها جاری می‌سازد، | ۱۰ |
11 Zemos Viņš liek augstā vietā, un bēdīgie tiek celti laimē.
| تا مسکینان را به مقام بلند برساند، و ماتمیان به سلامتی سرافراشته شوند. | ۱۱ |
12 Viņš iznīcina viltniekiem padomu, ka viņu rokas nekā derīga nevar padarīt.
| که فکرهای حیله گران را باطل می‌سازد، به طوری که دستهای ایشان هیچ کار مفیدنمی تواند کرد. | ۱۲ |
13 Viņš satver gudros viņu viltībā, un netikliem padoms ātri krīt.
| که حکیمان را در حیله ایشان گرفتار می‌سازد، و مشورت مکاران مشوش می‌شود. | ۱۳ |
14 Pa dienu tie skraida tumsā, un dienas vidū tie grābstās kā naktī.
| در روز به تاریکی برمی خورند و به وقت ظهر، مثل شب کورانه راه می‌روند. | ۱۴ |
15 Bet Viņš izglābj no zobena, no viņu mutes, un to bēdīgo no varenā rokas.
| که مسکین را از شمشیر دهان ایشان، و از دست زورآور نجات می‌دهد. | ۱۵ |
16 Tā nabagam nāk cerība, bet blēdībai būs turēt muti.
| پس امید، برای ذلیل پیدا می‌شود و شرارت دهان خود را می‌بندد. | ۱۶ |
17 Redzi, svētīgs tas cilvēks, ko Dievs pārmāca, tāpēc neņem par ļaunu tā Visuvarenā pārmācību.
| «هان، خوشابحال شخصی که خدا تنبیهش می‌کند. پس تادیب قادر مطلق را خوار مشمار. | ۱۷ |
18 Jo Viņš ievaino un atkal sasien, Viņš sadauza, un Viņa roka dziedina.
| زیرا که او مجروح می‌سازد و التیام می‌دهد، ومی کوبد و دست او شفا می‌دهد. | ۱۸ |
19 Sešās bēdās Viņš tevi izglābs, un septītā tevi ļaunums neaizskars.
| در شش بلا، تو را نجات خواهد داد و در هفت بلا، هیچ ضرر برتو نخواهد رسید. | ۱۹ |
20 Bada laikā Viņš tevi izpestīs no nāves, un kara laikā no zobena cirtieniem.
| در قحط تو را از موت فدیه خواهد داد، و در جنگ از دم شمشیر. | ۲۰ |
21 No ļaunām mēlēm tu tapsi paglābts, un nebīsies no posta, kad tas nāks.
| ازتازیانه زبان پنهان خواهی ماند، و چون هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید. | ۲۱ |
22 Postīšanā un badā tu smiesies, un no zemes zvēriem tu nebīsies.
| بر خرابی وتنگسالی خواهی خندید، و از وحوش زمین بیم نخواهی داشت. | ۲۲ |
23 Jo tev būs derība ar akmeņiem tīrumā, un zvēri laukā turēs ar tevi mieru.
| زیرا با سنگهای صحراهمداستان خواهی بود، و وحوش صحرا با توصلح خواهند کرد. | ۲۳ |
24 Un tu samanīsi, ka tavs dzīvoklis mierā, un apraudzīsi savu namu un trūkuma nebūs.
| و خواهی دانست که خیمه تو ایمن است، و مسکن خود را تجسس خواهی کرد و چیزی مفقود نخواهی یافت. | ۲۴ |
25 Un tu samanīsi, ka tava dzimuma būs daudz, un tavi pēcnākamie kā zāle virs zemes.
| وخواهی دانست که ذریتت کثیر است و اولاد تومثل علف زمین. | ۲۵ |
26 Vecumā tu iesi kapā, tā kā kūlīšus ieved savā laikā.
| و در شیخوخیت به قبرخواهی رفت، مثل بافه گندم که در موسمش برداشته می‌شود. | ۲۶ |
27 Redzi, to mēs esam izmeklējuši, tā tas ir; klausi tu un ņem to labi vērā.
| اینک این را تفتیش نمودیم وچنین است، پس تو این را بشنو و برای خویشتن بدان.» | ۲۷ |
