< Ījaba 5 >

1 Sauc jel, vai būs kāds, kas tev atbild? Un pie kura no svētiem tu gribi griezties?
Roep nu, zal er iemand zijn, die u antwoorde? En tot wien van de heiligen zult gij u keren?
2 Jo sirdēsti nokauj ģeķi, un pārsteigšanās nonāvē nejēgu.
Want den dwaze brengt de toornigheid om, en de ijver doodt den slechte.
3 Es redzēju ģeķi iesakņotu, bet piepeši nolādēju viņa namu.
Ik heb gezien een dwaas wortelende; doch terstond vervloekte ik zijn woning.
4 Viņa bērni palika tālu no pestīšanas un tapa satriekti vārtos, un nebija glābēja.
Verre waren zijn zonen van heil; en zij werden verbrijzeld in de poort, en er was geen verlosser.
5 Viņa pļāvumu ēda izsalkuši, un pat no ērkšķu vidus to lasīja, un laupītāji aprija viņa padomu.
Wiens oogst de hongerige verteerde, dien hij ook tot uit de doornen gehaald had; de struikrover slokte hun vermogen in.
6 Jo no pīšļiem neizaug nelaime, un no zemes neizplaukst grūtums.
Want uit het stof komt het verdriet niet voort, en de moeite spruit niet uit de aarde;
7 Bet cilvēks uz grūtumu piedzimst, kā dzirksteles no oglēm paceļas skraidīt.
Maar de mens wordt tot moeite geboren; gelijk de spranken der vurige kolen zich verheffen tot vliegen.
8 Bet es meklētu to stipro Dievu un Dievam pavēlētu savas lietas.
Doch ik zou naar God zoeken, en tot God mijn aanspraak richten;
9 Viņš dara lielas lietas, kas nav izprotamas, un brīnumus, ko nevar skaitīt.
Die grote dingen doet, die men niet doorzoeken kan; wonderen, die men niet tellen kan;
10 Viņš dod lietu virs zemes un ūdenim liek nākt pār druvām.
Die den regen geeft op de aarde, en water zendt op de straten;
11 Zemos Viņš liek augstā vietā, un bēdīgie tiek celti laimē.
Om de vernederden te stellen in het hoge; dat de rouwdragenden door heil verheven worden.
12 Viņš iznīcina viltniekiem padomu, ka viņu rokas nekā derīga nevar padarīt.
Hij maakt te niet de gedachten der arglistigen; dat hun handen niet een ding uitrichten.
13 Viņš satver gudros viņu viltībā, un netikliem padoms ātri krīt.
Hij vangt de wijzen in hun arglistigheid; dat de raad der verdraaiden gestort wordt.
14 Pa dienu tie skraida tumsā, un dienas vidū tie grābstās kā naktī.
Des daags ontmoeten zij de duisternis, en gelijk des nachts tasten zij in de middag.
15 Bet Viņš izglābj no zobena, no viņu mutes, un to bēdīgo no varenā rokas.
Maar Hij verlost den behoeftige van het zwaard, van hun mond, en van de hand des sterken.
16 Tā nabagam nāk cerība, bet blēdībai būs turēt muti.
Zo is voor den arme verwachting; en de boosheid stopt haar mond toe.
17 Redzi, svētīgs tas cilvēks, ko Dievs pārmāca, tāpēc neņem par ļaunu tā Visuvarenā pārmācību.
Zie, gelukzalig is de mens, denwelken God straft; daarom verwerp de kastijding des Almachtigen niet.
18 Jo Viņš ievaino un atkal sasien, Viņš sadauza, un Viņa roka dziedina.
Want Hij doet smart aan, en Hij verbindt; Hij doorwondt, en Zijn handen helen.
19 Sešās bēdās Viņš tevi izglābs, un septītā tevi ļaunums neaizskars.
In zes benauwdheden zal Hij u verlossen, en in de zevende zal u het kwaad niet aanroeren.
20 Bada laikā Viņš tevi izpestīs no nāves, un kara laikā no zobena cirtieniem.
In den honger zal Hij u verlossen van den dood, en in den oorlog van het geweld des zwaards.
21 No ļaunām mēlēm tu tapsi paglābts, un nebīsies no posta, kad tas nāks.
Tegen den gesel der tong zult gij verborgen wezen, en gij zult niet vrezen voor de verwoesting, als zij komt.
22 Postīšanā un badā tu smiesies, un no zemes zvēriem tu nebīsies.
Tegen de verwoesting en tegen den honger zult gij lachen, en voor het gedierte der aarde zult gij niet vrezen.
23 Jo tev būs derība ar akmeņiem tīrumā, un zvēri laukā turēs ar tevi mieru.
Want met de stenen des velds zal uw verbond zijn, en het gedierte des velds zal met u bevredigd zijn.
24 Un tu samanīsi, ka tavs dzīvoklis mierā, un apraudzīsi savu namu un trūkuma nebūs.
En gij zult bevinden, dat uw tent in vrede is; en gij zult uw woning verzorgen, en zult niet feilen.
25 Un tu samanīsi, ka tava dzimuma būs daudz, un tavi pēcnākamie kā zāle virs zemes.
Ook zult gij bevinden, dat uw zaad menigvuldig wezen zal, en uw spruiten als het kruid der aarde.
26 Vecumā tu iesi kapā, tā kā kūlīšus ieved savā laikā.
Gij zult in ouderdom ten grave komen, gelijk de korenhoop te zijner tijd opgevoerd wordt.
27 Redzi, to mēs esam izmeklējuši, tā tas ir; klausi tu un ņem to labi vērā.
Zie dit, wij hebben het doorzocht, het is alzo; hoor het, en bemerk gij het voor u.

< Ījaba 5 >