< Ījaba 41 >

1 Vai tu levijatanu vari ķert ar makšķeri, jeb viņa mēli ar dziļi iemestu virvi?
תמשך לויתן בחכה ובחבל תשקיע לשנו
2 Vai tu viņam riņķi māki likt nāsīs un ar asmeni izdurt viņa žaunas?
התשים אגמן באפו ובחוח תקב לחיו
3 Vai tu domā, ka tas tevis daudz lūgsies un labus vārdus uz tevi runās?
הירבה אליך תחנונים אם-ידבר אליך רכות
4 Vai viņš derēs derību ar tevi, ka tu viņu vari ņemt par mūžīgu vergu?
היכרת ברית עמך תקחנו לעבד עולם
5 Vai tu ar viņu varēsi spēlēties kā ar putniņu, jeb viņu saistīsi savām meitām?
התשחק-בו כצפור ותקשרנו לנערותיך
6 Vai zvejnieku biedrībā viņu pārdod, vai viņu izdala pircējiem?
יכרו עליו חברים יחצוהו בין כנענים
7 Vai tu viņa ādu vari piedurt pilnu ar šķēpiem, jeb viņa galvu ar žebērkļiem?
התמלא בשכות עורו ובצלצל דגים ראשו
8 Kad tu savu roku viņam pieliksi, tad pieminēsi, kāds tas karš, un vairs to nedarīsi.
שים-עליו כפך זכר מלחמה אל-תוסף
9 Redzi, tāda cerība ir velti; jau viņu ieraugot krīt gar zemi.
הן-תחלתו נכזבה הגם אל-מראיו יטל
10 Neviens nav tik drošs, viņu kaitināt, - kas tad būtu, kas Man varētu celties pretim?
לא-אכזר כי יעורנו ומי הוא לפני יתיצב
11 Kas Man ko laba papriekš darījis, ka Man to bija atmaksāt? Kas ir apakš visām debesīm, tas Man pieder.
מי הקדימני ואשלם תחת כל-השמים לי-הוא
12 Un lai vēl pieminu viņa locekļus, stiprumu un viņa vareno augumu.
לא- (לו-) אחריש בדיו ודבר-גבורות וחין ערכו
13 Kas drīkstētu viņa bruņas atsegt, kas līst viņa zobu starpā?
מי-גלה פני לבושו בכפל רסנו מי יבוא
14 Kas viņa vaiga žokļus var atplēst? Ap viņa zobiem ir briesmas.
דלתי פניו מי פתח סביבות שניו אימה
15 Lepni ir viņa bruņu zvīņas, cieti kā ar zieģeli saspiesti kopā.
גאוה אפיקי מגנים סגור חותם צר
16 Viens tik tuvu pie otra, ka ne vējš netiek starpā.
אחד באחד יגשו ורוח לא-יבא ביניהם
17 Tie līp viens pie otra, un turas kopā, ka nešķiras.
איש-באחיהו ידבקו יתלכדו ולא יתפרדו
18 Viņš šķauda ugunis, un viņa acis ir kā rīta blāzmas stari.
עטישתיו תהל אור ועיניו כעפעפי-שחר
19 No viņa mutes šaujās ugunis, degošas dzirksteles no tās izlec.
מפיו לפידים יהלכו כידודי אש יתמלטו
20 No viņa nāsīm iziet dūmi kā no verdoša poda un katla.
מנחיריו יצא עשן-- כדוד נפוח ואגמן
21 Viņa dvaša varētu iededzināt ogles, un liesmas iziet no viņa mutes.
נפשו גחלים תלהט ולהב מפיו יצא
22 Viņa kakls ir visai stiprs, un viņa priekšā lec bailes.
בצוארו ילין עז ולפניו תדוץ דאבה
23 Viņa miesas locekļi kā sakalti, tie turas cieti kopā, ka nevar kustināt.
מפלי בשרו דבקו יצוק עליו בל-ימוט
24 Viņa sirds ir cieta kā akmens un cieta kā apakšējais dzirnu akmens.
לבו יצוק כמו-אבן ויצוק כפלח תחתית
25 Kad viņš ceļas, tad stiprie izbīstas, no bailēm tie paģībst.
משתו יגורו אלים משברים יתחטאו
26 Kad viņam cērt ar zobenu, tas nekož, nedz šķēps, ne bulta, ne žebērklis.
משיגהו חרב בלי תקום חנית מסע ושריה
27 Dzelzs priekš viņa kā salmi, un varš kā sapraulējis koks.
יחשב לתבן ברזל לעץ רקבון נחושה
28 Bulta viņu neaiztrieks; lingas akmeņi viņam ir kā pelus.
לא-יבריחנו בן-קשת לקש נהפכו-לו אבני-קלע
29 Lielas bozes viņam ir kā pelus, viņš smejas, kad šķēps svelpj.
כקש נחשבו תותח וישחק לרעש כידון
30 Viņa pavēderē asi kasīkļi, un kā ar ecešām viņš brauc pa dubļiem.
תחתיו חדודי חרש ירפד חרוץ עלי-טיט
31 Viņš dara, ka dziļumi verd kā pods, un sajauc jūru kā zalves virumu.
ירתיח כסיר מצולה ים ישים כמרקחה
32 Kur viņš gājis ceļš spīd; tie ūdens viļņi ir kā sudraboti.
אחריו יאיר נתיב יחשב תהום לשיבה
33 Virs zemes cits viņam nav līdzinājams, viņš tāds radīts, ka nebīstas.
אין-על-עפר משלו העשו לבלי-חת
34 Viss, kas ir augsts, viņam nav nekas; viņš visu lepno zvēru ķēniņš.
את-כל-גבה יראה הוא מלך על-כל-בני-שחץ

< Ījaba 41 >