< Ījaba 4 >

1 Tad Elifas no Temanas atbildēja un sacīja:
ויען אליפז התימני ויאמר
2 Vai ļaunā ņemsi, kad tev kādu vārdu teiksim? Bet, - kas varētu klusu ciest?
הנסה דבר אליך תלאה ועצר במלין מי יוכל
3 Redzi, dažu labu tu esi pamācījis un nogurušas rokas stiprinājis.
הנה יסרת רבים וידים רפות תחזק
4 Tavi vārdi kritušu ir uzcēluši, un drebošus ceļus tu esi spēcinājis.
כושל יקימון מליך וברכים כרעות תאמץ
5 Bet kad tas nu nāk uz tevi, tad tu nogursti, un kad tas tevi aizņem, tad tu iztrūcinājies.
כי עתה תבוא אליך ותלא תגע עדיך ותבהל
6 Vai uz tavu Dieva bijāšanu nebija tava cerība, vai tu nepaļāvies uz saviem nenoziedzīgiem ceļiem?
הלא יראתך כסלתך תקותך ותם דרכיך
7 Piemini jel, kurš nenoziedzīgs būdams ir bojā gājis, un kur taisni ir izdeldēti?
זכר-נא--מי הוא נקי אבד ואיפה ישרים נכחדו
8 Tā es gan esmu redzējis: kas netaisnību ar un varas darbu sēj, tie to pašu pļauj.
כאשר ראיתי חרשי און וזרעי עמל יקצרהו
9 Caur Dieva dvašu tie iet bojā, un no viņa bardzības gara tie iznīkst.
מנשמת אלוה יאבדו ומרוח אפו יכלו
10 Lauvas rūkšana un liela lauvas balss un jaunu lauvu zobi ir izlauzti.
שאגת אריה וקול שחל ושני כפירים נתעו
11 Vecais lauva iet bojā, jo laupījuma nav, un vecās lauvas bērni izklīst.
ליש אבד מבלי-טרף ובני לביא יתפרדו
12 Un slepeni pie manis nācis vārds, un mana auss kādu skaņu no tā ir saņēmusi,
ואלי דבר יגנב ותקח אזני שמץ מנהו
13 Nakts parādīšanu domās, kad ciets miegs cilvēkiem uziet.
בשעפים מחזינות לילה בנפל תרדמה על-אנשים
14 Tad bailes man uznāca un šaušalas un iztrūcināja visus manus kaulus.
פחד קראני ורעדה ורב עצמותי הפחיד
15 Un viens gars man gāja garām, ka visi manas miesas mati cēlās stāvu.
ורוח על-פני יחלף תסמר שערת בשרי
16 Viņš stāvēja, bet es nepazinu viņa ģīmi, tēls bija priekš manām acīm un es dzirdēju palēnu balsi:
יעמד ולא אכיר מראהו-- תמונה לנגד עיני דממה וקול אשמע
17 Vai cilvēks taisns Dieva priekšā, vai vīrs šķīsts priekš sava Radītāja?
האנוש מאלוה יצדק אם מעשהו יטהר-גבר
18 Redzi, Saviem kalpiem Viņš neuztic, un Saviem eņģeļiem Viņš pierāda vainu, -
הן בעבדיו לא יאמין ובמלאכיו ישים תהלה
19 Cik vairāk tiem, kas mālu namos dzīvo, kas ceļas no pīšļiem, kas nīcīgi kā kodi.
אף שכני בתי-חמר--אשר-בעפר יסודם ידכאום לפני-עש
20 Starp rīta un vakara laiku tie top sašķelti, ka neviens to nenomana, viņi iet pavisam bojā.
מבקר לערב יכתו מבלי משים לנצח יאבדו
21 Vai viņu gods viņiem netop atņemts? Tie nomirst, bet ne gudrībā.
הלא-נסע יתרם בם ימותו ולא בחכמה

< Ījaba 4 >