Ījaba 39
1 Vai tu zini to laiku, kad mežu kazas dzemdē, vai tu esi manījis stirnu dzemdēšanu?
| הידעת עת לדת יעלי סלע חלל אילות תשמר׃ |
2 Vai tu vari skaitīt tos mēnešus, kad tās nesās, un vai zini to laiku, kad tās vedās,
| תספר ירחים תמלאנה וידעת עת לדתנה׃ |
3 Kad tās lokās, saviem bērniem liek izplēsties cauri un nokrata savas sāpes?
| תכרענה ילדיהן תפלחנה חבליהם תשלחנה׃ |
4 Viņu bērni nāk spēkā, uzaug laukā, tie iziet un neatgriežas pie tām atpakaļ.
| יחלמו בניהם ירבו בבר יצאו ולא שבו למו׃ |
5 Kas meža ēzelim licis vaļā staigāt, un kas tā zvēra saites ir atraisījis,
| מי שלח פרא חפשי ומסרות ערוד מי פתח׃ |
6 Kam Es klajumu esmu devis par māju un tuksnesi par dzīvokli?
| אשר שמתי ערבה ביתו ומשכנותיו מלחה׃ |
7 Viņš apsmej pilsētas troksni, un dzinēja brēkšanu tas nedzird.
| ישחק להמון קריה תשאות נוגש לא ישמע׃ |
8 Tas dzenās pa kalniem, kur viņam ir barība, un meklē visādu zaļu zāli.
| יתור הרים מרעהו ואחר כל ירוק ידרוש׃ |
9 Vai tu domā, ka meža vērsis tev kalpos, vai tas naktī paliks pie tavas siles?
| היאבה רים עבדך אם ילין על אבוסך׃ |
10 Vai tu meža vērsi ar dzeņaukstēm māki piesiet pie arkla, vai tas pēc tava prāta ecēs ielejās?
| התקשר רים בתלם עבתו אם ישדד עמקים אחריך׃ |
11 Vai tu uz to vari paļauties, ka tam daudz spēka, un viņu ņemsi savā darbā?
| התבטח בו כי רב כחו ותעזב אליו יגיעך׃ |
12 Vai tu viņam vari uzticēt, ka tas tev atkal savāks tavu izsējumu un savedīs tavā piedarbā?
| התאמין בו כי ישוב זרעך וגרנך יאסף׃ |
13 Strausa spārni jautri plivinājās, vai tie ir mīlīgi, kā stārķa spārni un spalvas?
| כנף רננים נעלסה אם אברה חסידה ונצה׃ |
14 Tas savas olas atstāj zemē, lai smiltīs silst,
| כי תעזב לארץ בציה ועל עפר תחמם׃ |
15 Un aizmirst, ka kāja tās var samīt, un lauka zvēri tās var samīdīt.
| ותשכח כי רגל תזורה וחית השדה תדושה׃ |
16 Tas nežēlo savus bērnus, tā kā tie tam nepiederētu; un ka velti dējis, par to tas nebēdā.
| הקשיח בניה ללא לה לריק יגיעה בלי פחד׃ |
17 Jo Dievs tam atņēmis gudrību un nav devis daļu pie saprašanas.
| כי השה אלוה חכמה ולא חלק לה בבינה׃ |
18 Bet kad tas projām šaujas, tad tas apsmej zirgu un jātnieku.
| כעת במרום תמריא תשחק לסוס ולרכבו׃ |
19 Vai tu zirgam vari dot spēku un viņam kaklu pušķot ar krēpēm?
| התתן לסוס גבורה התלביש צוארו רעמה׃ |
20 Vai tu tam vēlējis lēkt kā sisenim? Kad tas lepni šņāc, tad jaizbīstas.
| התרעישנו כארבה הוד נחרו אימה׃ |
21 Viņš cērt ar kāju ielejā un ir priecīgs ar spēku un iziet pretī apbruņotam pulkam.
| יחפרו בעמק וישיש בכח יצא לקראת נשק׃ |
22 Viņš smejas par bailēm un netrūkstas un nebēg atpakaļ no zobena.
| ישחק לפחד ולא יחת ולא ישוב מפני חרב׃ |
23 Kad bultas skan makā un šķēpi un zobeni zib,
| עליו תרנה אשפה להב חנית וכידון׃ |
24 Tad tas raustās, trako un uzcērt zemi un nav turams uz vietas, kad trumetes skan.
| ברעש ורגז יגמא ארץ ולא יאמין כי קול שופר׃ |
25 Kad trumetes skan, tad tas iezviedzās, un samana kaušanu no tālienes, kara kungu saukšanu un kara troksni.
| בדי שפר יאמר האח ומרחוק יריח מלחמה רעם שרים ותרועה׃ |
26 Vai caur tavu padomu vanags lidinājās un izplēš savus spārnus pret dienasvidu?
| המבינתך יאבר נץ יפרש כנפו לתימן׃ |
27 Vai uz tavu vārdu ērglis dodas uz augšu, un taisa savu ligzdu augstumā?
| אם על פיך יגביה נשר וכי ירים קנו׃ |
28 Viņš dzīvo akmens kalnos un tur paliek uz augstām klintīm un kalnu galiem.
| סלע ישכן ויתלנן על שן סלע ומצודה׃ |
29 No turienes viņš lūko pēc barības, un viņa acis redz tālu.
| משם חפר אכל למרחוק עיניו יביטו׃ |
30 Viņa bērni dzer asinis, un kur maitas, tur viņš ir.
| ואפרחו יעלעו דם ובאשר חללים שם הוא׃ |
