Ījaba 39
1 Vai tu zini to laiku, kad mežu kazas dzemdē, vai tu esi manījis stirnu dzemdēšanu?
Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
2 Vai tu vari skaitīt tos mēnešus, kad tās nesās, un vai zini to laiku, kad tās vedās,
Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
3 Kad tās lokās, saviem bērniem liek izplēsties cauri un nokrata savas sāpes?
Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
4 Viņu bērni nāk spēkā, uzaug laukā, tie iziet un neatgriežas pie tām atpakaļ.
Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
5 Kas meža ēzelim licis vaļā staigāt, un kas tā zvēra saites ir atraisījis,
Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
6 Kam Es klajumu esmu devis par māju un tuksnesi par dzīvokli?
Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
7 Viņš apsmej pilsētas troksni, un dzinēja brēkšanu tas nedzird.
O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
8 Tas dzenās pa kalniem, kur viņam ir barība, un meklē visādu zaļu zāli.
Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
9 Vai tu domā, ka meža vērsis tev kalpos, vai tas naktī paliks pie tavas siles?
Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
10 Vai tu meža vērsi ar dzeņaukstēm māki piesiet pie arkla, vai tas pēc tava prāta ecēs ielejās?
Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
11 Vai tu uz to vari paļauties, ka tam daudz spēka, un viņu ņemsi savā darbā?
Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
12 Vai tu viņam vari uzticēt, ka tas tev atkal savāks tavu izsējumu un savedīs tavā piedarbā?
Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
13 Strausa spārni jautri plivinājās, vai tie ir mīlīgi, kā stārķa spārni un spalvas?
Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
14 Tas savas olas atstāj zemē, lai smiltīs silst,
Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
15 Un aizmirst, ka kāja tās var samīt, un lauka zvēri tās var samīdīt.
Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
16 Tas nežēlo savus bērnus, tā kā tie tam nepiederētu; un ka velti dējis, par to tas nebēdā.
Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
17 Jo Dievs tam atņēmis gudrību un nav devis daļu pie saprašanas.
Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
18 Bet kad tas projām šaujas, tad tas apsmej zirgu un jātnieku.
Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
19 Vai tu zirgam vari dot spēku un viņam kaklu pušķot ar krēpēm?
Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
20 Vai tu tam vēlējis lēkt kā sisenim? Kad tas lepni šņāc, tad jaizbīstas.
Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
21 Viņš cērt ar kāju ielejā un ir priecīgs ar spēku un iziet pretī apbruņotam pulkam.
Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
22 Viņš smejas par bailēm un netrūkstas un nebēg atpakaļ no zobena.
Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
23 Kad bultas skan makā un šķēpi un zobeni zib,
Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
24 Tad tas raustās, trako un uzcērt zemi un nav turams uz vietas, kad trumetes skan.
Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
25 Kad trumetes skan, tad tas iezviedzās, un samana kaušanu no tālienes, kara kungu saukšanu un kara troksni.
Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
26 Vai caur tavu padomu vanags lidinājās un izplēš savus spārnus pret dienasvidu?
Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
27 Vai uz tavu vārdu ērglis dodas uz augšu, un taisa savu ligzdu augstumā?
Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
28 Viņš dzīvo akmens kalnos un tur paliek uz augstām klintīm un kalnu galiem.
Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
29 No turienes viņš lūko pēc barības, un viņa acis redz tālu.
Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
30 Viņa bērni dzer asinis, un kur maitas, tur viņš ir.
Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
