< Ījaba 38 >

1 Tad Tas Kungs Ījabam atbildēja no vētras un sacīja:
Daarna antwoordde de HEERE Job uit een onweder, en zeide:
2 Kas tas tāds, kas (Dieva) padomu aptumšo ar neprātīgiem vārdiem?
Wie is hij, die den raad verduistert met woorden zonder wetenschap?
3 Apjoz jel kā vīrs savus gurnus, tad Es tev gribu vaicāt, un tu Mani māci.
Gord nu, als een man, uw lenden, zo zal Ik u vragen, en onderricht Mij.
4 Kur tu biji, kad Es zemei liku pamatu? Izteic to, ja tev ir tāds gudrs prāts.
Waar waart gij, toen Ik de aarde grondde? Geef het te kennen, indien gij kloek van verstand zijt.
5 Vai tu zini, kas viņai mēru licis, jeb kas pār viņu ir vilcis mēra auklu?
Wie heeft haar maten gezet, want gij weet het; of wie heeft over haar een richtsnoer getrokken?
6 Uz ko viņas pamati ierakti, jeb kas licis viņas stūra akmeni,
Waarop zijn haar grondvesten nedergezonken, of wie heeft haar hoeksteen gelegd?
7 Kad rīta zvaigznes kopā priecīgi dziedāja, un visi Dieva bērni gavilēja?
Toen de morgensterren te zamen vrolijk zongen, en al de kinderen Gods juichten.
8 Jeb kas jūru aizslēdzis ar durvīm, kad tā izlauzās, un iznāca kā no mātes miesām,
Of wie heeft de zee met deuren toegesloten, toen zij uitbrak, en uit de baarmoeder voortkwam?
9 Kad Es to ģērbu ar padebešiem, un krēslībā ietinu tā kā tinamos autos,
Toen Ik de wolk tot haar kleding stelde, en de donkerheid tot haar windeldoek;
10 Kad Es tai noliku Savu robežu, un liku aizšaujamos un durvis,
Toen Ik voor haar met Mijn besluit de aarde doorbrak, en zette grendel en deuren;
11 Un sacīju: tiktāl tev būs nākt un ne tālāki, un še būs apgulties taviem lepniem viļņiem?
En zeide: Tot hiertoe zult gij komen, en niet verder, en hier zal hij zich stellen tegen den hoogmoed uwer golven.
12 Vai tu savā mūžā rītam licis aust, vai auseklim rādījis savu vietu,
Hebt gij van uw dagen den morgenstond geboden? Hebt gij den dageraad zijn plaats aangewezen;
13 Lai satver zemes stūrus, ka tie bezdievīgie no tās top izkratīti;
Opdat hij de einden der aarde vatten zou; en de goddelozen uit haar uitgeschud zouden worden?
14 Ka tā pārvēršas kā zieģeļa vasks un visas lietas rādās kā apģērbā,
Dat zij veranderd zou worden gelijk zegelleem, en zij gesteld worden als een kleed?
15 Un bezdievīgiem zūd viņu gaišums, un pacelts elkonis salūst?
En dat van de goddelozen hun licht geweerd worde, en de hoge arm worde gebroken?
16 Vai tu esi nācis līdz jūras avotam un staigājis bezdibeņu dziļumos?
Zijt gij gekomen tot aan de oorsprongen der zee, en hebt gij in het onderste des afgronds gewandeld?
17 Vai tev atdarījušies nāves vārti, un vai tu esi redzējis nāves ēnas vārtus?
Zijn u de poorten des doods ontdekt, en hebt gij gezien de poorten van de schaduw des doods?
18 Vai esi skatījies līdz pasaules malām? Stāsti, ja tu visu to zini.
Zijt gij met uw verstand gekomen tot aan de breedte der aarde? Geef het te kennen, indien gij dit alles weet.
19 Kur ir tas ceļš, kur gaisma mājo, un tumsa - kur ir viņas vieta?
Waar is de weg, daar het licht woont? En de duisternis, waar is haar plaats?
20 Vai tu to varētu pārvest viņas robežā un izzināt viņas nama ceļus?
Dat gij dat brengen zoudt tot zijn pale, en dat gij merken zoudt de paden zijns huizes?
21 Tu to zini, jo tai laikā tu biji piedzimis, un tev ir daudz to gadu!
Gij weet het, want gij waart toen geboren, en uw dagen zijn veel in getal.
22 Vai tu esi nācis, kur tie sniega krājumi, un vai esi redzējis krusas krājumus,
Zijt gij gekomen tot de schatkameren der sneeuw, en hebt gij de schatkameren des hagels gezien?
23 Ko Es taupu uz spaidu laiku, uz kaušanas un kara dienu?
Dien Ik ophoude tot den tijd der benauwdheid, tot den dag des strijds en des oorlogs!
24 Pa kuru ceļu gaisma dalās un kā austrenis izplešas virs zemes?
Waar is de weg, daar het licht verdeeld wordt, en de oostenwind zich verstrooit op de aarde?
25 Kas lietum rādījis, kur lai gāžas, un ceļu zibeņiem un pērkoniem,
Wie deelt voor den stortregen een waterloop uit, en een weg voor het weerlicht der donderen?
26 Ka lietus līst, kur cilvēka nav, tuksnesī, kur neviens nedzīvo,
Om te regenen op het land, waar niemand is, op de woestijn, waarin geen mens is;
27 Ka viņš dzirdina tukšo posta vietu un zālītei liek dīgt?
Om het woeste en het verwoeste te verzadigen, en om het uitspruitsel der grasscheutjes te doen wassen.
28 Vai lietum ir tēvs, vai kas dzemdinājis rasas lāsi?
Heeft de regen een vader, of wie baart de druppelen des dauws?
29 No kura klēpja cēlies ledus, un no kā dzimusi debess salna,
Uit wiens buik komt het ijs voort, en wie baart den rijm des hemels?
30 Ka ūdeņi sastingst kā akmens, un jūras dziļumi aizsalst cieti?
Als met een steen verbergen zich de wateren, en het vlakke des afgrond wordt omvat.
31 Vai tu vari sasiet Sietiņa saites, vai atraisīt Orijona zvaigžņu saiti?
Kunt gij de liefelijkheden van het Zevengesternte binden, of de strengen des Orions losmaken?
32 Vai tu zvaigznes vari izvest savā laikā un vadīt debess vāģus un viņu ratus?
Kunt gij de Mazzaroth voortbrengen op haar tijd, en den Wagen met zijn kinderen leiden?
33 Vai tu zini debess likumus, jeb vai proti, kā tie valda virs zemes?
Weet gij de verordeningen des hemels, of kunt gij deszelfs heerschappij op de aarde bestellen?
34 Vai tu savu balsi vari pacelt uz padebešiem, lai ūdeņi plūst zemē uz tevi?
Kunt gij uw stem tot de wolken opheffen, opdat een overvloed van water u bedekke?
35 Vai vari sūtīt zibeņus, ka tie iet un uz tevi saka: redzi, še mēs esam?
Kunt gij de bliksemen uitlaten, dat zij henenvaren, en tot u zeggen: Zie, hier zijn wij?
36 Kas lika gudrību tumšos mākoņos un prātu debess spīdumos?
Wie heeft de wijsheid in het binnenste gezet? Of wie heeft den zin het verstand gegeven?
37 Kas skaita mākoņus ar gudrību, un kas māk apgāzt padebešus,
Wie kan de wolken met wijsheid tellen, en wie kan de flessen des hemels nederleggen?
38 Ka pīšļi top aplieti, ka tie saskrien un salīp pītēs?
Als het stof doorgoten is tot vastigheid, en de kluiten samenkleven?
39 Vai tu māki medīt laupījumu priekš lauvas un pildīt jauno lauvu tukšo vēderu,
Zult gij voor den ouden leeuw roof jagen, of de graagheid der jonge leeuwen vervullen?
40 Kad tie nogulstas alās un biezos krūmos glūn?
Als zij nederbukken in de holen, en in den kuil zitten, ter loering?
41 Kas gādā krauklim barību, kad viņa bērni uz Dievu brēc un šurpu turpu skraida, kad nav ko ēst?
Wie bereidt de raaf haar kost, als haar jongen tot God schreeuwen, als zij dwalen, omdat er geen eten is?

< Ījaba 38 >