Ījaba 36
1 Un Elihus vēl runāja un sacīja:
Do tego przydał Elihu, i rzekł:
2 Pagaidi man vēl maķenīt, es tev mācīšu, jo no Dieva puses vēl kas jāsaka.
Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.
3 Es meklēšu savu atzīšanu no tālienes un gādāšu savam radītājam taisnību.
Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.
4 Jo tiešām, mana valoda nav meli; tavā priekšā ir, kam atzīšanas netrūkst.
Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.
5 Redzi, Dievs ir varens un tomēr neatmet, Viņš ir varens gudrības spēkā.
Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
6 Viņš bezdievīgam neliek dzīvot, un bēdīgam nes tiesu.
Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.
7 Viņš nenovērš savas acis no taisnā, bet pie ķēniņiem uz goda krēsla, tur Viņš tiem liek sēdēt mūžam, ka top paaugstināti.
Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.
8 Un kur cietuma ļaudis ir ķēdēs un top turēti bēdu saitēs,
A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:
9 Tur Viņš tiem dara zināmu viņu darbu un viņu pārkāpumus, ka cēlušies lepnībā.
Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
10 Viņš tiem atdara ausi mācībai, un saka, lai atgriežas no netaisnības.
I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
11 Ja tie nu klausa un Viņam kalpo, tad tie pavada savas dienas labumā un savus gadus laimē.
Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
12 Un ja tie neklausa, tad tie krīt caur zobenu un mirst bez atzīšanas.
Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
13 Bet kam neskaidra sirds, tie kurn, tie nepiesauc, kad Viņš tos saistījis.
Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
14 Tā tad viņu dvēsele mirst jaunībā, un viņu dzīvība paiet ar mauciniekiem.
Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
15 Bet bēdīgo Viņš izpestī viņa bēdās, un atver viņa ausis bēdu laikā.
Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
16 Tāpat Viņš tevi izraus no bēdu rīkles uz klaju vietu, kur bēdu nav, un tavs galds būs pilns ar treknumu.
Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
17 Bet ja tu esi pilns bezdievīgas tiesāšanās, tad tiesa un sodība tevi ķers.
Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
18 Lai sirds rūgtums tev jel neskubina zaimot, un tā lielā pārbaudīšana lai tevi nenovērš.
Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
19 Vai tu ar brēkšanu no bēdām tiksi vaļā, vai cīnīdamies ar visu spēku?
Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
20 Neilgojies pēc tās nakts, kas noceļ tautas no savas vietas.
Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
21 Sargies, negriezies pie netaisnības, jo tā tev vairāk patīk nekā pacietība.
Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
22 Redzi, Dievs ir augsts savā spēkā; kur ir tāds mācītājs, kā Viņš?
Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?
23 Kas Viņam raudzīs uz Viņa ceļu, vai kas uz Viņu sacīs: Tu dari netaisnību?
Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?
24 Piemini, ka arī tu paaugstini Viņa darbu, par ko ļaudis dzied.
Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.
25 Visi ļaudis to skatās ar prieku, cilvēks to ierauga no tālienes.
Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.
26 Redzi, Dievs ir augsts un neizmanāms, Viņa gadu pulku nevar izdibināt.
Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
27 Viņš savelk ūdens lāsītes, un lietus līst no viņa miglas.
Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,
28 Tas līst no padebešiem un pil uz daudz cilvēkiem.
Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.
29 Vai var izprast, kā padebeši izplešas, un kā Viņa dzīvoklis rīb?
(Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.
30 Redzi, Viņš ģērbjas zibeņu spīdumā un apklājās ar jūras dziļumiem.
Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?
31 Jo tā Viņš soda tautas un dod barības papilnam.
Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
32 Viņa abējās rokās spīdumi, un Viņš tiem rāda, kur lai sper.
Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)
33 Pērkona balss sludina Viņu nākam, un ganāmi pulki, ka Viņš tuvu.
Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.
