Ījaba 36
1 Un Elihus vēl runāja un sacīja:
Elihu redete weiter und sprach:
2 Pagaidi man vēl maķenīt, es tev mācīšu, jo no Dieva puses vēl kas jāsaka.
Harre mir noch ein wenig, ich will dir's zeigen; denn ich habe noch von Gottes wegen was zu sagen.
3 Es meklēšu savu atzīšanu no tālienes un gādāšu savam radītājam taisnību.
Ich will meinen Verstand weit holen und meinen Schöpfer beweisen, daß er recht sei.
4 Jo tiešām, mana valoda nav meli; tavā priekšā ir, kam atzīšanas netrūkst.
Meine Reden sollen ohne Zweifel nicht falsch sein, mein Verstand soll ohne Wandel vor dir sein.
5 Redzi, Dievs ir varens un tomēr neatmet, Viņš ir varens gudrības spēkā.
Siehe, Gott verwirft die Mächtigen nicht; denn er ist auch mächtig von Kraft des Herzens.
6 Viņš bezdievīgam neliek dzīvot, un bēdīgam nes tiesu.
Den Gottlosen erhält er nicht, sondern hilft dem Elenden zum Rechten.
7 Viņš nenovērš savas acis no taisnā, bet pie ķēniņiem uz goda krēsla, tur Viņš tiem liek sēdēt mūžam, ka top paaugstināti.
Er wendet seine Augen nicht von dem Gerechten und die Könige läßt er sitzen auf dem Thron immerdar, daß sie hoch bleiben.
8 Un kur cietuma ļaudis ir ķēdēs un top turēti bēdu saitēs,
Und wo Gefangene liegen in Stöcken und gebunden mit Stricken elendiglich,
9 Tur Viņš tiem dara zināmu viņu darbu un viņu pārkāpumus, ka cēlušies lepnībā.
so verkündiget er ihnen, was sie getan haben, und ihre Untugend, daß sie mit Gewalt gefahren haben.
10 Viņš tiem atdara ausi mācībai, un saka, lai atgriežas no netaisnības.
Und öffnet ihnen das Ohr zur Zucht und sagt ihnen, daß sie sich von dem Unrechten bekehren sollen.
11 Ja tie nu klausa un Viņam kalpo, tad tie pavada savas dienas labumā un savus gadus laimē.
Gehorchen sie und dienen ihm, so werden sie bei guten Tagen alt werden und mit Lust leben.
12 Un ja tie neklausa, tad tie krīt caur zobenu un mirst bez atzīšanas.
Gehorchen sie nicht, so werden sie ins Schwert fallen und vergehen, ehe sie es gewahr werden.
13 Bet kam neskaidra sirds, tie kurn, tie nepiesauc, kad Viņš tos saistījis.
Die Heuchler, wenn sie der Zorn trifft, schreien sie nicht, wenn sie gefangen liegen;
14 Tā tad viņu dvēsele mirst jaunībā, un viņu dzīvība paiet ar mauciniekiem.
so wird ihre Seele mit Qual sterben und ihr Leben unter den Hurern.
15 Bet bēdīgo Viņš izpestī viņa bēdās, un atver viņa ausis bēdu laikā.
Aber den Elenden wird er aus seinem Elend erretten und dem Armen das Ohr öffnen in Trübsal.
16 Tāpat Viņš tevi izraus no bēdu rīkles uz klaju vietu, kur bēdu nav, un tavs galds būs pilns ar treknumu.
Er wird dich reißen aus dem weiten Rachen der Angst, die keinen Boden hat; und dein Tisch wird Ruhe haben, voll alles Guten.
17 Bet ja tu esi pilns bezdievīgas tiesāšanās, tad tiesa un sodība tevi ķers.
Du aber machst die Sache der Gottlosen gut, daß ihre Sache und Recht erhalten wird.
18 Lai sirds rūgtums tev jel neskubina zaimot, un tā lielā pārbaudīšana lai tevi nenovērš.
Siehe zu, daß dich nicht vielleicht Zorn beweget habe, jemand zu plagen, oder groß Geschenk dich nicht gebeuget habe.
19 Vai tu ar brēkšanu no bēdām tiksi vaļā, vai cīnīdamies ar visu spēku?
Meinest du, daß er deine Gewalt achte, oder Gold, oder irgend eine Stärke oder Vermögen?
20 Neilgojies pēc tās nakts, kas noceļ tautas no savas vietas.
Du darfst der Nacht nicht begehren, die Leute an ihrem Ort zu überfallen.
21 Sargies, negriezies pie netaisnības, jo tā tev vairāk patīk nekā pacietība.
Hüte dich und kehre dich nicht zum Unrecht, wie du denn vor Elend angefangen hast.
22 Redzi, Dievs ir augsts savā spēkā; kur ir tāds mācītājs, kā Viņš?
Siehe, Gott ist zu hoch in seiner Kraft; wo ist ein Lehrer, wie er ist?
23 Kas Viņam raudzīs uz Viņa ceļu, vai kas uz Viņu sacīs: Tu dari netaisnību?
Wer will über ihn heimsuchen seinen Weg, und wer will zu ihm sagen: Du tust unrecht?
24 Piemini, ka arī tu paaugstini Viņa darbu, par ko ļaudis dzied.
Gedenke, daß du sein Werk nicht wissest, wie die Leute singen.
25 Visi ļaudis to skatās ar prieku, cilvēks to ierauga no tālienes.
Denn alle Menschen sehen das, die Leute schauen's von ferne.
26 Redzi, Dievs ir augsts un neizmanāms, Viņa gadu pulku nevar izdibināt.
Siehe, Gott ist groß und unbekannt; seiner Jahre Zahl kann niemand forschen.
27 Viņš savelk ūdens lāsītes, un lietus līst no viņa miglas.
Er macht das Wasser zu kleinen Tropfen und treibt seine Wolken zusammen zum Regen,
28 Tas līst no padebešiem un pil uz daudz cilvēkiem.
daß die Wolken fließen und triefen sehr auf die Menschen.
29 Vai var izprast, kā padebeši izplešas, un kā Viņa dzīvoklis rīb?
Wenn er vornimmt, die Wolken auszubreiten, wie sein hoch Gezelt,
30 Redzi, Viņš ģērbjas zibeņu spīdumā un apklājās ar jūras dziļumiem.
siehe, so breitet er aus seinen Blitz über dieselben und bedecket alle Enden des Meers.
31 Jo tā Viņš soda tautas un dod barības papilnam.
Denn damit schreckt er die Leute und gibt doch Speise die Fülle.
32 Viņa abējās rokās spīdumi, un Viņš tiem rāda, kur lai sper.
Er decket den Blitz wie mit Händen und heißt es doch wiederkommen.
33 Pērkona balss sludina Viņu nākam, un ganāmi pulki, ka Viņš tuvu.
Davon zeuget sein Geselle, nämlich des Donners Zorn in Wolken.
