Ījaba 34
1 Un Elihus atbildēja un sacīja:
| ای مردان حکیم و دانا به من گوش دهید. |
2 Klausāties, gudrie, manu valodu, un prātīgie, atgriežat ausis pie manis;
3 Jo auss pārbauda vārdus, tā kā mute bauda barību.
| همچنانکه زبان طعم غذای خوب را می‌فهمد همان‌گونه نیز گوش سخنان درست را تشخیص می‌دهد؛ |
4 Lai pārspriežam savā starpā, lai kopā atzīstam, kas ir labi.
| پس بیایید آنچه را که خوب و درست است تشخیص داده، آن را اختیار کنیم. |
5 Jo Ījabs saka: es esmu taisns, bet Dievs ir atņēmis manu tiesu.
| ایوب گفته است: «من گناهی ندارم، ولی خدا مرا گناهکار می‌داند. |
6 Lai gan man taisnība, mani tura par melkuli, manas mokas ir nedziedinājamas, lai gan neesmu noziedzies.
| هر چند که تقصیری ندارم او مرا دروغگو می‌داند. با اینکه هیچ خطایی نکرده‌ام، اما سخت تنبیه شده‌ام.» |
7 Kur ir gan cilvēks, kā Ījabs, kas zaimošanu dzer kā ūdeni,
| ببینید ایوب چه حرفهای توهین‌آمیزی می‌زند! حتماً با بدکاران همنشین بوده است! |
8 Un draudzējās ar ļaundarītājiem un staigā ar bezdievīgiem?
9 Jo viņš saka: cilvēkam nekā nepalīdz, ka tas mīļo Dievu.
| زیرا می‌گوید: «برای انسان چه فایده‌ای دارد که در صدد خشنود ساختن خدا برآید؟» |
10 Tādēļ, gudrie vīri, klausāties mani. Nevar būt, ka Dievs ir ļauns un tas Visuvarenais netaisns.
| ای کسانی که فهم و شعور دارید، به من گوش دهید. چطور ممکن است خدای قادر مطلق، بدی و ظلم بکند؟ |
11 Jo Viņš cilvēkam maksā pēc viņa darba, un ikkatram liek klāties pēc viņa gājuma.
| او هر کس را موافق عملش جزا می‌دهد. |
12 Patiesi, Dievs nedara ļauna, un tas Visuvarenais nepārgroza tiesu!
| براستی که خدای قادر مطلق، بدی و بی‌انصافی نمی‌کند. |
13 Kam pasaule ir pavēlēta, ja ne Viņam, un kas ir radījis visu zemi?
| اقتدار و اختیار تمام جهان در دست اوست. |
14 Ja Viņš Savu sirdi grieztu uz Sevi pašu vien, un Savu garu un Savu dvašu ņemtu pie Sevis:
| اگر خدا اراده کند که روح و نفس خود را از انسان بگیرد، |
15 Tad visa miesa kopā mirtu, un cilvēks taptu atkal par pīšļiem.
| اثری از زندگی در او باقی نمی‌ماند و او به خاک باز می‌گردد. |
16 Ja nu tev ir saprašana, klausi to, ņem vērā manas valodas balsi.
| حال، اگر فهم داری، گوش کن. |
17 Vai jel, kas taisnību ienīst, varēs vadīt? Kā tad tev bija tiesāt to Vistaisnāko?
| اگر خدا از عدالت و انصاف متنفر بود آیا می‌توانست جهان را اداره کند؟ آیا می‌خواهی آن داور بزرگ را محکوم کنی؟ |
18 Viņu, kas uz ķēniņu var sacīt: tu netikli, un uz valdnieku: tu blēdi;
| او کسی است که پادشاهان و نجبا را به بدکاری و بی‌انصافی متهم می‌کند، |
19 Kas neuzlūko valdnieku vaigu un neieredz bagātus vairāk nekā nabagus, jo tie visi ir Viņa roku darbs.
| هرگز از قدرتمندان طرفداری نمی‌نماید و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمی‌دهد، زیرا همهٔ انسانها آفریدهٔ دست او هستند. |
20 Acumirklī tie nomirst, un nakts vidū tautas top iztrūcinātas un iet bojā, un varenie top aizrauti un ne caur cilvēka roku.
| خدا می‌تواند نیمه‌شب در یک لحظه جان انسان را بگیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را از پای درآورد. |
21 Jo Viņa acis skatās uz cilvēka ceļiem, un Viņš redz visus viņa soļus.
| خدا تمام کارهای انسان را به دقت زیر نظر دارد و همه را می‌بیند. |
22 Tumsas nav nedz nāves ēnas, kur ļaundarītāji varētu slēpties.
| هیچ ظلمتی نمی‌تواند آدمهای بدکار را از نظر او پنهان سازد. |
23 Viņam cilvēks ilgi nav jāmeklē, ka lai nāk uz tiesu Dieva priekšā.
| پس خدا احتیاجی ندارد که برای داوری کردن انسان صبر کند. |
24 Viņš satriec varenos bez izmeklēšanas un ieceļ citus viņu vietā.
| بی‌آنکه نیازی به تحقیق و بررسی باشد خدا قدرتمندان را خرد و متلاشی می‌کند و دیگران را به جای آنها می‌نشاند، |
25 Tāpēc ka Viņš zina viņu darbus, Viņš tos apgāž naktī, ka tie top satriekti.
| زیرا او از کارهای ایشان آگاه است و در یک شب ایشان را سرنگون می‌سازد. |
26 Viņš tos šausta kā bezdievīgus, tādā vietā, kur visi redz.
| او آنها را در حضور همگان به سزای اعمالشان می‌رساند، |
27 Tāpēc ka tie no Viņa atkāpušies un nav apdomājuši visus Viņa ceļus.
| چون از پیروی او انحراف ورزیده به احکام او توجهی نکرده‌اند، |
28 Ka nabaga brēkšanai bija jānāk pie Viņa, un bēdīgā kliegšanu Viņš paklausīja.
| و آنچنان بر فقرا ظلم نموده‌اند که فریادشان به گوش خدا رسیده است. بله، خدا نالهٔ مظلومان را می‌شنود. |
29 Kad Viņš dod mieru, kas tad pazudinās? Kad Viņš Savu vaigu apslēpj, kas Viņu skatīs? Tā tas ir ar tautām, tā ar ikvienu cilvēku,
| وقتی او آرام است، کیست که بتواند او را مضطرب کند؟ و چون روی خود را بپوشاند، کیست که بتواند او را ببیند؟ هیچ قومی و هیچ انسانی نمی‌تواند. |
30 Lai nelieša cilvēks nevalda un tautai nav par valgiem.
| او نمی‌گذارد بدکاران بر مردم حکومت رانند و آنها را اسیر کنند. |
31 Jo uz Dievu jāsaka: man bija jācieš, es vairs negrēkošu.
| ای ایوب، آیا گناهانت را پیش خدا اعتراف نموده‌ای؟ آیا به او قول داده‌ای که دیگر گناه نکنی؟ |
32 Ko es neredzu, to māci tu man; ja esmu darījis netaisnību, tad to vairs nedarīšu.
| آیا از خدا خواسته‌ای که خطاهایت را به تو نشان دهد؟ آیا حاضری از آنها دست بکشی؟ |
33 Vai Dievs lai atlīdzina pēc tava prāta? Jo tu neesi mierā! tad spriedi tu, ne es! Un ko tu taču māki sacīt!
| آیا عدالت خدا باید مطابق خواسته های تو باشد؟ حال آنکه تو او را طرد کرده‌ای؟ تصمیم با توست، نه با من. بگو چه فکر می‌کنی. |
34 Prātīgi ļaudis man sacīs, un ikviens gudrs vīrs, kas uz mani klausījies:
| هر انسان فهمیده و با شعوری این حرف مرا تصدیق خواهد کرد که تو مثل آدم نادان حرف می‌زنی. |
35 Ījabs runājis neprazdams, un viņa vārdi nav bijuši gudri.
36 Kaut Ījabs taptu pārbaudīts līdz galam, ka viņš runā, kā bezdievīgi ļaudis.
| ای ایوب، کاش به نهایت آزموده شوی، چون مثل شریران پاسخ می‌د‌هی |
37 Jo viņš krauj grēku uz grēku, viņš mūsu priekšā zaimo un runā daudz pret to stipro Dievu. -
| و نافرمانی را بر گناهان دیگر خود افزوده‌ای و با بی‌حرمتی و با خشم بر ضد خدا سخن می‌گویی. |
