Ījaba 34
1 Un Elihus atbildēja un sacīja:
Verder antwoordde Elihu, en zeide:
2 Klausāties, gudrie, manu valodu, un prātīgie, atgriežat ausis pie manis;
Hoort, gij wijzen, mijn woorden, en gij verstandigen, neigt de oren naar mij.
3 Jo auss pārbauda vārdus, tā kā mute bauda barību.
Want het oor proeft de woorden, gelijk het gehemelte de spijze smaakt.
4 Lai pārspriežam savā starpā, lai kopā atzīstam, kas ir labi.
Laat ons kiezen voor ons, wat recht is; laat ons kennen onder ons wat goed is.
5 Jo Ījabs saka: es esmu taisns, bet Dievs ir atņēmis manu tiesu.
Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtvaardig, en God heeft mijn recht weggenomen.
6 Lai gan man taisnība, mani tura par melkuli, manas mokas ir nedziedinājamas, lai gan neesmu noziedzies.
Ik moet liegen in mijn recht; mijn pijl is smartelijk zonder overtreding.
7 Kur ir gan cilvēks, kā Ījabs, kas zaimošanu dzer kā ūdeni,
Wat man is er, gelijk Job? Hij drinkt de bespotting in als water;
8 Un draudzējās ar ļaundarītājiem un staigā ar bezdievīgiem?
En gaat over weg in gezelschap met de werkers der ongerechtigheid, en wandelt met goddeloze lieden.
9 Jo viņš saka: cilvēkam nekā nepalīdz, ka tas mīļo Dievu.
Want hij heeft gezegd: Het baat een man niet, als hij welbehagen heeft aan God.
10 Tādēļ, gudrie vīri, klausāties mani. Nevar būt, ka Dievs ir ļauns un tas Visuvarenais netaisns.
Daarom, gij, lieden van verstand, hoort naar mij: Verre zij God van goddeloosheid, en de Almachtige van onrecht!
11 Jo Viņš cilvēkam maksā pēc viņa darba, un ikkatram liek klāties pēc viņa gājuma.
Want naar het werk des mensen vergeldt Hij hem, en naar eens ieders weg doet Hij het hem vinden.
12 Patiesi, Dievs nedara ļauna, un tas Visuvarenais nepārgroza tiesu!
Ook waarlijk, God handelt niet goddelooslijk, en de Almachtige verkeert het recht niet.
13 Kam pasaule ir pavēlēta, ja ne Viņam, un kas ir radījis visu zemi?
Wie heeft Hem gesteld over de aarde, en wie heeft de ganse wereld geschikt?
14 Ja Viņš Savu sirdi grieztu uz Sevi pašu vien, un Savu garu un Savu dvašu ņemtu pie Sevis:
Indien Hij Zijn hart tegen hem zette, zijn geest en zijn adem zou Hij tot Zich vergaderen;
15 Tad visa miesa kopā mirtu, un cilvēks taptu atkal par pīšļiem.
Alle vlees zou tegelijk den geest geven, en de mens zou tot stof wederkeren.
16 Ja nu tev ir saprašana, klausi to, ņem vērā manas valodas balsi.
Zo er dan verstand bij u is, hoor dit; neig de oren tot de stem mijner woorden.
17 Vai jel, kas taisnību ienīst, varēs vadīt? Kā tad tev bija tiesāt to Vistaisnāko?
Zou hij ook, die het recht haat, den gewonde verbinden, en zoudt gij den zeer Rechtvaardige verdoemen?
18 Viņu, kas uz ķēniņu var sacīt: tu netikli, un uz valdnieku: tu blēdi;
Zou men tot een koning zeggen: Gij Belial; tot de prinsen: Gij goddelozen!
19 Kas neuzlūko valdnieku vaigu un neieredz bagātus vairāk nekā nabagus, jo tie visi ir Viņa roku darbs.
Hoe dan tot Dien, Die het aangezicht der vorsten niet aanneemt, en den rijke voor den arme niet kent? Want zij zijn allen Zijner handen werk.
20 Acumirklī tie nomirst, un nakts vidū tautas top iztrūcinātas un iet bojā, un varenie top aizrauti un ne caur cilvēka roku.
In een ogenblik sterven zij; zelfs ter middernacht wordt een volk geschud, dat het doorga; en de machtige wordt weggenomen zonder hand.
21 Jo Viņa acis skatās uz cilvēka ceļiem, un Viņš redz visus viņa soļus.
Want Zijn ogen zijn op ieders wegen, en Hij ziet al zijn treden.
22 Tumsas nav nedz nāves ēnas, kur ļaundarītāji varētu slēpties.
Er is geen duisternis, en er is geen schaduw des doods, dat aldaar de werkers der ongerechtigheid zich verbergen mochten.
23 Viņam cilvēks ilgi nav jāmeklē, ka lai nāk uz tiesu Dieva priekšā.
Gewisselijk, Hij legt den mens niet te veel op, dat hij tegen God in het gericht zou mogen treden.
24 Viņš satriec varenos bez izmeklēšanas un ieceļ citus viņu vietā.
Hij vermorzelt de geweldigen, dat men het niet doorzoeken kan, en stelt anderen in hun plaats.
25 Tāpēc ka Viņš zina viņu darbus, Viņš tos apgāž naktī, ka tie top satriekti.
Daarom dat Hij hun werken kent, zo keert Hij hen des nachts om, en zij worden verbrijzeld.
26 Viņš tos šausta kā bezdievīgus, tādā vietā, kur visi redz.
Hij klopt hen samen als goddelozen, in een plaats, waar aanschouwers zijn;
27 Tāpēc ka tie no Viņa atkāpušies un nav apdomājuši visus Viņa ceļus.
Daarom dat zij van achter Hem afgeweken zijn, en geen Zijner wegen verstaan hebben;
28 Ka nabaga brēkšanai bija jānāk pie Viņa, un bēdīgā kliegšanu Viņš paklausīja.
Opdat Hij op hem het geroep des armen brenge, en het geroep der ellendigen verhore.
29 Kad Viņš dod mieru, kas tad pazudinās? Kad Viņš Savu vaigu apslēpj, kas Viņu skatīs? Tā tas ir ar tautām, tā ar ikvienu cilvēku,
Als Hij stilt, wie zal dan beroeren? Als Hij het aangezicht verbergt, wie zal Hem dan aanschouwen, zowel voor een volk, als voor een mens alleen?
30 Lai nelieša cilvēks nevalda un tautai nav par valgiem.
Opdat de huichelachtige mens niet meer regere, en geen strikken des volks zijn.
31 Jo uz Dievu jāsaka: man bija jācieš, es vairs negrēkošu.
Zekerlijk heeft hij tot God gezegd: Ik heb Uw straf verdragen, ik zal het niet verderven.
32 Ko es neredzu, to māci tu man; ja esmu darījis netaisnību, tad to vairs nedarīšu.
Behalve wat ik zie, leer Gij mij; heb ik onrecht gewrocht, ik zal het niet meer doen.
33 Vai Dievs lai atlīdzina pēc tava prāta? Jo tu neesi mierā! tad spriedi tu, ne es! Un ko tu taču māki sacīt!
Zal het van u zijn, hoe Hij iets vergelden zal, dewijl gij Hem versmaadt? Zoudt gij dan verkiezen, en niet ik? Wat weet gij dan? Spreek.
34 Prātīgi ļaudis man sacīs, un ikviens gudrs vīrs, kas uz mani klausījies:
De lieden van verstand zullen met mij zeggen, en een wijs man zal naar mij horen;
35 Ījabs runājis neprazdams, un viņa vārdi nav bijuši gudri.
Dat Job niet met wetenschap gesproken heeft, en zijn woorden niet met kloek verstand geweest zijn.
36 Kaut Ījabs taptu pārbaudīts līdz galam, ka viņš runā, kā bezdievīgi ļaudis.
Mijn Vader, laat Job beproefd worden tot het einde toe, om zijner antwoorden wil onder de ongerechtige lieden.
37 Jo viņš krauj grēku uz grēku, viņš mūsu priekšā zaimo un runā daudz pret to stipro Dievu. -
Want tot zijn zonde zou hij nog overtreding bijvoegen; hij zou onder ons in de handen klappen, en hij zou zijn redenen vermenigvuldigen tegen God.
