Ījaba 33
1 Bet tu, Ījab, klausi jel manu valodu un ņem vērā visus manus vārdus.
A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.
2 Redzi nu, es savas lūpas esmu atdarījis, mana mēle manā mutē runā.
Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.
3 Mani teikumi būs sirds taisnība, un manas lūpas skaidri izrunās, ko zinu.
Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.
4 Dieva Gars mani radījis, un tā Visuvarenā dvaša man devusi dzīvību.
Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.
5 Ja tu vari, atbildi man, taisies pret mani un nostājies.
Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.
6 Redzi, es piederu Dievam tā kā tu, no zemes es arīdzan esmu ņemts.
Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.
7 Redzi, iztrūcināt es tevi neiztrūcināšu, un mana roka pār tevi nebūs grūta.
Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.
8 Tiešām, tu esi runājis priekš manām ausīm, to vārdu balsi es esmu dzirdējis:
A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.
9 „Es esmu šķīsts, bez pārkāpšanas, es esmu skaidrs, un man nozieguma nav;
Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.
10 Redzi, Viņš atrod iemeslus pret mani, Viņš mani tura par Savu ienaidnieku;
Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.
11 Viņš manas kājas liek siekstā, Viņš apsargā visus manus ceļus.“
Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.
12 Redzi, tur tev nav taisnības; es tev atbildu, ka Dievs ir daudz augstāks pār cilvēku.
Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.
13 Kāpēc tu pret Viņu tiepies, kad Viņš neatbild par visiem saviem darbiem?
Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?
14 Jo Dievs runā vienreiz, un vēl otrreiz, bet to neliek vērā.
Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.
15 Sapnī caur nakts parādīšanām, kad ciets miegs cilvēkiem uzkrīt, kad tie guļ savā gultā,
We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:
16 Tad Viņš atdara cilvēku ausi un apzieģelē, ko Viņš tiem grib mācīt.
Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,
17 Lai cilvēku novērš no nedarba un pasargā vīru no lepnības.
Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;
18 Lai izglābj viņa dvēseli no kapa un viņa dzīvību, ka nekrīt caur zobenu.
Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.
19 Viņš to arī pārmāca ar sāpēm gultā un lauž visus viņa kaulus.
Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.
20 Tā ka viņa sirds neņem pretī maizi, nedz viņa dvēsele kādu gardumu.
Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.
21 Viņa miesa nodilst, ka no tās nekā vairs neredz, un kauli nāk ārā, kas nebija redzami,
Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;
22 Un viņa dvēsele nāk tuvu pie bedres, un viņa dzīvība pie nāves sāpēm.
I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.
23 Ja tad pie viņa nāk vēstnesis, ziņas devējs kā viens no tūkstošiem, rādīt cilvēkam kas pareizi:
Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:
24 Tad Viņš tam ir žēlīgs. un saka: atpestī to, ka negrimst kapā, jo esmu atradis salīdzināšanu.
Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.
25 Tad viņa miesa būs zaļāka nekā jaunībā, tas nāks atkal pie savas jaunības dienām.
I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.
26 Tas lūgs Dievu, un Viņš to žēlos, - tas uzskatīs Dieva vaigu ar prieku, un Dievs cilvēkam atmaksās viņa taisnību.
Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;
27 Tad šis izteiks cilvēkiem un sacīs: es biju grēkojis un pārgrozījis tiesu, bet Viņš to man nav pielīdzinājis.
Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.
28 Viņš ir atpestījis manu dvēseli, ka tā negrimst kapā, un mana dzīvība redz gaišumu.
Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.
29 Redzi, to visu dara tas stiprais Dievs divi un trīskārt cilvēkam,
Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,
30 Ka viņa dvēseli novērstu no kapa, ka tā taptu apgaismota dzīvības gaismā.
Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.
31 Liec vērā, Ījab, klausies mani, ciet klusu, un es runāšu.
Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.
32 Jeb, ja tev ir ko sacīt, tad atbildi man; runā, jo es labprāt redzētu tavu taisnību.
Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.
33 Ja nav, tad klausies mani, ciet klusu, un es tev mācīšu gudrību.
A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.
