Ījaba 33
1 Bet tu, Ījab, klausi jel manu valodu un ņem vērā visus manus vārdus.
Ora dunque, Giobbe, ascolta, ti prego, i miei ragionamenti, E porgi gli orecchi a tutte le mie parole.
2 Redzi nu, es savas lūpas esmu atdarījis, mana mēle manā mutē runā.
Ecco, ora io ho aperta la mia bocca, La mia lingua parla nel mio palato.
3 Mani teikumi būs sirds taisnība, un manas lūpas skaidri izrunās, ko zinu.
Le mie parole [saranno secondo] la dirittura del mio cuore; E le mie labbra proferiranno scienza pura.
4 Dieva Gars mani radījis, un tā Visuvarenā dvaša man devusi dzīvību.
Lo Spirito di Dio mi ha fatto, E l'alito dell'Onnipotente mi ha data la vita.
5 Ja tu vari, atbildi man, taisies pret mani un nostājies.
Se tu puoi, rispondimi; Mettiti in ordine contro a me, e presentati pure.
6 Redzi, es piederu Dievam tā kā tu, no zemes es arīdzan esmu ņemts.
Ecco, io [sono] a Dio, come tu; Anch'io sono stato tratto dal fango.
7 Redzi, iztrūcināt es tevi neiztrūcināšu, un mana roka pār tevi nebūs grūta.
Ecco, il mio spavento non ti sgomenterà, E la mia mano non ti sarà grave addosso.
8 Tiešām, tu esi runājis priekš manām ausīm, to vārdu balsi es esmu dzirdējis:
Tu hai pur detto, udendolo io, Ed io ho intesa la voce delle parole:
9 „Es esmu šķīsts, bez pārkāpšanas, es esmu skaidrs, un man nozieguma nav;
Io [son] puro, senza misfatto; Io [son] netto, e non [vi è] iniquità in me;
10 Redzi, Viņš atrod iemeslus pret mani, Viņš mani tura par Savu ienaidnieku;
Ecco, egli trova delle occasioni contro a me; Egli mi reputa per suo nemico;
11 Viņš manas kājas liek siekstā, Viņš apsargā visus manus ceļus.“
Egli ha messi i miei piedi ne' ceppi, Egli spia tutti i miei sentieri.
12 Redzi, tur tev nav taisnības; es tev atbildu, ka Dievs ir daudz augstāks pār cilvēku.
Ecco, [in] questo tu non sei stato giusto; io ti risponderò; Perciocchè Iddio è vie maggiore che l'uomo.
13 Kāpēc tu pret Viņu tiepies, kad Viņš neatbild par visiem saviem darbiem?
Perchè hai tu conteso con lui, Perchè egli non dichiara tutte le sue ragioni?
14 Jo Dievs runā vienreiz, un vēl otrreiz, bet to neliek vērā.
[Egli è ben vero], che [talora] Iddio parla una volta, E due, [a chi] non vi ha atteso.
15 Sapnī caur nakts parādīšanām, kad ciets miegs cilvēkiem uzkrīt, kad tie guļ savā gultā,
In sogno, [in] vision notturna, Quando il più profondo sonno cade in su gli uomini, Quando essi son tutti sonnacchiosi sopra i [lor] letti;
16 Tad Viņš atdara cilvēku ausi un apzieģelē, ko Viņš tiem grib mācīt.
Allora egli apre loro l'orecchio, E suggella il lor castigo;
17 Lai cilvēku novērš no nedarba un pasargā vīru no lepnības.
Per istorre l'uomo dalle opere [sue], E per far che la superbia dell'uomo non apparisca più;
18 Lai izglābj viņa dvēseli no kapa un viņa dzīvību, ka nekrīt caur zobenu.
Per iscampar l'anima sua dalla fossa, E far che la sua vita non passi per la spada.
19 Viņš to arī pārmāca ar sāpēm gultā un lauž visus viņa kaulus.
Ma [talora altresì] l'uomo è castigato con dolori sopra il suo letto, E tutte le sue ossa di grave [malattia];
20 Tā ka viņa sirds neņem pretī maizi, nedz viņa dvēsele kādu gardumu.
E la sua vita gli fa abbominare il cibo, E l'anima sua la vivanda desiderabile;
21 Viņa miesa nodilst, ka no tās nekā vairs neredz, un kauli nāk ārā, kas nebija redzami,
La sua carne è consumata, talchè non apparisce più; E le sue ossa, [che prima] non si vedevano, spuntano fuori;
22 Un viņa dvēsele nāk tuvu pie bedres, un viņa dzīvība pie nāves sāpēm.
E l'anima sua si accosta alla fossa, E la vita sua a' [mali] mortali.
23 Ja tad pie viņa nāk vēstnesis, ziņas devējs kā viens no tūkstošiem, rādīt cilvēkam kas pareizi:
Ma se [allora] vi è appresso di lui alcun messo, un parlatore, Uno d'infra mille, Per dichiarare all'uomo il suo dovere;
24 Tad Viņš tam ir žēlīgs. un saka: atpestī to, ka negrimst kapā, jo esmu atradis salīdzināšanu.
[Iddio] gli farà grazia, e dirà: Riscuotilo, che non iscenda alla fossa; Io ho trovato il riscatto.
25 Tad viņa miesa būs zaļāka nekā jaunībā, tas nāks atkal pie savas jaunības dienām.
La sua carne diventerà morbida, più che [non è] in fanciullezza; Egli ritornerà a' dì della sua giovanezza.
26 Tas lūgs Dievu, un Viņš to žēlos, - tas uzskatīs Dieva vaigu ar prieku, un Dievs cilvēkam atmaksās viņa taisnību.
Egli supplicherà a Dio, ed egli gli sarà placato, E [gli] farà veder la sua faccia con giubilo, E renderà all'uomo la sua giustizia.
27 Tad šis izteiks cilvēkiem un sacīs: es biju grēkojis un pārgrozījis tiesu, bet Viņš to man nav pielīdzinājis.
Ed esso [poi] si volgerà verso gli uomini, e dirà: Io avea peccato, ed avea pervertita la dirittura, E [ciò] non mi ha punto giovato.
28 Viņš ir atpestījis manu dvēseli, ka tā negrimst kapā, un mana dzīvība redz gaišumu.
[Così Iddio] riscoterà l'anima sua, che non passi nella fossa, E la vita sua vedrà la luce.
29 Redzi, to visu dara tas stiprais Dievs divi un trīskārt cilvēkam,
Ecco, Iddio opera tutte queste cose Due e tre volte inverso l'uomo;
30 Ka viņa dvēseli novērstu no kapa, ka tā taptu apgaismota dzīvības gaismā.
Per ritrarre l'anima sua dalla fossa, Acciocchè sia illuminata della luce de' viventi.
31 Liec vērā, Ījab, klausies mani, ciet klusu, un es runāšu.
Attendi, o Giobbe, ascoltami; Taci, ed io parlerò.
32 Jeb, ja tev ir ko sacīt, tad atbildi man; runā, jo es labprāt redzētu tavu taisnību.
Se tu hai alcuna cosa da dire, rispondimi; Parla, perciocchè io desidero giustificarti.
33 Ja nav, tad klausies mani, ciet klusu, un es tev mācīšu gudrību.
Se no, ascoltami tu; Taci, ed io t'insegnerò la sapienza.
