Ījaba 28
1 Tiešām, sudrabam ir savi ceļi, kur tas rodas, un kausējamam zeltam sava vieta.
Es hat das Silber seine Gänge und das Gold seinen Ort, da man es schmelzt.
2 Dzelzs no zemes top ņemta, un no akmeņiem varš top kausēts.
Eisen bringet man aus der Erde, und aus den Steinen schmelzt man Erz.
3 Tumsai gals likts, un caur caurim cilvēks izmeklē arī pašā galējā tumsā apslēptos akmeņus.
Es wird je des Finstern etwa ein Ende, und jemand findet ja zuletzt den Schiefer tief verborgen.
4 Viņš izrok ceļu turp, kur neviens nedzīvo, un kur neviena kāja neved; tur viņš karājās un nolaižās tālu no cilvēkiem.
Es bricht ein solcher Bach hervor, daß, die darum wohnen, den Weg daselbst verlieren; und fällt wieder und schießt dahin von den Leuten.
5 No zemes virsas izaug maize, viņas apakša top apgriezta kā no uguns.
Man bringet auch Feuer unten aus der Erde, da doch oben Speise auf wächst.
6 Viņas akmeņos ir safīri, un tur rodas zelta graudi.
Man findet Saphir an etlichen Orten und Erdenklöße, da Gold ist.
7 Ne ērglis šo ceļu nav ieraudzījis, ne vanaga acs to nav redzējusi.
Den Steig kein Vogel erkannt hat und kein Geiersauge gesehen.
8 Briesmīgi zvēri pa to nav gājuši, un lauva pa to nav staigājis.
Es haben die stolzen Kinder nicht drauf getreten, und ist kein Löwe drauf gegangen.
9 Cilvēks pieliek savu roku pie akmeņiem, un izrok kalnu pamatus;
Auch legt man die Hand an die Felsen und gräbet die Berge um.
10 Viņš izcērt ceļus akmeņu kalnos, un viņa acs ierauga visādus dārgumus;
Man reißet Bäche aus den Felsen; und alles, was köstlich ist, siehet das Auge.
11 Viņš aizdara ūdeņus, kā nesūcās cauri, un izved gaismā, kas ir apslēpts.
Man wehret dem Strom des Wassers und bringet, das verborgen drinnen ist, ans Licht.
12 Bet gudrību, kur to atrod, un kur mājo atzīšana?
Wo will man aber Weisheit finden, und wo ist die Stätte des Verstandes?
13 Cilvēks nezin, ar ko lai to pērk un dzīvo zemē to nevar uziet.
Niemand weiß, wo sie liegt, und wird nicht funden im Lande der Lebendigen.
14 Bezdibenis saka: te viņas nav; un jūra saka: tā nav pie manis.
Der Abgrund spricht: Sie ist in mir nicht; und das Meer spricht: Sie ist nicht bei mir.
15 Zeltu par viņu nevar dot, nedz sudraba maksu par viņu iesvērt.
Man kann nicht Gold um sie geben, noch Silber darwägen, sie zu bezahlen.
16 To nevar uzsvērt ar Ofira zeltu nedz ar dārgiem oniksa un safīra akmeņiem.
Es gilt ihr nicht gleich ophirisch Gold oder köstlicher Onyx und Saphir.
17 To neatsver ne zelts, ne spīdoši akmeņi, to nevar izmīt pret zelta glītumiem.
Gold und Demant mag ihr nicht gleichen, noch um sie gülden Kleinod wechseln.
18 Par pērlēm un kristālu nav ko runāt; jo gudrību mantot ir pārāki par pērlēm.
Ramoth und Gabis achtet man nicht. Die Weisheit ist höher zu wägen denn Perlen.
19 Moru zemes topāzs viņai nav līdzīgs, un visu šķīstais zelts viņu nepanāk.
Topasius aus Mohrenland wird ihr nicht gleich geschätzt, und das reinste Gold gilt ihr nicht gleich.
20 Nu tad, no kurienes nāk gudrība un kur mājo atzīšana?
Woher kommt denn die Weisheit, und wo ist die Stätte des Verstandes?
21 Jo tā ir apslēpta priekš visu acīm, kas dzīvo, un putniem apakš debess tā ir nezināma.
Sie ist verhohlen vor den Augen aller Lebendigen, auch verborgen den Vögeln unter dem Himmel.
22 Elle un nāve saka: ar savām ausīm gan esam dzirdējuši viņas slavu.
Die Verdammnis und der Tod sprechen: Wir haben mit unsern Ohren ihr Gerücht gehöret.
23 Dievs pazīst viņas ceļu, un Tas zin viņas vietu.
Gott weiß den Weg dazu und kennet ihre Stätte.
24 Jo Viņš skatās līdz pasaules galiem, Viņš redz, kas apakš visām debesīm.
Denn er siehet die Enden der Erde und schauet alles, was unter dem Himmel ist.
25 Kad Viņš vējam deva savu svaru un ūdeni nosvēra pēc mēra,
Da er dem Winde sein Gewicht machte und setzte dem Wasser sein gewisses Maß,
26 Kad Viņš lietum sprieda likumu un zibenim un pērkonam ceļu,
da er dem Regen ein Ziel machte und dem Blitz und Donner den Weg,
27 Tad Viņš to izredzēja un to izteica, Viņš to sataisīja un izdibināja,
da sah er sie und erzählete sie, bereitete sie und erfand sie;
28 Un sacīja uz cilvēku: redzi, Tā Kunga bijāšana, tā ir gudrība, un atstāties no ļauna, tā ir atzīšana.
und sprach zum Menschen: Siehe, die Furcht des HERRN, das ist Weisheit, und meiden das Böse, das ist Verstand.
