Ījaba 28
1 Tiešām, sudrabam ir savi ceļi, kur tas rodas, un kausējamam zeltam sava vieta.
Gümüşün mədəni, Qızılın təmizlənmə yeri var.
2 Dzelzs no zemes top ņemta, un no akmeņiem varš top kausēts.
Dəmir torpaqdan çıxarılır, Mis daşlardan əridilərək alınır.
3 Tumsai gals likts, un caur caurim cilvēks izmeklē arī pašā galējā tumsā apslēptos akmeņus.
İnsan qaranlığa son qoyur, Sonacan qatı qaranlıqda, zülmətdə filiz axtarır.
4 Viņš izrok ceļu turp, kur neviens nedzīvo, un kur neviena kāja neved; tur viņš karājās un nolaižās tālu no cilvēkiem.
İnsan məskənlərindən uzaq bir çuxur açır, İnsan ayağı dəyməyən yerlərdə, İnsanlardan uzaqlarda ilişib yellənə-yellənə qalır.
5 No zemes virsas izaug maize, viņas apakša top apgriezta kā no uguns.
Torpaqdan çörək çıxır, Torpağın altı isə fırlanır, elə bil odlar yanır.
6 Viņas akmeņos ir safīri, un tur rodas zelta graudi.
Qayalarından göy yaqut çıxır, Orada qızıl tozu da var.
7 Ne ērglis šo ceļu nav ieraudzījis, ne vanaga acs to nav redzējusi.
Oranın yolunu yırtıcı quşlar bilmir, Şahinin gözü oranı görməyib.
8 Briesmīgi zvēri pa to nav gājuši, un lauva pa to nav staigājis.
Ora məğrur heyvanların ayağı dəyməyib, Yırtıcı aslanlar oradan keçməyib.
9 Cilvēks pieliek savu roku pie akmeņiem, un izrok kalnu pamatus;
Mədənçi əlini çaxmaq daşına uzadır, Dağları dibindən oynadır.
10 Viņš izcērt ceļus akmeņu kalnos, un viņa acs ierauga visādus dārgumus;
Qayalardan yeraltı keçidlər açır, Gözləri müxtəlif qiymətli şeylərə baxır.
11 Viņš aizdara ūdeņus, kā nesūcās cauri, un izved gaismā, kas ir apslēpts.
Çayların mənbələrini bağlayır, Gizlini aşkara çıxarır.
12 Bet gudrību, kur to atrod, un kur mājo atzīšana?
Amma hikməti haradan tapmaq olar? Müdrikliyin yeri hanı?
13 Cilvēks nezin, ar ko lai to pērk un dzīvo zemē to nevar uziet.
İnsan onun qiymətini bilməz, Dirilər arasında ona rast gəlməz.
14 Bezdibenis saka: te viņas nav; un jūra saka: tā nav pie manis.
Dərinliklər deyər: “Məndə yoxdur”, Dəniz deyər: “Yanımda yoxdur”.
15 Zeltu par viņu nevar dot, nedz sudraba maksu par viņu iesvērt.
Saf qızıl onu əvəz edə bilməz, Qiyməti gümüşlə ölçülməz.
16 To nevar uzsvērt ar Ofira zeltu nedz ar dārgiem oniksa un safīra akmeņiem.
Onu Ofir qızılı ilə qiymətləndirmək olmaz, Onu qiymətli damarlı əqiqlə, göy yaqutla dəyərləndirmək olmaz.
17 To neatsver ne zelts, ne spīdoši akmeņi, to nevar izmīt pret zelta glītumiem.
Nə qızıl, nə də gözəl cam ona tay deyil, Hikmət saf qızıl qablarla əvəz edilmir.
18 Par pērlēm un kristālu nav ko runāt; jo gudrību mantot ir pārāki par pērlēm.
Yanında mərcanın, büllurun adı çəkilməz, Hikmətin qiyməti yaqutdan artıqdır.
19 Moru zemes topāzs viņai nav līdzīgs, un visu šķīstais zelts viņu nepanāk.
Kuş topazı onun tayı deyil, Onun dəyəri saf qızılla ölçülməz.
20 Nu tad, no kurienes nāk gudrība un kur mājo atzīšana?
Bəs hikmət haradan gəlir? Müdrikliyin yeri hanı?
21 Jo tā ir apslēpta priekš visu acīm, kas dzīvo, un putniem apakš debess tā ir nezināma.
O bütün canlıların gözündən uzaqdır, Göydə uçan quşlardan belə, gizli qalır.
22 Elle un nāve saka: ar savām ausīm gan esam dzirdējuši viņas slavu.
Həlak yeri ilə ölüm belə deyir: “Qulaqlarımız yalnız sorağını eşidir”.
23 Dievs pazīst viņas ceļu, un Tas zin viņas vietu.
Onun yolunu Allah dərk edir, Yerini yalnız O bilir.
24 Jo Viņš skatās līdz pasaules galiem, Viņš redz, kas apakš visām debesīm.
Çünki yer üzünün ucqarlarına qədər baxır, Göylərin altındakı hər şeyi görür.
25 Kad Viņš vējam deva savu svaru un ūdeni nosvēra pēc mēra,
Küləyin gücünü təyin edəndə, Suları ölçəndə,
26 Kad Viņš lietum sprieda likumu un zibenim un pērkonam ceļu,
Yağışa qanun qoyanda, Şimşəyə yol açanda
27 Tad Viņš to izredzēja un to izteica, Viņš to sataisīja un izdibināja,
Hikmətə baxıb qiymət qoydu, Onu bərqərar edib araşdırdı.
28 Un sacīja uz cilvēku: redzi, Tā Kunga bijāšana, tā ir gudrība, un atstāties no ļauna, tā ir atzīšana.
İnsana dedi: “Rəbb qorxusu hikmətdir, Pislikdən çəkinmək müdriklikdir”».
