< Ījaba 27 >

1 Un Ījabs teica vēl tālāk savus teikumus un sacīja:
Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
2 Tik tiešām kā Dievs dzīvs, kas man taisnību neizspriež, un tas Visuvarenais, kas manu dvēseli apbēdinājis -
Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:
3 Kamēr mana dvēsele vēl ir iekš manis un Tas Gars no Dieva manās nāsīs -
Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,
4 Manas lūpas nerunās netaisnību, un mana mēle neteiks melus.
Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.
5 Es nebūt nevaru teikt, ka jums taisnība; kamēr man dvaša zūd, es aizstāvēšu savu nenoziedzību.
Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.
6 Es turēšos stipri pie savas taisnības un no tās neatlaidīšos; mana sirds mani nekož manu dienu pēc.
Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.
7 Manam ienaidniekam būs palikt par blēdi, un manam pretiniekam par netaisnu.
Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.
8 Jo kāda ir blēdnieka cerība, kad Dievs atņem un aizrauj viņa dvēseli?
Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.
9 Vai Dievs klausīs viņa saukšanu, kad viņam uznāk bēdas?
Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?
10 Jeb vai viņš var prieku dabūt pie tā Visuvarenā, vai viņš Dievu var piesaukt ikkatrā laikā?
Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?
11 Es jums mācīšu, kāda ir Dieva roka; kāds tā Visuvarenā padoms, to negribu slēpt.
Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.
12 Redzi, jūs visi to redzat, kāpēc tad jūs domājiet tukšas domas?
Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?
13 Šī ir bezdievīga cilvēka alga pie Dieva un varas darītāju daļa, ko tie no tā Visuvarenā dabūs.
Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.
14 Ja tam daudz bērnu, tad zobens nāk pār tiem, un viņa pēcnākamie nepaēdīs maizes.
Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.
15 Viņa atlikušos mēris liek kapā, un viņa atraitnes nedabū raudāt.
Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;
16 Kad viņš naudu sakrāj kā pīšļus un drēbes sagādā kā mēslus,
Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:
17 Tad viņš gan sagādā, bet taisnie tās apvilks, un nenoziedzīgie dalīs to naudu.
Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.
18 Viņš uztaisījis savu namu kā kode un kā gans uztaisa būdu.
Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.
19 Bagāts tas apgūlās, un tad nekad vairs; viņš atdara savas acis, un nav vairs nekas.
Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.
20 Bailība tam uzbrūk kā ūdens, naktī viņu aizrauj viesulis.
Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.
21 Austriņa vējš viņu aizrauj, ka tas aiziet, un aizpūš viņu no savas vietas.
Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.
22 (Dievs) šauj uz viņu un netaupa, no Viņa rokas tas bēg šurpu turpu.
Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.
23 Par to sasit plaukstas un to aizsvilpo no viņa vietas.
Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.

< Ījaba 27 >