Ījaba 26
1 Un Ījabs atbildēja un sacīja:
A Ijob odpowiadając rzekł:
2 Kā tu nu palīdzējis nestipram un stiprinājis nespēcīgo elkoni!
Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?
3 Kā tu nu padomu devis negudram un saprašanu izrādījis ļoti skaidri!
Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?
4 Kam tu teic šos vārdus, un kā dvaša no tevis iziet?
Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?
5 Miroņi sāk trīcēt apakš ūdeņiem, un tie, kas tur mīt.
I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.
Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie. (Sheol h7585)
7 Viņš zvaigžņu debesi gaisā izpletis un zemi piekāris, kur nekas.
Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.
8 Viņš saņem ūdeni Savos mākoņos, un padebeši apakš Viņa nesaplīst.
Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.
9 Viņš aizklāj Savu goda krēslu, Viņš izpleš tam priekšā Savu padebesi.
Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.
10 Viņš ap ūdeņiem licis ežu, līdz kur gaisma un tumsa šķirās.
Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.
11 Debess pīlāri trīc un iztrūcinājās no Viņa draudiem.
Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.
12 Caur Viņa spēku jūra saceļas viļņos, un caur Viņa ziņu augstie viļņi tiek sašķelti.
Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.
13 Caur Viņa vēju debess paliek skaidra, un Viņa roka nodur žiglo čūsku.
Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.
14 Redzi, tā ir Viņa ceļu maliņa, un kāda lēna balss tikai, ko samanām; kas Viņa varas pērkoni varētu dzirdēt?
Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?
