Ījaba 26
1 Un Ījabs atbildēja un sacīja:
Darauf erwidert Job und spricht:
2 Kā tu nu palīdzējis nestipram un stiprinājis nespēcīgo elkoni!
"Wie trefflich hilfst du doch dem Schwachen und stärkst den Arm den Kraftlosen!
3 Kā tu nu padomu devis negudram un saprašanu izrādījis ļoti skaidri!
Welch feinen Rat gibst du der Unweisheit und offenbarst dem Zweifler soviel Kluges!
4 Kam tu teic šos vārdus, un kā dvaša no tevis iziet?
Wen hast du denn belehren wollen? Und wessen Geist geht von dir aus?
5 Miroņi sāk trīcēt apakš ūdeņiem, un tie, kas tur mīt.
Die Schatten in der Unterwelt geraten außer sich, die Wasser und die sie bewohnen. -
Die Unterwelt liegt nackt vor ihm und hüllenlos das Totenreich. (Sheol h7585)
7 Viņš zvaigžņu debesi gaisā izpletis un zemi piekāris, kur nekas.
Er spannt den Bären aus im Leeren und läßt die Erde schweben überm Nichts.
8 Viņš saņem ūdeni Savos mākoņos, un padebeši apakš Viņa nesaplīst.
Gewässer bindet er in seine Wolken; nicht reißt darunter das Gewölk.
9 Viņš aizklāj Savu goda krēslu, Viņš izpleš tam priekšā Savu padebesi.
Er überzieht des Vollmonds Scheibe, darüber breitend sein Gewölk.
10 Viņš ap ūdeņiem licis ežu, līdz kur gaisma un tumsa šķirās.
Und eine Grenze zieht er über den Gewässern, dort wo sich treffen Licht und Finsternis.
11 Debess pīlāri trīc un iztrūcinājās no Viņa draudiem.
Des Himmels feste Säulen schwanken; vor seinem Drohen wanken sie.
12 Caur Viņa spēku jūra saceļas viļņos, un caur Viņa ziņu augstie viļņi tiek sašķelti.
Durch seine Kraft weckt er den Ozean; sein Ungestüm bricht er durch seine Klugheit.
13 Caur Viņa vēju debess paliek skaidra, un Viņa roka nodur žiglo čūsku.
Durch seinen Geist besteht des Himmels Schöne, und seine Hand erschuf die flücht'ge Schlange.
14 Redzi, tā ir Viņa ceļu maliņa, un kāda lēna balss tikai, ko samanām; kas Viņa varas pērkoni varētu dzirdēt?
Das sind nur seines Waltens Säume und nur ein Weniges, was wir so von ihm hören. Wer kann da erst die Donnersprache seiner Allgewalt verstehen?"
