Ījaba 26
1 Un Ījabs atbildēja un sacīja:
Ijob respondis kaj diris:
2 Kā tu nu palīdzējis nestipram un stiprinājis nespēcīgo elkoni!
Kiel vi helpas al tiu, kiu ne havas forton! Kiel vi subtenas tiun, kies brako estas senforta!
3 Kā tu nu padomu devis negudram un saprašanu izrādījis ļoti skaidri!
Kian konsilon vi donas al tiu, kiu ne havas saĝon, Kaj kiel grandan prudenton vi montras!
4 Kam tu teic šos vārdus, un kā dvaša no tevis iziet?
Al kiu vi parolas vortojn? Kaj kies spirito eliras el vi?
5 Miroņi sāk trīcēt apakš ūdeņiem, un tie, kas tur mīt.
La mortintoj tremas sub la akvo, Kaj ankaŭ tiuj, kiuj vivas en ĝi.
Ŝeol estas malkovrita antaŭ Li, Kaj la abismo ne havas kovron. (Sheol h7585)
7 Viņš zvaigžņu debesi gaisā izpletis un zemi piekāris, kur nekas.
Li etendis la nordon super la malpleno, Li pendigis la teron sur nenio.
8 Viņš saņem ūdeni Savos mākoņos, un padebeši apakš Viņa nesaplīst.
Li ligas la akvon en Siaj nuboj, Kaj nubo ne krevas sub tio.
9 Viņš aizklāj Savu goda krēslu, Viņš izpleš tam priekšā Savu padebesi.
Li kovras la tronon Kaj etendas ĉirkaŭ ĝi Sian nubon.
10 Viņš ap ūdeņiem licis ežu, līdz kur gaisma un tumsa šķirās.
Li faris limon sur la akvo, Ĝis la loko, kie finiĝas la lumo kaj la mallumo.
11 Debess pīlāri trīc un iztrūcinājās no Viņa draudiem.
La kolonoj de la ĉielo ŝanceliĝas Kaj tremas de Lia krio.
12 Caur Viņa spēku jūra saceļas viļņos, un caur Viņa ziņu augstie viļņi tiek sašķelti.
Per Sia forto Li kvietigas la maron, Kaj per Sia saĝo Li frakasas Rahabon.
13 Caur Viņa vēju debess paliek skaidra, un Viņa roka nodur žiglo čūsku.
Per Lia spirito belegiĝis la ĉielo; Lia mano trapikas la tordiĝantan serpenton.
14 Redzi, tā ir Viņa ceļu maliņa, un kāda lēna balss tikai, ko samanām; kas Viņa varas pērkoni varētu dzirdēt?
Jen tio estas parto de Liaj vojoj; Kaj nur iometon ni aŭdis pri Li. Kiu povas kompreni la tondron de Lia potenco?
