Ījaba 26
1 Un Ījabs atbildēja un sacīja:
Job antwoordde, en sprak
2 Kā tu nu palīdzējis nestipram un stiprinājis nespēcīgo elkoni!
Hoe goed weet ge den zwakke te helpen, De krachteloze arm te stutten?
3 Kā tu nu padomu devis negudram un saprašanu izrādījis ļoti skaidri!
Hoe weet ge den onwetende raad te geven, En wat wijze lessen spreidt ge ten toon?
4 Kam tu teic šos vārdus, un kā dvaša no tevis iziet?
Met wiens hulp hebt ge uw woord gesproken Wiens geest is van u uitgegaan?
5 Miroņi sāk trīcēt apakš ūdeņiem, un tie, kas tur mīt.
De schimmen beven onder de aarde De wateren sidderen met die erin wonen;
Het dodenrijk ligt naakt voor zijn oog, De onderwereld zonder bedekking. (Sheol h7585)
7 Viņš zvaigžņu debesi gaisā izpletis un zemi piekāris, kur nekas.
Hij spant het Noorden over de baaierd, Hangt de aarde boven het niet;
8 Viņš saņem ūdeni Savos mākoņos, un padebeši apakš Viņa nesaplīst.
Hij knevelt de wateren in zijn zwerk, De wolken bersten niet onder haar last;
9 Viņš aizklāj Savu goda krēslu, Viņš izpleš tam priekšā Savu padebesi.
Hij bedekt het gelaat der volle maan, En spreidt er zijn nevel over uit.
10 Viņš ap ūdeņiem licis ežu, līdz kur gaisma un tumsa šķirās.
Hij trekt een kring langs de waterspiegel, Waar het licht aan de duisternis grenst;
11 Debess pīlāri trīc un iztrūcinājās no Viņa draudiem.
De zuilen van de hemel staan te waggelen, Rillen van angst voor zijn donderende stem.
12 Caur Viņa spēku jūra saceļas viļņos, un caur Viņa ziņu augstie viļņi tiek sašķelti.
Hij zwiept de zee door zijn kracht, Ranselt Ráhab door zijn beleid;
13 Caur Viņa vēju debess paliek skaidra, un Viņa roka nodur žiglo čūsku.
Zijn adem blaast de hemel schoon, Zijn hand doorboort de vluchtende Slang!
14 Redzi, tā ir Viņa ceļu maliņa, un kāda lēna balss tikai, ko samanām; kas Viņa varas pērkoni varētu dzirdēt?
Is dit nog enkel de zoom van zijn wegen Hoe weinig verstaan wij ervan, En wie begrijpt dan de kracht van zijn donder?
