< Ījaba 22 >

1 Tad Elifas no Temanas atbildēja un sacīja:
데만 사람 엘리바스가 대답하여 가로되
2 Vai Dievam kāds labums no cilvēka? Nē, labums tam pašam, ka ir prātīgs.
사람이 어찌 하나님께 유익하게 하겠느냐 지혜로운 자도 스스로 유익할 따름이니라
3 Vai tas tam Visuvarenam par labu, kad tu taisns, jeb par mantu, ka tu savus ceļus nenoziedzīgi staigā?
네가 의로운들 전능자에게 무슨 기쁨이 있겠으며 네 행위가 온전한들 그에게 무슨 이익이 있겠느냐
4 Vai tad Viņš tavas Dieva bijāšanas dēļ tevi sodīs un ar tevi ies tiesā?
하나님이 너를 책망하시며 너를 심문하심이 너의 경외함을 인함이냐
5 Vai tava blēdība nav liela un tavi noziegumi bez gala?
네 악이 크지 아니하냐 네 죄악이 극하니라
6 Jo savus brāļus tu esi ķīlājis bez vainas un novilcis kailiem drēbes.
까닭 없이 형제의 물건을 볼모 잡으며 헐벗은 자의 의복을 벗기며
7 Piekusušo tu neesi dzirdinājis ar ūdeni un izsalkušam liedzis maizi.
갈한 자에게 물을 마시우지 아니하며 주린 자에게 식물을 주지 아니하였구나
8 Kur kāds bija varens, tam piederēja zeme, un kas bija augstā godā, tas tur dzīvoja.
권세 있는 자가 토지를 얻고 존귀한 자가 거기서 사는구나
9 Atraitnes tu esi atlaidis tukšā, un bāriņu elkoņi ir salauzti.
네가 과부를 공수로 돌아가게 하며 고아의 팔을 꺾는구나
10 Tādēļ ir virves ap tevi, un izbailes tev piepeši uzgājušas.
이러므로 올무들이 너를 둘러 있고 두려움이 홀연히 너를 침범하며
11 Jeb vai tu neredzi tumsu un ūdens plūdus, kas tevi apklāj?
어두움이 너로 보지 못하게 하고 창수가 너를 덮느니라
12 Vai Dievs nav augšām debesīs? Redzi jel zvaigžņu augstumu, cik tās augstas!
하나님이 높은 하늘에 계시지 아니하냐 보라 별의 높음이 얼마나 높은가
13 Un tu saki: ko Dievs zin? Vai Viņš aiz tumšiem mākoņiem māk tiesāt?
그러나 네 말은 하나님이 무엇을 아시며 흑암 중에서 어찌 심판하실 수 있으랴
14 Padebeši ir Viņa aizsegs, ka neredz, un Viņš staigā debesīs.
빽빽한 구름이 그를 가리운즉 그가 보지 못하시고 궁창으로 걸어다니실 뿐이라 하는구나
15 Vai tu vecās pasaules ceļu gribi staigāt, ko netaisnie ļaudis gājuši,
네가 악인의 밟던 옛적 길을 지키려느냐
16 Kas priekšlaiku bojā gājuši, - plūdi izgāzušies pār viņu pamatiem.
그들은 때가 이르기 전에 끊어버리웠고 그 터는 하수로 인하여 함몰되었느니라
17 Kas uz to stipro Dievu sacīja: Nost no mums! un ko tas Visuvarenais tiem varētu darīt?
그들이 하나님께 말하기를 우리를 떠나소서 하며 또 말하기를 전능자가 우리를 위하여 무엇을 하실 수 있으랴 하였으나
18 Tomēr Tas viņu namus bija pildījis ar labumu. Šo bezdievīgo padoms lai ir tālu no manis.
하나님이 좋은 것으로 그 집에 채우셨느니라 악인의 계획은 나와 판이하니라
19 Taisnie to redz un priecājās, un nenoziedzīgais par tiem smiesies:
의인은 보고 기뻐하고 무죄자는 그들을 비웃기를
20 Tiešām, izdeldēti ir mūsu ienaidnieki, un uguns aprijis viņu pārējo mantu.
우리의 대적이 끊어졌고 그 남은 것이 불사른 바 되었다 하느니라
21 Meklē Viņa draudzību, tad paliksi mierā, no tā tev nāks labums.
너는 하나님과 화목하고 평안하라 그리하면 복이 네게 임하리라
22 Pieņem jel mācību no Viņa mutes un liec Viņa vārdus savā sirdī.
청컨대 너는 그 입에서 교훈을 받고 그 말씀을 네 마음에 두라
23 Ja tu atgriezīsies pie tā Visuvarenā un atmetīsi netaisnību tālu no sava dzīvokļa, tad tu tapsi uztaisīts.
네가 만일 전능자에게로 돌아가고 또 네 장막에서 불의를 멀리 버리면 다시 흥하리라
24 Liec pīšļos mantu un upes oļos zeltu,
네 보배를 진토에 버리고 오빌의 금을 강 가의 돌에 버리라
25 Tad tas Visuvarenais tev būs par zeltu un Viņš tev būs par spožu sudrabu.
그리하면 전능자가 네 보배가 되시며 네게 귀한 은이 되시리니
26 Tad tu par to Visuvareno priecāsies un pacelsi uz Dievu savu vaigu.
이에 네가 전능자를 기뻐하여 하나님께로 얼굴을 들 것이라
27 Tu Viņu piesauksi, un Viņš tevi paklausīs, un tu maksāsi savus solījumus.
너는 그에게 기도하겠고 그는 들으실 것이며 너의 서원한 것을 네가 갚으리라
28 Ko tu apņemsies, tas tev notiks, un uz taviem ceļiem spīdēs gaišums.
네가 무엇을 경영하면 이루어질 것이요 네 길에 빛이 비취리라
29 Kad iet uz leju, tad tu saki: uz augšu! Un Viņš izglābs to, kam noskumis vaigs.
네가 낮춤을 받거든 높아지리라고 말하라 하나님은 겸손한 자를 구원하시느니라
30 Viņš izpestīs to, kas nav nenoziedzīgs; tavu roku šķīstības dēļ tas taps izpestīts.
무죄한 자가 아니라도 건지시리니 네 손이 깨끗함을 인하여 그런 자가 건지심을 입으리라

< Ījaba 22 >