< Ījaba 22 >

1 Tad Elifas no Temanas atbildēja un sacīja:
ויען אליפז התמני ויאמר׃
2 Vai Dievam kāds labums no cilvēka? Nē, labums tam pašam, ka ir prātīgs.
הלאל יסכן גבר כי יסכן עלימו משכיל׃
3 Vai tas tam Visuvarenam par labu, kad tu taisns, jeb par mantu, ka tu savus ceļus nenoziedzīgi staigā?
החפץ לשדי כי תצדק ואם בצע כי תתם דרכיך׃
4 Vai tad Viņš tavas Dieva bijāšanas dēļ tevi sodīs un ar tevi ies tiesā?
המיראתך יכיחך יבוא עמך במשפט׃
5 Vai tava blēdība nav liela un tavi noziegumi bez gala?
הלא רעתך רבה ואין קץ לעונתיך׃
6 Jo savus brāļus tu esi ķīlājis bez vainas un novilcis kailiem drēbes.
כי תחבל אחיך חנם ובגדי ערומים תפשיט׃
7 Piekusušo tu neesi dzirdinājis ar ūdeni un izsalkušam liedzis maizi.
לא מים עיף תשקה ומרעב תמנע לחם׃
8 Kur kāds bija varens, tam piederēja zeme, un kas bija augstā godā, tas tur dzīvoja.
ואיש זרוע לו הארץ ונשוא פנים ישב בה׃
9 Atraitnes tu esi atlaidis tukšā, un bāriņu elkoņi ir salauzti.
אלמנות שלחת ריקם וזרעות יתמים ידכא׃
10 Tādēļ ir virves ap tevi, un izbailes tev piepeši uzgājušas.
על כן סביבותיך פחים ויבהלך פחד פתאם׃
11 Jeb vai tu neredzi tumsu un ūdens plūdus, kas tevi apklāj?
או חשך לא תראה ושפעת מים תכסך׃
12 Vai Dievs nav augšām debesīs? Redzi jel zvaigžņu augstumu, cik tās augstas!
הלא אלוה גבה שמים וראה ראש כוכבים כי רמו׃
13 Un tu saki: ko Dievs zin? Vai Viņš aiz tumšiem mākoņiem māk tiesāt?
ואמרת מה ידע אל הבעד ערפל ישפוט׃
14 Padebeši ir Viņa aizsegs, ka neredz, un Viņš staigā debesīs.
עבים סתר לו ולא יראה וחוג שמים יתהלך׃
15 Vai tu vecās pasaules ceļu gribi staigāt, ko netaisnie ļaudis gājuši,
הארח עולם תשמר אשר דרכו מתי און׃
16 Kas priekšlaiku bojā gājuši, - plūdi izgāzušies pār viņu pamatiem.
אשר קמטו ולא עת נהר יוצק יסודם׃
17 Kas uz to stipro Dievu sacīja: Nost no mums! un ko tas Visuvarenais tiem varētu darīt?
האמרים לאל סור ממנו ומה יפעל שדי למו׃
18 Tomēr Tas viņu namus bija pildījis ar labumu. Šo bezdievīgo padoms lai ir tālu no manis.
והוא מלא בתיהם טוב ועצת רשעים רחקה מני׃
19 Taisnie to redz un priecājās, un nenoziedzīgais par tiem smiesies:
יראו צדיקים וישמחו ונקי ילעג למו׃
20 Tiešām, izdeldēti ir mūsu ienaidnieki, un uguns aprijis viņu pārējo mantu.
אם לא נכחד קימנו ויתרם אכלה אש׃
21 Meklē Viņa draudzību, tad paliksi mierā, no tā tev nāks labums.
הסכן נא עמו ושלם בהם תבואתך טובה׃
22 Pieņem jel mācību no Viņa mutes un liec Viņa vārdus savā sirdī.
קח נא מפיו תורה ושים אמריו בלבבך׃
23 Ja tu atgriezīsies pie tā Visuvarenā un atmetīsi netaisnību tālu no sava dzīvokļa, tad tu tapsi uztaisīts.
אם תשוב עד שדי תבנה תרחיק עולה מאהלך׃
24 Liec pīšļos mantu un upes oļos zeltu,
ושית על עפר בצר ובצור נחלים אופיר׃
25 Tad tas Visuvarenais tev būs par zeltu un Viņš tev būs par spožu sudrabu.
והיה שדי בצריך וכסף תועפות לך׃
26 Tad tu par to Visuvareno priecāsies un pacelsi uz Dievu savu vaigu.
כי אז על שדי תתענג ותשא אל אלוה פניך׃
27 Tu Viņu piesauksi, un Viņš tevi paklausīs, un tu maksāsi savus solījumus.
תעתיר אליו וישמעך ונדריך תשלם׃
28 Ko tu apņemsies, tas tev notiks, un uz taviem ceļiem spīdēs gaišums.
ותגזר אומר ויקם לך ועל דרכיך נגה אור׃
29 Kad iet uz leju, tad tu saki: uz augšu! Un Viņš izglābs to, kam noskumis vaigs.
כי השפילו ותאמר גוה ושח עינים יושע׃
30 Viņš izpestīs to, kas nav nenoziedzīgs; tavu roku šķīstības dēļ tas taps izpestīts.
ימלט אי נקי ונמלט בבר כפיך׃

< Ījaba 22 >