Ījaba 21
1 Bet Ījabs atbildēja un sacīja:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Klausāties, klausāties manu valodu, un tā mani iepriecinājāt.
«Sözlərimi diqqətlə dinləyin, Siz bununla mənə təsəlli verin.
3 Paciešaties man runājot, pēc apsmejiet manu valodu.
Qoyun mən də bir şey deyim, Mən danışandan sonra lağ edin.
4 Vai tad es vaidu par cilvēkiem, un kā lai mans prāts nav skumīgs?
Şikayətim insana qarşıdırmı? Mən necə səbir edim?
5 Skatāties uz mani, tad jūs iztrūcināsities un liksiet roku uz muti.
Mənə baxıb mat qalın, Əlinizi ağzınızın üstünə qoyun.
6 Kad es to pieminu, tad es iztrūkstos, un šaušalas pārņem manu miesu.
Bunu düşünəndə köksümü dəhşət bürüyür, Bədənimə titrətmə düşür.
7 Kāpēc bezdievīgi paliek dzīvi, top veci, un vareni spēkā?
Pislər nə üçün yaşayır? Yaşlandıqca niyə gücləri artır?
8 Viņu sēkla pastāv viņu priekšā līdz ar viņiem, un viņu bērni priekš viņu acīm.
Övladları ətrafında, Nəsilləri gözlərinin qarşısında sapsağlamdır.
9 Viņu namam ir miers bez bailēm, un Dieva rīkste nenāk pār tiem.
Evlərində əmin-amanlıqdır, qorxudan uzaqdır, Allahın dəyənəyi onlara dəymir.
10 Viņa vērsis aplec un nepaliek bez augļiem, viņa govs vedās un neizmetās.
Öküzləri cütləşir, qarınları boş qalmır, Doğar inəkləri var, bala salmaz.
11 Savus bērnus tie izlaiž kā avju pulku, un viņu puikas lēkā.
Övladlarını sürü tək yola salır, Uşaqları oynaşır.
12 Tie ir līksmi ar bungām un koklēm un priecājās ar stabules skaņu.
Dəf və lira çalaraq nəğmə deyirlər, Tütək səsi ilə şənlənirlər.
Ömürlərini firavan keçirirlər, Ölülər diyarına rahat gedirlər. (Sheol h7585)
14 Taču tie sacījuši uz Dievu: Nost no mums, jo Tavus ceļus mēs negribam atzīt.
Allaha belə deyirlər: “Bizdən uzaq ol, Yolunu tanımaq istəmirik.
15 Kas ir tas Visuvarenais, ka mēs tam kalpotu, un kāds labums mums atlec, ka to piesauktu?
Kimdir Külli-İxtiyar, biz Ona qulluq edək? Əgər Ona dua etsək, bizə nə fayda verər?”
16 (Bet) redzi, viņu labums nestāv viņu rokā; tādēļ bezdievīgo padoms lai ir tālu nost no manis.
Görürsən ki, xoşbəxtlikləri öz əllərində deyil, Pislərin nəsihəti qoy məndən uzaq olsun!
17 Cikkārt tad izdziest bezdievīgo gaišums, un posts tiem uznāk, ka Dievs (tiem) liek valgus Savā dusmībā?
Neçə dəfə pislərin çırağı söndü, Başlarına bəla gəldi. Allah qəzəblənəndə onlara kədəri pay verdimi?
18 Ka tie ir kā rugāji priekš vēja un kā pelus, ko vētra aizrauj.
Neçə dəfə yel sovuran saman kimi, Tufanın uçurduğu saman çöpü kimi oldular?
19 Dievs pataupot viņa nelaimi uz viņa bērniem. Lai Viņš to viņam pašam atmaksā, ka pats to mana.
Deyirsiniz ki, Allah Atanın cəzasını övladına çəkdirir. Bunun nə olduğunu bilsin deyə özünə çəkdirsin.
20 Viņa paša acis lai redz savu postu, un pats lai dzer no tā Visuvarenā bardzības.
Qoy öz həlakını gözləri görsün, Külli-İxtiyarın qəzəbini su kimi içsin.
21 Jo kādas tam bēdas par savu namu, kad paša vairs nav, kad viņa mēnešu skaits ir beigts.
Çünki ili, ayı qurtaranda, Arxada qalan külfətindən nə zövq ala bilər?
22 Kas mācītu saprašanu Dievam, kas arī tos augstos tiesā?
Yüksək mənsəb sahiblərinə hökm edən Allaha Kim bilik verə bilər?
23 Viens nomirst pilnā spēkā visā mierā un laimē;
Biri tamam güclü, Tamam rahat və qayğısız,
24 Viņa trauki ir pilni piena, un viņa kauli ir tauki no smadzenēm.
Bədəni ətli-canlı, Sümükləri ilikli ölür.
25 Cits atkal mirst ar rūgtu dvēseli un nekad nav baudījis labuma.
O biri isə dərd içində, Həyatdan kam almamış ölür.
26 Tie kopā guļ pīšļos, un abus tārpi apklāj.
İkisi də torpaqda yatır, İkisinin də bədənini qurd basır.
27 Redzi, es zinu jūsu domas un jūsu gudrību, ar ko jūs mani gribat nomākt.
Bilirəm nə fikirdəsiniz, Qəsdiniz mənə qarşı olmaqdır.
28 Jo jūs sakāt: kur ir tā varenā nams, un kur to bezdievīgo telts un dzīve?
Deyirsiniz: “Əsilzadələrin evi haradadır? Pislərin yaşadığı çadır haradadır?”
29 Vai neesat vaicājuši, kas tālus ceļus gājuši; vai nezināt, ko tie stāsta?
Yoldan keçənlərdən soruşmadınızmı? Söhbətlərinə qulaq asmadınızmı?
30 Ka ļaunais glābjās nelaimes dienā, un bardzības dienā tie top pasargāti.
Pis insan fəlakət günündə sağ qalır, Qəzəb günü yol göstərilərək qurtulur.
31 Kas viņam acīs pārmetīs viņa ceļu, kas viņu sodīs, kad tas ko dara?
Kim davranışını onun üzünə vurur? Kim etdiklərinə görə onu cəzalandırır?
32 Ar godu viņš top pavadīts kapā, un kaps tam stāv par dzīvu piemiņu.
Qəbiristana aparılarkən Məzarı üstə qarovul çəkilir.
33 Kapa smiltis ir viņam vieglas, un visi cilvēki iet viņam pakaļ, kā tie priekš viņa bijuši bez skaita.
Vadinin torpağı ona şirin gəlir, Hamı onun ardınca düşür. Qarşısında gedənlərsə saysızdır.
34 Kā tad jūs mani tik velti iepriecinājat? Jūsu atbildes ir un paliek blēņas.
Məni necə boş sözlərlə ovuda bilərsiniz? Cavablarınız axıradək yalandır».
